Trakoscan, een kasteel in Zagorje, de hooglanden in het noordwesten van Kroatië, is een verborgen pareltje dat erom vraagt ontdekt te worden. Mede door zijn ligging aan een prachtig meer, is het een uitstekende dagtocht om met kinderen te doen.
Wij bezoeken Trakoscan op onze laatste vakantiedag in de zomer van 2015, vlak voordat we naar Wenen rijden om de autoslaaptrein naar huis te nemen. Het kasteel ligt op nog geen tien kilometer van de grens met Slovenië. Van hieruit is het bijna drie uur rijden naar Wenen. En omdat onze trein pas om 21:00 vertrekt, kunnen we het kasteel dus uitgebreid bezoeken voor we naar de trein rijden. Zo voelt onze laatste vakantiedag echt als vakantie en niet als “terug naar huis gaan”.
Kasteel Trakoscan
Het kasteel, aangeraden als één van de tien mooiste kastelen van Kroatië, ligt prachtig bovenop een heuvel. Een kronkelige weg leidt naar de top en de ingang van het kasteel. De weg alleen al is een leuke speurtocht; hij gaat omhoog en omlaag en het is echt even zoeken naar de enige juiste weg om boven te komen. Wij blijken halverwege per ongeluk ineens weer naar beneden te gaan, tot groot plezier van de kinderen.
De naam van het kasteel is afgeleid van de Kroatische woorden voor draak en steen. De legende wil dat de burcht er vroeger van een afstand uitzag als een draak die op een steen ligt te slapen. Het is in de dertiende eeuw gebouwd als kleine fortificatie om de grens en enkele belangrijke handelsroutes in deze regio te bewaken. Meerdere versterkingen door de eeuwen heen, maakten van Trakoscan een bijna onneembare vesting (al kwam zij niet elke oorlog ongeschonden door). Na de oorlogen tussen Kroatië en het Ottomaanse rijk, verloor het kasteel zijn functie en raakte in verval.
‘Een heerlijk doolhof van kamers op vele verdiepingen’
De eigenaren, de rijke familie Draskovic die het kasteel al bijna 400 jaar in bezit hebben, behoedden het van de ondergang. Ze maakten er een Romantische residentie voor de familie van. In deze staat bevindt het kasteel zich nog altijd. Gelukkig maar, want daardoor is het een heerlijk doolhof van kamers op vele verdiepingen waar de kinderen heerlijk door kunnen rondstruinen. In elke kamer wordt driftig gespeculeerd wie er sliepen en waarom ze de ruimte dan zo ingericht hadden. Dochter F is vooral onder de indruk van de ontelbare beelden en schilderijen van Jezus. Zeker het schilderij in de kapel bij de master bedroom maakt diepe indruk. Hierop is een huilende Maria te zien die het hoofd van de zojuist van het kruis gehaalde Jezus op haar schoot heeft. Ze strijkt hem door de haren. Ze heeft het er nog dagen over.
Verder is het kasteel vooral veel kamer in, kamer uit, trap op en trap af. Heerlijk met zoon I die altijd en overal als een ongeleid projectiel rond sjeest. We kunnen hem behoeden voor hossen op antieke bedden en klimmen op breekbaar ogende antieke stoelen. Beneden zijn er nog twee ruimtes die op grote belangstelling van de kinderen kunnen rekenen. De wapenkamer met een indrukwekkende voorraad schiettuig in allerlei groottes, van houten musketten tot manshoge lansen. En de keuken waar een stenen keuken met geglazuurde tegels staat waar je, inderdaad, een heel kasteel op kan voeden.
‘Tot groot genoegen van de kinderen zijn er aan de zijkanten allemaal waterfietsen vastgebonden’
Het meer en de waterfietsen
Vanuit de keuken voert de route ons terug naar de binnenplaats van het kasteel, vanwaar we naar beneden lopen. We gaan rond de heuvel naar het mee waar een restaurantje zit. Daar kunnen we voor de laatste keer traditionele gerechten uit de regio eten voor we weer naar huis gaan. Het restaurant blijkt op een ponton in het water te liggen. Tot groot genoegen van de kinderen zijn er aan de zijkanten allemaal waterfietsen vastgebonden.
Snel dus een hap eten naar binnen werken en dan stappen we met zijn allen op twee waterfietsen. Zoon P en dochter F op de ene en de rest op de andere waterfiets. Terwijl we over het water peddelen, zien we op de kant de paadjes en bruggetjes die zo’n 150 jaar geleden in de kasteeltuin zijn aangelegd ter vermaak van de familie. Nu wandelen er dagjesmensen tussen het groen van de bossen rond het kasteel en het meer.
Na een half uurtje parkeren we de waterfietsen weer tegen het ponton aan. We kopen nog wat streekproducten die lokale boeren te koop aanbieden op het voorplein van het kasteel en dan stappen we in de auto. Het is dat we de nachttrein moeten halen, anders hadden we ons hier nog wel uren kunnen vermaken!
Praktisch
- Het kasteel is het hele jaar door geopend. Van 1 april tot 31 oktober van 9:00u tot 18:00u en van 1 november tot 31 maart van 9:00u tot 16:00u. Het kasteel is elke dag open, ook in de weekenden en vakanties.
- Tickets kosten 30 kuna voor volwassenen en 15 kuna voor kinderen.
- Je vindt het kasteel in het gelijknamige plaatsje Trakoscan. Als adres geldt het wat vage 42254, Trakoscan. Maar als je “trakoscan castle” intikt in de navigatie dan kom je uit op het kasteel. Meer informatie over het kasteel en een bezoek vind je hier.
