De Vlaamse Ardennen… Elke wielrenner kent ze. Het is hét gebied waar elk jaar de ronde van Vlaanderen verreden wordt; de wielerklassieker – ook wel bekend als Vlaanderens mooiste – die elk jaar op de 14de zondag van het jaar plaatsvindt. De route van de ronde van Vlaanderen voert over heuvels en kasseienweggetjes, door kleine dorpjes en prachtige bossen… Kortom het gebied heeft alles wat een wielerwedstrijd relatief zwaar en dus aantrekkelijk maakt.
Heuvelachtig gebied onder Gent
Zo bekend als de Vlaamse Ardennen zijn onder wielerliefhebbers, zo onbekend zijn ze bij anderen. Bijna iedereen die ik vroeg naar de Vlaamse Ardennen, keek me wat wazig aan. Nee, het is niet hetzelfde als de Belgische Ardennen. En nee, daar liggen ze ook niet in de buurt. Maar waar liggen ze dan wel? De Vlaamse Ardennen liggen zo’n 25 kilometer onder Gent, net ten zuiden van Deinze en Aalst. Het gebied is niet heel groot – zo’n 50 bij 30 kilometer – en de vier belangrijkste plaatsen zijn Ronse, Oudenaarde, Zottegem en Geraardsbergen. En omdat het gebied zo onbekend bleek, nam ik me voor een keer te wandelen met kinderen in de Vlaamse Ardennen.

De Vlaamse Ardennen kenmerken zich door het heuvelachtige karakter van het landschap. De heuvels (tot 150 meter) zijn weliswaar niet zo hoog als die in de Belgische Ardennen, maar ze vallen wel op in het overwegend vlakke Vlaanderen. De Vlaamse Ardennen zijn ontstaan op een plek waar twee aardplaten tegen elkaar schuurden. Deze bewegingen in combinatie met afzettingen uit de periode dat dit deel van Vlaanderen onder water lag, hebben de hoogteverschillen veroorzaakt. Erosie (wind en water) hebben het gebied vervolgens zijn kenmerkende uiterlijk gegeven.
Getuigenheuvels
Het hoogste en oudste deel van de Vlaamse Ardennen wordt gevormd door de Getuigenheuvels; heuvels die er getuigen van waren dat de zee zover landinwaarts kwam. De Getuigenheuvels liggen in het zuidwestelijke deel van de Vlaamse Ardennen, met aan de oostzijde een gebied dat bekend staat als de Bronbossen.
Wandelen met kinderen in de Vlaamse Ardennen
In de Getuigenheuvels vind je verschillende prachtige bossen waar je heerlijk in kunt wandelen. Wij bezochten er drie…
1. Kluisbos
Het Kluisbos is een 300 ha groot bosgebied dat grotendeels in de gemeente Kluisbergen ligt. Het is – net als de meeste bossen in deze streek – geen heel oud bos. Veel bomen zijn in de Eerste Wereldoorlog gekapt en vervolgens opnieuw aangeplant, maar daar zie je echt niets van. Het gebied ligt op en rond de Kluisberg, met 141 meter één van de hoogste toppen van de Vlaamse Ardennen. We parkeren de auto net voor het Sport en Recreatieoord (P2) en lopen via een planken wandelpad het bos in. De bomen – vooral beuken – zijn enorm, de heuvels zijn bedekt met een laag bruinige herfstblaadjes en het zonlicht valt schitterend door de bomen. Het ziet er haast sprookjesachtig uit, zo mooi… En er is helemaal niemand.

