De meest kindvriendelijke accommodatie in de Vlaamse Ardennen

Ruim twaalf jaar reiservaring heb ik ondertussen met kinderen. En in die twaalf jaar zijn we de hele wereld over geweest en hebben we op heel veel verschillende plekken geslapen. Altijd beoordeelde ik de accommodaties die ik uitkoos op kindvriendelijkheid, want ik weet waar mijn kinderen en ik blij van worden. En hoewel ik op veel kindvriendelijke plekken geweest ben, zou ik er geen één labelen als de meest kindvriendelijke. Tot ik bij B&B Hoeve De Schapenkop kwam. En nu durf ik dus zomaar te zeggen dat dit de meest kindvriendelijke accommodatie in de Vlaamse Ardennen is…

Als we aankomen bij Hoeve De Schapenkop ben ik in eerste instantie niet echt onder de indruk. Ik zie een groot bakstenen huis dat er in mijn beleving niet al te uitnodigend uitziet. Binnen word ik welkom geheten door Bert. Hij zit achter de receptie en ik zie links daarvan een enorm lange tafel tot aan het raam met heel veel stoelen. Het ziet er gezellig uit. Tegen de lange muur boven het aanrecht zie ik planken met stoelverhogers en een magnetron. Meer zie ik niet maar is er duidelijk wel, want mijn kinderen zijn ineens allemaal verdwenen.

Bert heet me welkom, schrijft me in en neemt me vervolgens mee naar onze kamer. Als ik in het luchtledige vraag wie er meeloopt, komt iedereen gelukkig weer tevoorschijn. Wat me opvalt als ik naar boven loop zijn de ruimte aan de voet van de trap voor kinderwagens en de dubbele trapleuningen; een hoge en een lage. Daar is duidelijk over nagedacht.

Onze kamer is op de tweede – en bovenste – verdieping van het pand en heet ‘Vlaams Kuddeschaap’ (alle kamers hebben de naam van een schapenras, vandaar…). De kamer is groot en hoog. Er staat onder andere een tweepersoonsbed in en twee ledikanten. En er hangt een inklapbare verschoonset aan de muur. Er is een aparte slaapkamer voor de kinderen met een stapelbed en twee eenpersoonsbedden allemaal ‘in stijl’ opgemaakt met een schapendekbedovertrek. En elk bed heeft een eigen nachtlichtje dat het net wat minder donker maakt. In de badkamer vind ik een krukje om bij de wasbak te kunnen, een lade met plastic bekers en heel veel grote en kleine handdoeken. Zo fijn als aan alles gedacht is…

Als de bedden verdeeld zijn en de bagage boven is, willen de kinderen graag weer verder spelen. Ik loop met ze mee naar beneden om te kijken wat ze aan het doen zijn. Voorbij de receptie aan de linkerkant (parallel aan de enorme eettafel) blijkt nog een ruimte te zijn, verdeeld in een grote speelhoek vol speelgoed voor kinderen van alle leeftijden en een zithoek met grote banken en een kast vol boeken.

Terwijl zoon I rustig gaat zitten tekenen en knippen aan een tafeltje in de speelhoek (lang leve de knutseltas), stormen de andere kinderen naar buiten om te gaan voetballen. Buiten is een groot grasveld met daarop plastic speeltoestellen voor de kleintjes en twee doeltjes. In een hoekje staat het plastic wagenpark geparkeerd en er is een grote trampoline. En dan zijn er nog de dieren.

Links van het grasveld is een groot konijnenhok – met dito konijnen – en een kippenren. En verder grazen rondom het grasveld (achter een hek) schapen en geiten. Ik ga op de bank zitten en kijk om me heen. Het is hier fijn en ik voel me thuis. En dat geldt duidelijk ook voor de kinderen. Het kost me dan ook moeite iedereen mee te krijgen om te gaan eten°…

Om half 11 ’s avonds als alle kinderen slapen, loop ik naar beneden voor een biertje. Het is leeg en stil, maar het licht brandt. Ik weet niet of het nog mag, maar druk op de bel. Bert komt aanlopen. Ja, natuurlijk mag ik een biertje, ‘de bar’ is tot 11 uur open. Op de kaart staan allerlei lokaal geproduceerde bieren. Ik kies voor een blonde uit Ename. Terwijl hij het bier aanreikt, vertelt Bert hoe hij en zijn vrouw Vero hier verzeild raakten.

