Een afwisselende dag in het Normandische Caen met kinderen

Van het Zuid-Franse Cannes – waar elk jaar het beroemde filmfestival gehouden wordt – had ik natuurlijk wel gehoord. Maar van het Normandische Caen – dat je nagenoeg hetzelfde uitspreekt – niet. Gelukkig hebben we daar sinds kort verandering in gebracht. Want het blijkt een ontzettend leuk stadje te zijn. En ga je naar Caen met kinderen, dan hoef je je niet te vervelen…

Doe-tochten speciaal voor kinderen

Wij starten ons bezoek aan Caen bij het Office de Tourisme aan de Rue St. Jean, waar we twee boekjes – Fun Booklets – halen met wandelroutes en opdrachten speciaal voor kinderen. De ene doe-tocht – Discovering Caen – is een stadswandeling die begint vanaf het Office de Tourisme. De Castle Assault Course leid je door het enorme kasteel van Caen dat op een heuvel middenin de stad ligt. Beide doe-tochten zijn voor kinderen van 7 tot 13 jaar, maar omdat ze in het Engels zijn, kan de veertienjarige er het beste mee uit de voeten (al moet ik ook hem af en toe helpen met het vertalen van de vragen en opdrachten). Na een blik op de kaart besluit ik beide wandelingen te combineren. We beginnen met de stadswandeling, die vlak voor het kasteel langsgaat. Dan doen we de wandeling door het kasteel en dan pakken we de stadswandeling weer op en maken die af.

Via een doorgang komen we vanuit het Office de Tourisme op de binnenplaats van l’Hôtel d’Escoville, een sjiek huis dat toebehoorde aan de rijke handelaar Nicolas le Valais of Escoville. We kijken naar het mooie pand in Renaissancestijl en beantwoorden de bijbehorende vragen. Dan lopen we door naar de Sint-Petruskerk (l’église St. Pierre) waar we begroet worden met orgelmuziek als we de deur (aan de zijkant van de kerk) opendoen.

Willem de Veroveraar

Vanuit de kerk lopen we niet de Rue Saint-Pierre in, maar steken we over naar het Kasteel van Caen (Château de Caen) dat tegenover de kerk ligt. Dit enorme kasteel – gratis en een must als je Caen met kinderen bezoekt – is rond 1060 gebouwd door Willem de Veroveraar. Een naam die mijn kinderen bekend voorkomt na ons bezoek aan het beroemde Tapijt van Bayeux (aanrader!). Het kasteel, dat door de eeuwen heen verbouwd, beschadigd en gerestaureerd is, is één van de grootste middeleeuwse vestingen in Europa. Binnen de muren bevindt zich nu een aantal musea waaronder het Musée des Beaux-Arts en het Musée de Normandie.

Castle Assault Course

We lopen het kasteel binnen via de imposante Porte Saint-Pierre en de brug over de slotgracht. Het is best druk. Vooral met kinderen… Onze Castle Assault Course – waarvan de route in ons boekje aangegeven wordt door een negental punten op een kaartje – begint voor de St. George kerk waar nu een informatiepunt in zit. We bekijken de kerk goed om de vragen te kunnen beantwoorden en wandelen dan via de Governors’ Lodge de vestingmuur op. Die nemen we rechtsom, terwijl zoon P onderweg de vragen uit ons opdrachtenboekje beantwoordt. Over het artillerie terras en de Exchequer Hall, waar het gerechtshof van de hertogen van Normandië zitting hield. Over de overblijfselen van de Donjon met slotgracht en de Porte des Champs, waar we nog wat leuke streetart-foto’s maken.

Als we weer over het grote middenterrein komen, willen de meeste van mijn kinderen liever in het speeltuintje spelen. Samen met zoon P klim ik bij het Musée des Beaux-Arts nog even de vestingmuur op. Vanaf daar hebben we mooi zicht op de tuin van het museum die vol met beelden staat. Maar bovenal hebben we een fantastisch uitzicht over Caen…

Panini’s en macarons

We verlaten het kasteel zoals we erin gekomen zijn en pikken de route van de stadswandeling door Caen weer op. Omdat het ondertussen lunchtijd is en iedereen honger heeft, stoppen we in de autoluwe Rue Saint-Pierre – de winkelstraat van Caen – bij een bakker. Bij Boulangerie Péan kopen we panini’s en reusachtige felgekleurde macarons die we op het terras opeten. Een goede keuze! We volgen de Rue Saint-Pierre met z’n bijzondere combinatie van lelijke winkelpanden en oude gebouwen met prachtige gevels een flink stuk – terwijl de kinderen onderweg vragen beantwoorden – tot we rechtsaf slaan richting La Place Saint Sauveur. Onderweg vallen ons op verschillende plekken de bijzondere (en best fotogenieke) beschilderde betonnen blokken op…

