Wandelen in vestingstad Buren en de Betuwe (mét accommodatietip)

In de 16de eeuw stond in vestingstad Buren één van de grootste kastelen van Nederland. In dit kasteel – Huis Buren – werd op 8 juli 1551 het huwelijk tussen Willem van Oranje en Anna van Buren-van Egmond gevierd. Deze band met het koninklijk huis leverde Buren de titel ‘Oranjestad’ op. Helaas raakte het kasteel in de eeuwen die volgden in verval tot het in de 19^de eeuw afgebroken werd. Gelukkig is het vestingstadje Buren ook zonder kasteel een bezoek waard, want het staat vol bijzondere historische gebouwen. Wandel de 3 km lange stadswandeling Buren en je komt ze allemaal tegen… 

Het Plantsoen

Wij wandelen naar vestingstad Buren vanuit onze accommodatie (waarover later meer) en starten de stadswandeling volgens de route halverwege. We beginnen met een rondje over het voormalig kasteelterrein – het Plantsoen – dat tegenwoordig een Rijksmonument is. Je kan het je bijna niet voorstellen als je over het parkachtige terrein loopt, maar het grote grasveld in het midden was ooit de slotgracht. En in die gracht stond een vierkant woonkasteel met vier ronde torens op de hoeken én een net zo grote voorburcht met twee torens.

Het nu parkachtige terrein om de gracht bestond toen uit strak aangelegde tuinen met daar omheen een omwalling ter verdediging. Jammer genoeg raakte het kasteel in de 17de eeuw in verval en werd in begin 19de eeuw afgebroken. De wallen werden gebruikt om de slotgracht te dempen, met de stenen van het kasteel werden huizen gebouwd. In het Plantsoen vind je verder een algemene begraafplaats (in gebruik genomen in 1828 toen de begraafplaats naast de kerk te klein was geworden) en een kleine Joodse begraafplaats.

Vrijerslaantje

Vanuit het Plantsoen lopen we het Kastanjelaantje in. In de beschrijving bij de stadswandeling staat dat dit laantje vroeger het “vrijerslaantje” werd genoemd. En dat is niet voor niets, want de kastanjes die aan weerszijden van dit laantje staan, groeien in de zomer met de bovenkanten tegen elkaar aan waardoor een soort tunnel ontstaat (ook wel een berceau of loofgang genoemd). Dus ga in de zomer naar vestingstad Buren, want ik kan je uit eigen ervaring wel vertellen dat het in de winter helaas iets minder romantisch is om er te lopen… 😉

Historische panden

De stadswandeling door Buren maakt vervolgens een slinger door het vestingstadje, dat voor een groot deel blijkt te bestaan uit historische panden in schattige straatjes. We lopen langs de oude synagoge, de Culemborgse poort (de westelijke toegangspoort die rond 1400 gebouwd werd), het oude stadhuis uit 1555 en de St. Lambertuskerk, waar in 1551 het huwelijk tussen Willem van Oranje en Anna van Egmond (graving van Buren) voltrokken werd. We lopen om de kerk en vervolgens via de Peperstraat naar de vestingwal.

Weeshuis en vesting

Buren kreeg in 1395 stadsrechten van ridder Allard samen met een stadsmuur en een gracht. In 1543 versterkte de Italiaanse architect Alessandro Pasqualini in opdracht van Maximiliaan van Egmond, zowel het kasteel als de vesting van Buren. We slaan linksaf de vestingwal op. De Weeshuiswal dankt zijn naam aan het fantastisch mooie voormalig Weeshuis dat in 1612 gebouwd werd. Sinds 1973 is in dit bijzonder pand het Museum der Koninklijke Marechausse gevestigd (dat jammer genoeg niet open is als wij er zijn). Aan onze rechterhand loopt – buiten de vesting – het riviertje De Korne, dat hier dienst doet als gracht.