Ze woonden oorspronkelijk in Sint-Niklaas een dorp in de buurt van Antwerpen. Maar de stad breidde steeds verder uit en het landelijk karakter verdween langzaam uit Sint-Niklaas. Daarom besloten ze te verhuizen. Ze vonden hier net buiten Ronse een grote schuur met een klein huis dat in niet al te beste staat verkeerde (lees: een bouwval overwoekerd door klimop). In eerste instantie knapten ze een stuk op om in te wonen, maar dat was niet groot genoeg om familie en vrienden te ontvangen.

Daarom maakten ze vier gastenkamers die ze ook verhuurden. Bert werkte toen nog fulltime, maar besloot zich helemaal op het B&B te gaan richten toen ze vijf jaar later wilden uitbreiden. Nu heeft B&B Hoeve De Schapenkop zeven kamers waarvan één – op de begane grond – rolstoeltoegankelijk is. In de weekenden en de vakanties ontvangen ze gezinnen en door de weeks buiten de vakanties komen er vooral zakenlui.

De volgende ochtend zijn we om 9 uur beneden. Er liggen vijf placemats op de lange tafel en daar tussenin staan twee bakken; één voor organisch afval en één voor al het andere. Bij het ontbijtbuffet staat een compleet plastic servies (inclusief bestek) klaar voor de kinderen. Voor mij is er gelukkig een aardewerken bordje en gewoon bestek. De kinderen kunnen hun geluk niet op. Er zijn lekker bolletjes, pannenkoeken, eitjes en heel veel fruit. Er is chocomel en vruchtensap en er zijn chocopops die je zelf in een bakje kan doen door aan een wieltje te draaien… Natuurlijk is er ook vlees en kaas, lekker jam, yoghurt, verschillende soorten brood en nog veel meer. De kinderen genieten van al het lekkers en vooral de oudste twee blijven heen en weer lopen om toch nog wat te halen.

Om tien uur mogen de kinderen helpen met het voeren van de dieren; een vast programmaonderdeel voor de aanwezige kinderen. Dat vinden de mijne heel leuk. Ze mogen de konijnen aaien en wortels voeren, de kippen krijgen graantjes, de geitjes brood en de schapen brokjes. Bij elk dier geeft Bert kort uitleg zodat de kinderen weten wat ze moeten doen. Ze knikken enthousiast, maar van dichtbij blijkt zo’n hongerig schaap toch best een beetje eng… Het voeren van de dieren gaat naadloos over in spelen. Ik ga naar binnen en blader in de folders die er liggen. Zoon P is ondertussen in één van de boeken uit de kast begonnen…

Het is haast jammer dat we een groot deel van ons verblijf in de Vlaamse Ardennen op pad zijn. Van de kinderen had het niet gehoeven. Die hadden zich ook prima een dag (of twee) in en rond Hoeve De Schapenkop vermaakt. Zonder uitzondering vragen alle kinderen nog voor we weer naar huis gaan, wanneer we hier weer terug komen. Van de zomer misschien? Ik snap het wel. Dit B&B is één en al kindvriendelijkheid. Aan alles is gedacht. En dat is ook prettig voor ouders; je kan hier met een gerust hart ontspannen. Kindvriendelijkheid zit ‘m voor een groot deel in de details. En dat hebben ze bij B&B Hoeve De Schapenkop goed begrepen. Het enige dat bij de meest kindvriendelijke accommodatie in de Vlaamse Ardennen nog ontbreekt, is een lift…

Meer informatie over B&B Hoeve De Schapenkop vind je op hun website. Daar kan je bijvoorbeeld zien wat de kosten voor een kamer zijn en of deze nog beschikbaar is in de periode dat je wilt komen.

B&B Hoeve De Schapenkop ligt middenin de Vlaamse Ardennen. Een prachtig glooiend gebied met veel bossen, kleine dorpjes en kasseienweggetjes. Het is dus geen straf om er af en toe op uit te trekken, alhoewel het uitzicht vanuit de tuin ook mooi is. Ga bijvoorbeeld wandelen. Wij deden dat tijdens ons verblijf in het Kluisbos, het Muziekbos (het meest dichtbij) en het Brakelbos. En er is nog veel meer te doen in de nabije omgeving…

° Ik koos ervoor om uit eten te gaan, maar op aanvraag maken ze in Hoeve de Schapenkop ook een avondmaaltijd voor je.

Ik bezocht de Vlaamse Ardennen in samenwerking met Toerisme Vlaanderen&Brussel, Toerisme Oost-Vlaanderen en Toerisme Vlaamse Ardennen.