Het verhaal gaat dat zich in het Kluisbos bosgeesten schuil hielden…


We slaan linksaf in een poging het pad met de oranje rechthoekige markering (de Beukenroute van 3.2 km) te volgen. Dat lukt wonderwel… Nadat we rechtsaf geslagen zijn, komen we langs één van de drie speelplekken die je in dit bos vindt. Een glooiend speelgebied zonder speeltoestellen, maar met omgevallen bomen waar je op kunt klimmen en klauteren. Een stuk van het bos waar de natuur z’n gang kan gaan… In het stuk dat volgt, raken we de weg een beetje kwijt. Er zijn veel afslagen en weinig markering. We lopen op goed geluk omhoog en komen uiteindelijk uit bij de Toren en het gelijknamige restaurant.
We stoppen even voor de drankje op het mooie terras en de kinderen vermaken zich op het speeltoestel en met de hond van de eigenaar. De eigenaresse van Restaurant De Toren vertelt dat de toren die op het hoogste punt van het Kluisbos staat, in de 19de-eeuw waarschijnlijk dienst deed als seintoren. Ik probeer het me voor te stellen, want zo hoog is ‘ie nou ook weer niet… We lopen verder door het bos tot aan het volgende speelgebied. Het is een groot gebied met af en toe een houten speeltoestel. De kinderen vermaken zich er prima. Na een half uur loop ik rustig terug naar de auto. De kinderen maken ondertussen – heuvel op, heuvel af – nog wat extra meters…


2. Muziekbos
Het Muziekbos ligt vlak bij Ronse, is ongeveer 135 ha groot en heeft de Muziekberg (150 m) als hoogste punt. We bezoeken het Muziekbos twee keer. Beide keren parkeren we aan de Boekzitting. De eerste keer hebben we weinig tijd. Ik wil graag naar de Geuzentoren die op de Muziekberg ligt, maar ik weet niet precies waar ‘ie ligt. We kiezen de route die naar beneden loopt. Onlogisch natuurlijk als je naar het hoogste punt moet, maar wel leuk. Want het is er prachtig en de steile hellingen nodigen uit om er heel hard vanaf te rennen.
En dat doen de kinderen dan ook vol overgave. Ook hier weer grote, hoge (beuken)bomen (net als in het Kluisbos veelal na de Eerste Wereldoorlog nieuw aangeplant), een vloerkleed van herfstblaadjes en veel speelplezier voor de kinderen. Na twintig minuten draaien we om en lopen terug naar de auto in een poging op tijd bij onze accommodatie te zijn.
De naam van het Muziekbos komt van het Keltische woord “Muz” dat moeras betekent…


Omdat het zo’n leuke plek is om te wandelen met kinderen in de Vlaamse Ardennen, gaan we twee dagen later opnieuw naar het Muziekbos. Het heeft geregend dus het is nogal zompig. Ik trek iedereen laarzen aan. We lopen de route die gemarkeerd is met rode driehoekjes (het Geuzentorenpad, 2 km). Eerst bergop, met de Geuzentoren (die echt heel dichtbij blijkt, maar je door de bomen niet kunt zien) en de naastgelegen grafheuvel als eerste stop.
De route loopt vervolgens heuvelafwaarts door een prachtig stukje bos. De kinderen rennen naar beneden. Tricky business met die natte blaadjes. Na wat bochten komen we uit op de verharde Bosrede. We slaan linksaf. De Bosrede is een mooie holle weg die door de kinderen als een soort skatebaan gebruikt wordt. Na een halve kilometer zijn we weer terug bij de auto. De kinderen hebben nog droge voeten, maar hun broeken staan haast stijf van de modder…


3. Brakelbos
Vanuit het Muziekbos rijden we door naar het Brakelbos bij het gelijknamige plaatsje. Ik parkeer de auto aan het einde van de Brakelbosstraat. De wandelpaden in dit bos staan allemaal in Google Maps, dus ik kan vrij simpel zelf een wandeling uitstippelen. We lopen vanaf de parkeerplaats direct het bos in. En ook dit bos is zo mooi! Ik word er weer helemaal enthousiast van. Het Brakelbos is minder groot (52 ha) en in mijn beleving ook minder heuvelachtig dan de andere twee bossen die we bezochten en dat loopt wel zo lekker. De oudste kinderen vinden een enorme tak waar ze eindeloos mee spelen, terwijl ik me met de jongste steeds achter de eerstvolgende boom verstop om de rest aan het schikken te maken.


