Ik ben al weken aan het wikken en wegen. Wel een jaaroverzicht…Geen jaaroverzicht… Te veel werk… Maar wel leuk… Ik kwam er niet uit. Twee weken geleden besloot ik een overzicht te maken van de tien leukste steden die we dit jaar bezochten. Een soort jaaroverzicht, maar dan anders. En daarmee was de kous af, dacht ik…
Maar sindsdien blijft het knagen. Want ik zie elke dag jaaroverzichten voorbij komen. Iedereen schrijft een jaaroverzicht. En moet ik dan misschien toch niet ook een poging doen voor Reiswijzer kids&co. Om de highlights van alle reizen die we in 2015 maakten onder elkaar te zetten? Het zal best, maar ik doe het niet…
Wat ik wel deed, was de drie oudste kinderen vragen wat zij de hoogtepunten van ons reisjaar vonden. En dat bleek nog best een lastige vraag. Want haal als vijfjarige of als zevenjarige maar eens terug wat je over de periode van een jaar tijdens je vakanties allemaal gedaan hebt. Zelfs voor tienjarige zoon P bleek dat nog een hele opgave. Om ze te helpen vertelde ik ze alleen wanneer we waar naartoe gingen. Bang als ik was dat ik ze teveel zou sturen in hun keuzes.
Het was grappig om te zien hoe de herinnering van het ene kind de herinneringen van de anderen triggerde. Er ontstond een soort kettingreactie waarbij de drie oudste kinderen om beurten iets riepen als ‘Ja… En weet je nog toen we …. ? Dat was ook zo leuk!’. En zo kwamen ze samen een heel eind in het terughalen van leukste (en ook de minst leuke) momenten van het afgelopen reisjaar. En ze bleken ook eens nog behoorlijk eensgezind in hun hoogtepunten…
Zadar, Kroatië – het Lunapark, Sun Salutation en Sea Organ
Alle kinderen noemden één van de dingen die we deden in het leuke Kroatische stadje Zadar als hoogtepunt van ons reisjaar. Allemaal hebben ze warme herinneringen aan het kermisachtige pretparkje aan de waterkant met de springkussens waar je zo leuk af kon glijden. De twee oudsten vonden de bijzondere kunstwerken Sea Organ en Sun Salutation even verderop op de kade ook heel bijzonder.
Mir, Wit-Rusland – Slapen in een kasteel
Op de verjaardag van dochter F namen we onze intrek in een heus kasteel; Mir castle. Dochter F heeft sowieso fijne herinneringen aan haar verjaardag in den vreemde, die we aftrapten met een uitgebreid ontbijt met taart en ei bij My English Granny in Minsk. Maar dat kasteel, dat vonden ze dus allemaal een feestje.
Geocachen
Zoon P heeft dit reisjaar veel lol beleefd aan geocachen; een internationale vorm van schatzoeken met (of in ons geval zonder) gps. Tot onze meivakantie hadden we overigens nog nooit van geocaching gehoord. Dat veranderde toen we voor de Dom in Trier Nederlanders tegenkwamen die zich erg vreemd gedroegen. En van het één kwam het ander. We hebben geocaches gezocht – en soms ook gevonden – in onder andere Venetië, Sarajevo, Tirana en Trogir. Wil je meer weten over geocaching; Kidseropuit schreef er een leuk blog over.
Tara Gorge, Montenegro – Tokkelen over de kloof
Dit is letterlijk een hoogtepunt van de vakantie; zoon P en dochter F vlogen in Montenegro samen met Sander op grote hoogte over de rivier de Tara. In een tuigje, hangend aan een touwtje (zo leek het in ieder geval van een afstandje). Een reuze spannende activiteit, waaraan veel wikken en wegen vooraf ging. Maar wat zijn ze trots dat ze het gedaan hebben. En eerlijk is eerlijk; ik heb spijt dat ik het niet deed…
Kotor Montenegro – Semi-submarine
Dit was één van de eerste dingen die zoon M als hoogtepunt noemde van zijn reisjaar; de knalrode semi-submarine waarmee we een rondje voeren door de baai van Kotor. Vanaf het dek hadden we een prachtig uitzicht op het fjord, benedendeks waren raampjes waarmee je onder water kon kijken. Jammer genoeg was het water bijna overal te troebel om iets te kunnen zien, maar toch een mooie herinnering.
