Ik ken Schiphol als een enorm vliegveld met diverse winkels, restaurantjes, zitjes en wc’s. Als een plek waar je kunt ronddwalen, mensen en vliegtuigen kunt kijken, kunt winkelen of gewoon even lekker kunt zitten. Dat alles leek me gezellig om te doen met zoon P. En en passant zouden we Schiphol eens even aan een kindvriendelijkheidscheck onderwerpen. Dat was het idee. Van de M-pier op Schiphol had ik toen nog nooit gehoord…
We komen ruim op tijd met de trein aan op het vliegveld. Ingecheckt en in het bezit van boardingpassen zijn we dan al (dat moet je van Easyjet allemaal zelf thuis regelen) en we hebben alleen handbagage bij ons. We kunnen dus zo doorlopen naar de douane in vertrekhal 3. En dat doen we dan ook. Dan hebben we alle tijd om een beetje rond te dwalen in de vertrekhallen…
Ik had duidelijk nog niet eerder met EasyJet gevlogen vanaf de M-pier op Schiphol. Anders had ik wel beter geweten …
De M-pier is onderdeel van de H/M-pier; de pier voor prijsvechters°. De H-pier is voor vluchten naar niet-Schengenlanden en de M-pier voor vluchten binnen het Schengengebied. De M-pier is de enige pier op Schiphol die niet verbonden is met de centrale vertrekhallen. Om de kosten laag te houden heeft de M-pier één winkel en weinig horeca of toiletten. Er zijn wat zitjes en in het midden van de bijna vierkante ruimte staat een soort tribune. In het midden van die tribune is een glijbaan; het enige wat er te doen is voor kinderen.
Daar staan we dan. In pier M. We kijken om ons heen en weten dat we een fout gemaakt hebben. Maar er is geen weg meer terug. Eenmaal binnen, kun je nog maar één kant op; door de deur richting vliegtuig. Lopend welteverstaan. Want overdekte loopbruggen ontbreken op deze pier, omdat het aan- en afkoppelen relatief veel tijd kost. Je moet dus weer gewoon een trap opklimmen om in het vliegtuig te komen°°.
Zoon P glijdt een paar keer van de glijbaan, loopt een rondje om de tribune en gaat dan zuchtend zitten. Er zit ook echt niets anders op. Het nummer van de gate is nog niet bekend; dat wordt pas vlak voor vertrek vastgesteld. En er is niks te doen in pier M. Een half uur voor vertrek lezen we op de borden dat we naar gate M3 moeten. En dus gaan we snel want volgens onze boardingpassen gaat de gate ook een half uur voor vertrek dicht…
Aangekomen bij de gate lopen we een trap af om vervolgens terecht te komen in een kleine vierkante ruimte. We passen er met z’n allen net in. En dan begint de ellende pas echt. Tijdens de routinecontrole is geconstateerd dat er metaal door de voorband komt. En daar mag je dus niet mee vliegen. Dus moet de band verwisseld worden. De dame van Easyjet heeft geen idee hoe lang dat gaat duren. Om ons heen mopperen mensen over de vertraging die we onherroepelijk oplopen. Ik ben alleen maar blij dat ze het mankement tijdige ontdekt hebben. Je moet er toch niet aan denken…
Zoon P en ik proberen het ons gemakkelijk te maken op de grond en spelen een spelletje memory. Twintig minuten later arriveert de meneer van de technische dienst. De piloot komt het ons zelf vertellen. En ook dat deze technische meneer naar verwachting twintig minuten nodig heeft om de band te verwisselen. En zo is het. Drie kwartier later dan verwacht, kunnen we allemaal alsnog aan boord. Lopend dus, en via de trap…
Als we allemaal klaar zitten voor de ‘safety instructions’ dient het volgende probleem zich aan. Er is een computerstoring op Venetië Airport waardoor we niet mogen opstijgen. Inschatting van de piloot; dit gaat minstens een uur duren. Ook deze boodschap zorgt voor een heleboel gemor en geklaag om ons heen. Ik ben allang blij dat ik alleen zoon P bij me heb; die vermaakt zichzelf vooralsnog prima…
Gelukkig komt er na twintig minuten wachten en een gratis glaasje water (!) goed nieuws; we kunnen gaan. Voordat het zover is, moeten we natuurlijk nog wel even naar de allerverste startbaan taxiën en wachten tot alle vijf de vliegtuigen voor ons vertrokken zijn. Gelukkig is de vliegtijd korter dan gedacht, dus daar winnen we weer wat op. Uiteindelijk landen we met een uur vertraging veilig en wel in Venetië.
Benieuwd wat we in Venetië deden. Je leest het in dit blog: 11 keer doen in Venetië met kinderen.