Op het punt waar we linksaf de Commanderij inslaan en De Korne rechtdoor gaat, staat een informatiebord waarop we lezen dat Buren oorspronkelijke iets verderop aan de overkant van De Korne lag. In 2013 worden daar overblijfstelen van een nederzetting gevonden. Aangenomen wordt dat dit gebied al bewoond is vanaf de prehistorie, maar pas in de 8^ste eeuw komt de naam Buren – als een hoeve genaamd Villa Buria – voor het eerst voor in geschrifen. Ergens anders lees ik dat overstromingen de reden zijn dat de bewoners van de oorspronkelijke nederzetting op enig moment hun heil gezocht hebben op een hoger gelegen plek. 

Meer informatie over de stadswandeling door vestingstad Buren kan je hier vinden.

B&B Kade10Buren

Via Molen De Prins van Oranje (een korenmolen uit 1716) lopen we terug het stadje in waar we onze stadswandeling door vestingstad Buren afsluiten met een coffee to go bij Restaurant Vicini. Vervolgens lopen we de tweeëneenhalve kilometer terug naar ons B&B Kade10Buren aan de Erichemsekade 10. Kade10Buren heeft twee stijlvol ingerichte kamers in een voormalige schuur. Zonder keuken helaas (al is er wel een magnetron die je kunt gebruiken). Beide kamers zijn net anders, maar even mooi. Toch had ik bij het boeken een lichte voorkeur voor de tweepersoonskamer met het bomenbehang… 

De inrichting van de kamers is simpel maar doeltreffend, met veel oog voor detail. Er staat een groot comfortabel ogend bed in (slaapt ook heerlijk trouwens), een tafel met twee stoelen en er is een hoekje waar je koffie en thee kunt maken (met alle benodigdheden). De oude houten steunpalen midden in de kamer voegen aan de redelijk strak vormgegeven ruimte een speels element toe. Net als de vele details (kussens, wanddecoraties en andere accessoires) en de verlichting. Beide kamers zijn voorzien van een ruime badkamer met decoratieve Portugese tegels op de vloer (ik hou ervan). Het zitje buiten – met uitzicht op fruitbomen -hebben we maar beperkt gebruikt vanwege niet zulk lekker weer. Wel hebben we twee ochtenden genoten van het uitgebreide ontbijt op onze kamer dat bij de prijs (98 euro per nacht) inbegrepen is. 

Errekomsepad

Niet ver van ons B&B loopt het Errekomsepad. Dit 13 kilometer lange klompenpad (gemarkeerd met blauwe klompjes) start en eindigt in Erichem waar je als het ware in een grote halve cirkel omheen loopt. We besluiten niet de hele route te lopen, maar de helft die niet door vestingstad Buren gaan. We pakken de route op bij camping De Karrekiet, op 3 minuten lopen van ons B&B. Tijdens deze wandeling merken we goed dat we middenin de Betuwe zijn; een streek die bekend staat om zijn boomgaarden. Jammer genoeg zijn alle fruitbomen nog kaal als wij er in februari zijn.

Betuws Wijndomein

Tot onze verrassing gaat onze wandelroute ook over een wijngaard. Verrassend, omdat wij niet zo bekend zijn met Nederlandse wijnen en dus niet wisten dat druiven ook in de Betuwe groeien. We blijken te wandelen over het Betuws Wijndomein. En wat nog leuker is; de wijngaardwinkel is open. Met een fles dessertwijn (Linge Wit – Edelzoet) in de rugzak vervolgen we onze route richting het landelijke Erichem om vervolgens van daaruit de kortste route terug naar Kade10Buren te nemen voor een welverdiende borrel. De dessertwijn haalt het dessert overigens niet, want véél te lekker…

Geïnspireerd door dit blog? Boek dan je verblijf bij Kade10buren (of een andere accommodatie in Buren) via deze link…

Dit blog bevat affiliate links. Mocht je deze gebruiken om te boeken dan betaal je niks extra’s, maar krijg ik wel een kleine vergoeding. En die kan ik weer gebruiken om nog meer verhalen te schrijven op Van hier tot Timboektoe…