Het vijfde deel van onze rondreis door Nieuw-Zeeland
Een dag rijden brengt ons van Curio Bay in de Catlins, naar het dorpje Manapouri in het zuidwesten van het Zuidereiland. Hier aan de rand van Nationaal Park Fiordland woont een handjevol mensen. Maar die wonen dan wel op een plek met een fantastisch uitzicht, want Manapouri ligt op de oostelijke oever van het Manapourimeer met op de achtergrond de woeste bergen en inhammen van Fiordland. Vanuit Manapouri willen we een bezoek brengen aan twee van de grootste en mooiste fjorden in dit gebied: Doubtful Sound en Milford Sound.
Mirror Lakes
We parkeren de camper op Manapouri Motels and Holiday Park; een ruim opgezette camping op een groot bosachtig terrein waar behalve campers en verschillende huisjes ook heel veel Morris Minors staan (een hobby van de eigenaresse). Het kampeerterrein – een natuurlijke speeltuin – is een feest voor de kinderen.
In je korte broek in de sneeuw
We beginnen met Milford Sound, een kleine 140 kilometer ten noorden van Manapouri. Zoals ons al voorspeld was, is de weg er naartoe – de Milford Sound Highway – prachtig. We slingeren met de camper door een landschap vol groene bossen, grijze bergen die scherp afsteken tegen de blauwe lucht, weilanden vol kleurige bloemen en meren waar dat alles in weerspiegeld wordt. Er zijn rotspartijen waar watervallen afstorten, snelstromende beekjes, besneeuwde bergtoppen en vlaktes.
Close encounter met een Kea
Het landschap is ruig en adembenemend mooi en we stoppen veel vaker dan we van te voren gedacht hadden. Bij de Mirror Lakes om de weerspiegeling van de bergen in het water te bewonderen. Bij Lake Gunn, omdat het er zo mooi is. Bij uitkijkpunt Pop’s View lookout voor een blik op de Hollyford River valley. Bij Monkey Creek om even te voelen hoe kou het water is. Gewoon zomaar langs de kant van de weg omdat er sneeuw ligt waar natuurlijk even in gespeeld moet worden. En overal waar we stoppen, komen we de Kea tegen; een groenig papagaaitje met een kromme snavel die alleen in deze contreien voorkomt. De vogels zijn vrij tam en laten zich graag voeren, iets wat de kinderen met alle liefde doen…
Uitzicht over Milford Sound
Aan het einde van de weg is de aanlegsteiger voor boten. Net daarvoor is het vliegveld van Milford Sound, met daarnaast een grote parkeerplaats. We bewaren de boottocht voor Doubtful Sound en lopen een stuk langs het water. Het uitzicht op het fjord is al mooi genoeg… Het voordeel van niet varen is dat we genoeg tijd hebben om ook op de terugweg nog een paar keer te stoppen. Bij de Chasm bijvoorbeeld, voor een korte wandeling door het bos. En bij Lake Gunn; waar we een prachtige route lopen door eeuwenoud berkenbos dat eruit ziet alsof er een kleed van groen velours overheen gelegd is. Zoon P is er danig van onder de indruk. The beauty is in the getting there, not in being there, zei de eigenaresse van de camping tegen ons voor we weggingen. Wij zijn het gedeeltelijk met haar eens; ‘the beauty is in the getting there and in being there’.
Wandelen in het bos bij Lake Gunn
De volgende dag staat de boottocht naar Doubtful Sound op het programma. Doubtful Sound heeft zijn naam te danken aan kapitein James Cook. Die twijfelde er in zijn zoektocht naar een plek om aan land te gaan aan, of deze inham een goede haven zou zijn. Op zijn kaart schreef hij daarom: doubtful harbour, wat verworden is tot Doubtful Sound. Het avontuur begint met een boottochtje over Lake Manapouri gevolgd door een bustocht over het duurste stukje weg van Nieuw-Zeeland (in kosten per meter); Wilmot Pass Road. In Deep Cove, het meest oostelijke puntje van het fjord, gaan we aan boord van ons ‘cruiseschip’.
Uitzicht over Doubtful Sound
Doubtful Sound is dieper en langer dan Milford Sound en heeft een drietal grote zijarmen. Dolfijnen zwemmen een stukje met ons mee terwijl we tussen de groen begroeide bergtoppen varen die om ons heen uit het water steken. En op de overgang naar volle zee komen we een kolonie zeeleeuwen tegen. Het landschap is mooi, ruig en leeg, maar het niet zo overweldigend als we gedacht hadden. Ja, we worden omringd door hoge bergen (waaronder één van de hoogste bergen ter wereld vanaf de zeebodem gemeten), maar het is anders dan wij ons een fjord voorstellen (met recht uit zee oprijzende bergwanden).
Doubtful Sound vanaf de boot
In de fjord liggen ook eilanden; veilige havens voor de bedreigde vogelsoorten van Nieuw Zeeland. Hier laat men inheems vogels vrij in de hoop dat ze zich voortplanten en de kakofonie van vogelgezang die Cook hoorde bij zijn aankomst, terugkeert in the Sound of Silence. Aan zoon P gaat het fjord grotendeels voorbij; hij heeft Nederlandse speelkameraadjes gevonden en met hen speelt hij de hele middag.
Doubtful Sound
