Nanda Koopman… moeder, zzp-er, blogger en levensgenieter

Zoals je weet ben ik in april in samenwerking met drie collega-bloggers het online platform Expeditie Kids Enzo gestart. Nanda Koopman is één van de drie en ik interviewde haar. Deze moeder van twee meiden, levensgenieter, zzp-er, reiziger en blogger is vaak te vinden in de balletschool, de sportschool of in een restaurant. Ze staat vroeg op en kan veel werk verzetten in weinig tijd omdat ze wat ze doet, met focus doet. En dat is iets waar ik nog wel wat van kan leren…

Wie ben je en wat is je leeftijd?
Ik ben Nanda Koopman van Wandernan. Op 4-4 ben ik 40 geworden. Au…

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik zorg bijna fulltime voor mijn kinderen, daarnaast ben ik zelfstandig ondernemer. Met mijn bedrijf WanderWeb help ik kleine bedrijfjes waar maar nodig met hun online marketing. Ik maak websites, help ze met het opzetten van een Facebook- of blogstrategie. Verder vind ik het erg leuk om te koken en op dit moment doe ik erg veel in huis om alles weer mooi te maken. Mijn jongste dochter is nu drie jaar, dus de tropenjaren zijn een beetje voorbij. Tijd om het huis aan te pakken…

Sinds wanneer blog je en wat vind je daar eigenlijk zo leuk aan?
Ik blog nu vijf jaar denk ik. Het begon als marketingidee om mijn boek onder de aandacht te brengen. Maar ik vond dat bloggen zo enorm leuk, ik kon niet meer stoppen. Eerst schreef ik over alles, een paar jaar later kwam er focus, daarna pas een eigen domein. Wandernan bestaat sinds augustus 2015. Wat ik er zo leuk aan vind is dat het dynamisch is. Ik leer bijna wekelijks iets bij. Ik vind het een uitdaging om het telkens beter en mooier te maken. Ik ben ook blij dat ik het nog steeds allemaal alleen doe. Ik heb een paar keer gastbloggers gehad, die een hoekje op mijn site kregen. Prima! Maar verder wil ik alles in de hand houden en over avonturen schrijven die ik ook daadwerkelijk beleef. Ik vind het heerlijk om mijn vakanties op deze manier nog eens te beleven, de mooiste foto’s uit te zoeken bij een post en een naslagwerk te hebben voor later. Contact hebben met lezers maakt me blij. Als ik hoor dat iemand iets gedaan heeft naar aanleiding van een post van mij, dat vind ik zo ontzettend gaaf!
Jij bent zzp-er, blogger en je zorgt voor de kinderen. Dat klinkt als een heerlijke combi, die in mijn geval waarschijnlijk niet goed uit zou pakken (veel goede intenties, weinig productie)… Hoe combineer jij je werk als zzp-er met bloggen en kinderen?
Tsja, dat is een kwestie van niet lullen maar pellen denk ik. Ik probeer wat ik doe met aandacht te doen. Bloggen doe ik op zolder zonder kinderen erbij. Als ik voor de kinderen zorg, dan doe ik meteen het huishouden, dat vinden ze leuk. Soms helpen ze, op hun manier. Soms neem ik tijd om er op uit te trekken met de jongste. Dan maken we mooie foto’s van een leuk uitstapje. Wat ik vooral ook probeer te doen met onze reizen,.. óf ik heb heel veel vrijheid in een programma of ik boek nog liever iets zelf dan een samenwerking aan te gaan. Op die manier hou ik het reisbloggen ook echt leuk. En tijdens mijn reizen pak ik echt niet zo vaak mijn telefoon om dingen direct de wereld in de schieten. Mijn laptop gaat op lange reizen wel mee, maar gaan we een weekend, dan blijft hij meestal thuis.