We steken het plein met z’n statige huizen uit de 18de eeuw over. Op dit plein stond in de middeleeuwen de schandpaal. Nu staat er een beeld van … (nee, het antwoord op deze vraag verklap ik niet haha) en even verderop het grappige kunstwerk la Caravane van de Nederlandse kunstenaar Joep van Lieshout. Een aanrader als je Caen met kinderen bezoekt! Het einddoel van onze route is de Abbaye-aux-Hommes (mannenabdij), één van de twee kloosters die Willem de Veroveraar in Caen liet bouwen (de Abbaye-aux-Dames vind je aan de andere kant van het kasteel). In de abdijkerk van de Abbaye-aux-Hommes – l’église Saint Etienne – ligt Willem de Veroveraar begraven.

Le Mémorial de Caen

Als we klaar zijn met onze stadswandeling, lopen we terug naar de auto die ik op de Place Jean Letellier geparkeerd heb (betaald). We rijden in een paar minuten naar het Mémorial de Caen dat in een park aan de rand van de stad ligt. Het Mémorial de Caen is een museum over de geschiedenis van de twintigste eeuw, over de tweede wereldoorlog en de kwetsbaarheid van vrede. Voor het grote stenen gebouw wapperen de vlaggen van de landen die deelnamen aan de slag om Normandië. Binnen in de enorme hal is het behoorlijk druk. Vooral met middelbare scholieren, zo lijkt het…. Er hangt een vliegtuig aan het plafond en de winkel lonkt. We stoppen onze tassen en jassen in een kluisje en halen dan een toegangsbewijs (51 euro voor een gezin; twee volwassenen met minimaal 1 kind vanaf 10 jaar).

Confronterende tentoonstelling

We kunnen kiezen uit de tentoonstelling over de Tweede Wereldoorlog, de Koude Oorlog, de film die elk half uur draait en een bezoek aan de bunker. We beginnen met de Tweede Wereldoorlog. En wel met de aanloop daar naartoe, die ons via een spiraalvormig pad steeds dieper brengt. Aan de muren, uitleg, foto’s en ander beeldmateriaal. Een beklemmend gevoel overvalt me en ik probeer de kinderen bij elkaar te houden omdat ik liever niet wil dat ze hier zelfstandig rondzwerven. Tegelijkertijd probeer ik een en ander te vertalen voor zoon P en dochter F.

Beneden aangekomen stappen we in de Oorlog. Via een soort sluis met beelden op filmformaat aan weerszijden, wandelen we chronologisch door de tijd. De opmars van de Duitsers in Europa, de bombardementen, de Jodenvervolging, de concentratiekampen, de ellende in de rest van de wereld, de geallieerde invasie, de bevrijding. Er alles wordt ondersteund door uitleg, voorwerpen en beeldmateriaal. De kinderen kijken met interesse naar de films. En ja, die zijn – net als de foto’s – behoorlijk confronterend. Soms vind ik het zelf gewoon moeilijk om ernaar te kijken…

De bunker van Général Richter

Ik ben dan ook blij als we weer in de centrale hal staan. De kinderen hebben geen zin meer in het deel over de Koude Oorlog. Ik ook niet eigenlijk. Ook de film slaan we over, want we hebben al genoeg heftig beeldmateriaal gezien. We stappen nog wel even naar buiten om via een wenteltrap af te dalen naar de bunker van Général Richter, commandant van de 716ste Duitse infanteriedivisie. De bunker – 70 meter lang en 3 meter breed – ligt onder het museum en speelde een belangrijke rol bij de slag om Normandië. Terug in de grote hal kunnen we het museum niet verlaten zonder een uitgebreid bezoek aan de museumwinkel waar iedereen wel iets kleins wil kopen als herinnering.

Twijfel?

Als je je afvraagt of het een goed idee is om dit museum te bezoeken tijdens een bezoek aan Caen met kinderen, weet dan dat ik heb getwijfeld… Achteraf ben ik blij dat ik het wel gedaan heb. De ervaring leert dat alle kinderen anders reageren en dat je dat van tevoren niet goed kunt voorspellen. Zo vond zoon M (8) ons bezoek aan dit museum het minst leuke dat we in Normandië deden, terwijl dochter F (10) dit museumbezoek dan weer de ‘leukste’ activiteit vond. In ieder geval hebben de verschillende ervaringen van de kinderen ervoor gezorgd dat we na ons bezoek aan het Mémorial de Caen nog veel over oorlog en vrede gepraat hebben. Dat ze toch iets beter begrijpen dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. En dat vind ik absoluut winst…

Ik bezocht Caen met kinderen in samenwerking met Tourisme Caen la Mer, maar geef zoals altijd mijn persoonlijke mening. Mocht je meer tips willen voor een bezoek met kinderen aan Normandië, lees dan ook dit blog.