Grens Wit-Rusland / Polen – in beslag name van de landrover
Tsja, de in beslag name van de landrover aan de Wit-Russische grens was natuurlijk geen hoogtepunt van ons reisjaar. Eerder hét dieptepunt… Maar wel een gebeurtenis die grote indruk op de kinderen heeft gemaakt. Ze noemden het alle drie.
Texel – Indoor speelparadijs
Het verbaast me niet dat het indoor speelparadijs op vakantiepark De Krim één van de hoogtepunten van alle drie de kinderen is. Ze vonden het er geweldig en willen graag nog eens terug! Jammer genoeg zijn wij geen groot fan van indoor speelparadijzen, maar voor de kinderen strijken we vast nog wel eens met de hand over het hart.
De vlucht naar Rusland en de terugreis vanuit Polen
We schreven al eerder over onze goede ervaringen met SwissAir, maar het verbaasde me dat dochter F de vlucht van Zurich naar Moskou expliciet als een hoogtepunt benoemde. Vanwege het knuffeltje dat ze in het vliegtuig had gekregen en het lekkere eten. Maar eigenlijk vond ze alles in het vliegtuig wel leuk. Alle drie de kinderen benoemden trouwens ook onze spannende terugreis vanuit Polen. Toen we – ik en de vier kinderen – bijna onze vlucht misten en we een rolkoffer kwijt raakten op het vliegveld.
Mostar, Bosnië-Herzegovina – het oude centrum en de brug
Dochter F noemde Mostar als één van haar leukste reisherinneringen. Ze noemde niet zozeer de stad, maar de verzameling winkeltje en restaurantjes in het oude centrum die bij haar het gevoel van een markt opgeroepen had. In combinatie met ‘die brug waar die mannen afsprongen’ wist ik precies wat ze bedoelde…
Met de autoslaaptrein naar Wenen
Ook onze reis met de autoslaaptrein mag volgens de kinderen niet in het overzicht ontbreken. Ze vonden het alle drie bijzonder interessant om te zien hoe Sander de auto de trein op en af reed en ook de reis op zich heeft indruk gemaakt. En toegegeven, het is een leuke en makkelijke manier om je over duizend kilometer te verplaatsen. Jammer alleen dat je toch niet echt uitgeslapen aankomt…
Moskou – Dierentuin
Een dierentuin in een andere klimaatzone is echt heel anders dan de dierentuin bij ons om de hoek. Leuker! Want wat hebben de kinderen er veel nieuwe dieren gezien (‘weet je nog die sneeuwpanter/witte tijger/etc…’?). Met name zoon P kon er geen genoeg van krijgen en probeerde alle bijzondere beesten op de foto te zetten (soms inclusief zichzelf). Dat een deel van de hokken leegstond en de speeltuin uit oude gare speeltoestellen bestond, is geheel aan hen voorbij gegaan.
Berezinsky Biosphere Reserve (Wit-Rusland)
Ons bezoek aan Berezinsky Biosphere Reserve in het noorden van Wit-Rusland heeft op alle kinderen indruk gemaakt. Het huisje waar we in sliepen en waar het zo lekker warm was. Het museum met al die opgezette beesten (er is ons verzekerd dat ze een natuurlijk dood gestorven zijn). Zoon P noemde specifiek de wandeling die we door het natuurgebied maakten. En alle kinderen hebben semi-angstige herinneringen aan het bronstige hert in de forest zoo aan het einde van de wandelroute vanwege zijn agressieve en luidruchtige gedrag.
Tot zover de hoogtepunten van de kinderen. Mooie herinneringen aan een bijzonder leuk reisjaar waarin we gezamenlijk twaalf landen bezochten in vier vakanties en een heleboel beleefden.