Werken voor WanderWeb doe ik op dinsdag en donderdag. Dan heb ik oppas. Ik vind mijn werk zo leuk dat het niet voelt als druk als ik ’s avonds nog even aan de gang moet. Bijna elke avond zit ik rond negen uur op de bank om even een aflevering van een serie te kijken. Dat is mijn ontspanning doordeweeks. Omdat mijn oudste dochter drie keer in de week naar een clubje gebracht moet worden (en niet dichtbij) probeer ik tijdens het wachten te werken en eten we elke ma/di/wo hetzelfde. Scheelt een hoop tijd bij het bedenken van de boodschappen.

Als ik hoor dat iemand iets gedaan heeft naar aanleiding van een post van mij, dat vind ik zo ontzettend gaaf!

Wat doe je het liefst in je (spaarzame?) kinderloze vrije tijd?

Geen idee. Haha. Als het eens zover is dat ik vrije tijd heb zonder kinderen zit ik eigenlijk meestal te werken. En als ik dan vrij ben samen met mijn man dan kijken we elkaar aan en hebben we geen idee wat we moeten doen. Meestal besteed ik die avonden aan mijn vriendinnen. Of sporten. Doe ik ook nog twee keer in de week, met hangen en wurgen op dit moment.

Welk land wil je absoluut nog een keer bezoeken en welk land nooit meer?
Ik wil zeker nog eens naar Zuid-Afrika en Canada, sorry ik kan niet kiezen. Beide omdat de natuur zo overweldigend is en ik het mijn kinderen wil laten zien. Ik hoef nooit meer naar Gambia. Ik vond de mensen er over het algemeen niet prettig om mee te communiceren, ik had altijd het idee dat er iets achter de gemaakte vriendelijkheid school. Het is een klein land, de leukste dingen heb ik er ook wel gezien. Ik moet er wel bij vertellen dat ik er was toen het net een beetje begon te floreren op toeristisch gebied. Elke toerist werd natuurlijk ook gezien als een wandelende geldboom.

Jij houdt van stedentrips, fijne hotels en goede restaurants; welke stad, welk hotel en welk restaurant kan je ons aanraden en waarom?
Oh zo veel. Maar Budapest, hotel Moments en zijn bistro Fine zijn een mooi begin van een citytrip in hip Budapest. Met zijn ruïnebars, rauwe verleden, prachtige gebouwen en duizend leuke dingen om te doen is deze stad een topper die zich kan meten met Berlijn, Parijs en Londen qua veelzijdigheid. Je kunt hier ’s morgens in een badhuis gaan liggen, en tot diep in de nacht borrels drinken in Göszdu Court. Lekkere wijn ook trouwens! Of lekker fietsen door de stad met een Nederlandse gids en een concert bezoeken. Shoppen, taartjes eten of naar de paardenraces op het Heldenplein gaan.

Ik heb niet zo veel keuze, maar jij ging vorig jaar geheel vrijwillig alleen op stap met de meiden. Een aanrader of toch liever met z’n tweeën?
Ik vond het echt bijzonder om te doen. We voelden ons met zijn drietjes echte avonturiers. De meiden werkten beter samen als anders en hielpen me supergoed. Vanuit België ’s morgens nog een hotel boeken in Rotterdam. ’s Avonds laat de Erasmusbrug over rijden en met zijn drietjes inchecken bij het Novotel, een heerlijk hotelontbijtje. Echt feest. Elke vader en moeder zou zoiets eens alleen moeten doen. Anderzijds ben ik ook wel weer blij dat ik het normaal gesproken kan delen. De zorg, maar zeker ook de leuke dingen die je meemaakt. We hebben meerdere malen gezegd ‘jammer dat papa er niet bij is, die had dit ook leuk gevonden’. Kudos voor iedereen die het altijd alleen moet doen.

Ben je na het lezen van dit interview met Nanda benieuwd geworden naar de andere twee reisbloggers van Expeditie Kids Enzo; lees dan het interview met Annemarie en het interview met Gaby van Born to Travel. Het interview met mij vind je hier.