Na de bevallig van ons eerste kind kreeg ik van mijn moeder een kraammand vol leuke cadeautjes. In een van de pakjes zaten naamstickers. ‘Grippie’ stond erop, vergezeld van ons telefoonnummer. Hartstikke handig om op flessen, tassen en andere baby-attributen te plakken. Later kwamen daar ook opstrijkbare kledinglabels en schoenstickers bij. Fijne hulpmiddelen om je kindgerelateerde bezittingen niet kwijt te raken. Maar hoe zorg je ervoor dat je je belangrijkste bezit – je kind zelf – weer terugvindt als je ‘m kwijt bent?
Angstige momenten
Iedereen met kinderen weet hoe lastig het is ze continu in de gaten te houden in een drukke omgeving; in een winkel, op het strand, in een pretpark. Het ene moment is je kind er nog, het andere moment is ‘ie weg. Meestal loopt het met een sisser af, maar het zijn angstige momenten die je liever niet meemaakt. Gelukkig zijn er meerdere manieren om de kans op zoekgeraakte kinderen op drukke plekken te verkleinen of de kans op terugvinden te vergroten.
Aan de looplijn
Wil je je kind gewoon niet kwijtraken, dan koop je een kindertuigje met een looplijn, een rugzak in de vorm van een knuffel met een tuigje of een polsband met een looplijn (alle geschikt voor kinderen t/m 4 jaar oud). Je kind blijft hiermee altijd bij je in de buurt omdat je zijn of haar bewegingsvrijheid beperkt. Zelf heb ik hier geen ervaring mee; een kind hoort wat mij betreft niet aan een lijn. Maar ik kan me goed voorstellen dat er situaties zijn waarin de veiligheid van het kind (of de gesteldheid van de ouders) zwaarder weegt dan kwalificaties als ‘zielig’ of ‘geen gezicht’.
Sos-bandjes
Wie zijn kind overal vrij wil laten rondlopen en geen superouder is, ontkomt niet aan de nodige hartverzakkingen. De spanning bij het zoekraken van je kind is draaglijker te maken door bijvoorbeeld sos-bandjes of naamplaatjes te gebruiken. Toen wij met twee kinderen vier maanden op reis gingen, kochten wij voor vertrek een stuk of twintig vrolijk gekleurde sos-bandjes. Leek ons handig. En er deden zich in die vier maanden zeker situaties voor waarin het handig geweest was om ze onze kinderen om te doen. Helaas dachten we daar elke keer pas aan als we ons in zo’n situatie bevonden en de bandjes netjes in onze tas op onze hotelkamer lagen.
Naamplaatje
Toen we anderhalf jaar geleden met vier kinderen in Frankrijk gingen kamperen, kochten we voor alle kinderen een naamplaatje aan een ketting. Handig, dachten wij. Want die kunnen ze zelf bij zich houden en omdoen. En inderdaad, het aantal keren dat één van de kinderen zijn naamplaatje omhad als dat handig was, was hoger dan bij de polsbandjes. Maar meestal lagen ze toch gewoon in het bakje voorin de camper. Daar waar ze zo handig te vinden zijn als je ze nodig hebt. Na deze twee ervaringen kan ik met zekerheid zeggen dat al die leuke hulpmiddelen aan mij niet besteed zijn. Omdat ik er op het juiste moment gewoon niet aan denk ze te gebruiken.
Pen
Het betekent niet dat ik en de kinderen de drukte dan maar moeten mijden. Ook zonder polsbandjes en naamplaatjes kun je de kans dat je je kind kwijtraakt aanzienlijk verkleinen. Het enige dat je daarvoor nodig hebt, is een pen! En die heb ik eigenlijk altijd wel bij me als ik op pad ga (en anders is ‘ie snel geleend). Ben ik ergens waar het druk is, dan schrijf ik de naam van het kind en mijn telefoonnummer gewoon op een arm. Niet zo mooi, maar net zo effectief. Werkt prima voor mij en voor iedereen die wel eens de sos-bandjes of de naamplaatjes vergeet om te doen.
Meer goede tips om je kind niet kwijt te raken, geeft famme.nl.