We wandelen tot aan de eerste splitsing, waar we rechtsaf slaan. We volgen dit brede pad tot aan de tweede afslag links. De zon schijnt af en toe waardoor de gekleurde blaadjes oplichten en het bos er haast sprookjesachtig uitziet. Net voor de splitsing komen we langs een kruisbeeld dat herinnert aan de dood van een meisje in de 18de eeuw. De kinderen zijn gepast onder de indruk… We slaan linksaf en lopen verder tot we spannende paarse paddenstoelen tegenkomen die we uitgebreid bestuderen.
We nemen de eerste afslag rechts en lopen daarmee het bos uit. Daar zie ik op het informatiebord de markeringen van twee wandelroutes speciaal voor kinderen: het bosmuizenpad (1,7 km) en het reeënpad (4,4 km). Als ik op de kaart kijk, zie ik dat we – bij toeval – bijna het hele reeënpad gelopen hebben. Wil je één van deze paden nemen, loop dan vanaf de parkeerplaats een klein stukje door over de weg en je komt bij het (echte) startpunt.




Wandelnetwerk
De heuvels, de bossen, de pittoreske dorpjes, de rust… De Vlaamse Ardennen zijn dus niet alleen een uitdagende regio voor wielrenners, je kunt er ook prachtig wandelen. 300 kilometer wandelpad slingert door de Vlaamse Ardennen en al deze paden zijn met elkaar verbonden via knooppunten. Het totaal van wandelpaden en knooppunten kan je vinden op de kaart van het wandelnetwerk Getuigenheuvels. Je kunt zelf je route samenstellen – handig als je gaat wandelen met kinderen in de Vlaamse Ardennen – maar in het bijbehorende inspiratieboekje staat ook een aantal kant en klare routes net als leuke dingen om te zien en te doen. Er is ook een kaart van het wandelnetwerk Bronbossen en één van wandelnetwerk Zwalmvallei (dat ten noorden van de twee zuidelijke gebieden ligt) beschikbaar. Je kunt ze bestellen via de webshop van Toerisme Oost-Vlaanderen.

Boshyacinten
Ik bezocht deze bossen in de herfst omdat ik dat echt de allermooiste tijd van het jaar vind om een boswandeling te maken. Maar het is ook fijn om in het voorjaar te wandelen met kinderen in de Vlaamse Ardennen (of zonder, net wat je wil). Want dan hebben de herfstblaadjes op de grond plaatsgemaakt voor een tapijt van blauwbloeiende boshyacinten. En als ik de foto’s mag geloven is dat ook een prachtig gezicht!
Slapen in de Getuigenheuvels
Bezoek je de Vlaamse Ardennen met kinderen en wil je een accommodatie op een centrale plek, dan is B&B Hoeve De Schapenkop een absolute aanrader. Dit B&B ligt vlakbij Ronse en het Muziekbos en is super kindvriendelijk. Denk: familiekamers met aparte kinderslaapkamer, een grote speelruimte binnen en een tuin met speelgoed en beesten buiten. Echt, aan alles is gedacht als het op kinderen aankomt en dat is fijn voor ouders… Deze accommodatie verdient een apart blog en dat krijgt het ook nog! Maar ik tip ‘m alvast!
Ik bezocht de Vlaamse Ardennen in samenwerking met Toerisme Vlaanderen&Brussel, Toerisme Oost-Vlaanderen en Toerisme Vlaamse Ardennen.
2 comments
Ik wist het ook niet te benoemen waar het lag, terwijl het vanuit Limburg natuurlijk niet ver is. Maar toen ik jouw blog las, kwam alles wel bekend voor. Van het wielrennen. Wielrennen kijken bedoel ik dan 😉 Fijn dat jullie ervan genoten hebben!
De Vlaamse Ardennen liggen toch niet echt naast de deur vanuit Limburg. Da’s vast ongeveer net zo ver als uit Rotterdam…