° Van de tien prijsvechters die momenteel Schiphol aandoen, gebruiken met name EasyJet, Jet2.com, Air Berlin en Flybe de H-pier.
°° De bedoeling is dat vliegtuigen van prijsvechters zo snel mogelijk weer vliegklaar zijn zodat de luchtvaartmaatschappij zoveel mogelijk vluchten kan uitvoeren en de kosten voor het gebruik van Schiphol lager zijn.
11 comments
Je kiest zelf voor goedkoop, niet zeuren dus
Helemaal waar hoor! Ik vertel het gewoon zoals het is. Kunnen anderen weer hun voordeel mee doen!
Ik heb ook een uur in dat hokje van H1 gestaan. Easyjet is misschien wat goedkoper, maar ik heb ook 60 euro voor twee dagen basic parking P4 betaald.
Als klant van Schiphol dien je behoorlijk behandeld te worden en niet in dat vertrekhok geperst te worden. Retour vanaf Gatwick verliep ook veel soepeler.
Overigens dat je zelf de vliegtuigtrap oploopt, is geen probleem natuurlijk.
Hahaha zeker niet. Die vliegtuigtrap draagt wat mij betreft bij aan het vakantiegevoel. Dat doet de M-pier helaas niet zo…
Ik herken dit…..met 2 kinderen en retour ook nog 56 euro extra kwijt om naast mijn kinderen te kunnen zitten. Had ze als avondeten Mc Donalds beloofd. Moesten het met een broodje doen. Voor 3 broodjes en 2 drankjes moest ik bijna 30 euro betalen! Voor mij nooit meer Easyjet. Ik betaal wel wat meer.
Oh wat erg… Hoe oud zijn jouw kinderen? Ik ga er altijd van uit dat ze ons wel bij elkaar zetten (omdat ze liever niet hebben dat kinderen alleen zitten). Tot nu toe geen probleem gehad. Een McD hebben ze inderdaad niet op de M-pier. Ze hebben er bijna niets om precies te zijn. En het eten is er ook nog eens idioot duur (zoals op elke luchthaven trouwens). Ik neem daarom altijd iets te eten mee…
Ook wij hebben de ervaring met de prijsvechterspier gehad. Jammer, en slecht gecommuniceerd ook. Of, voor de kritische lezer “Niet goed geleken”.
Wel een unicum meegemaakt, een muis over de vloer bij de parfumafdeling.
“Joh, daar hebben we er meer van hier” was reactie…
Hahaha, ja dat zal best. Maar dat wil je toch niet meemaken als ‘klant’… Daar wordt een niet al te beste ervaring niet beter van (maar je hebt we een goed verhaal!).
We hadden rolstoel begeleiding gevraagd. Ik gaf aan zelf de stoel te duwen….toen kwamen we op m pier….trappen af en trap vliegtuig op. Gelukkig lukte dit,maar dame van rolstoel uitleen had ons kunnen waarschuwen
Jeetje wat slecht zeg… Fijn dat het gelukt is, maar raar dat ze in zo’n situatie geen hulp bieden…
Dank voor uw verhaal, deze pier is inderdaad verschrikkelijk. Ik was ruimschoots op tijd door de douane en heb zeker een uur in de lounge gezeten. Er wordt aangegeven dat je tot 40 minuten voor vertrek in de lounge dient te wachten. 40 minuten voor vertrek was de gate nog niet bekend… krijg ik enkepe minuten later een appje binnen dat ik naar m5 moet. Terwijl ik erheen loop staat er aangegeven dat de “gate closed” is. Ik denk, wat zullen we nu krijgen.. kom ik aangelopen is de gate inderdaad gesloten. De meiden achter de balie hebben helemaal geen empatisch gevoel en een van hen schold me zelfs uit. Ik zeg, op mijn ticket staat dat het vliegtuig pas over 20 minuten vertrekt, ik krijg het appje 28/29 minuten voor vertrek binnen en ben gelijk naar de gate gelopen. De medewerker die aan het schelden was ging nog nog meer tekeer tegen mij, zij zelfs “kankermongooltje” en toen knapte er iets bij mijen heb ik een klap tegen een monitor op hun bureau gegeven. Mareschaussee werd erbij gehaald en heeft me aangehouden (voor het eerst in mijn leven achter in een politiewagen, deze mensen waten trouwens uiterst correct) uiteindelijk hebben de medewerkers van EASYJET hun aangifte ingetrokken, kon ik na 2 1/2 uur weer vertrekken en kreeg ik van de hulp officier van justitie mee dat ik geluk had gehad, en een strafblad had kunnen krijgen. Toch denk ik nog steeds dat zij het hele proces van inchecken beter dienen te communiceren, niet alles zo krap moeten plannen en meer service gerichte personeelsleden dienen aan te nemen.