Aan het einde van de middag komen we aan op de camping in Luxemburg. Bij het zien van het naastgelegen (openbare) zwembad met glijbaan worden de kinderen meteen enthousiast. Ik word wat minder enthousiast van de ontvangst; of ik even 200 euro borg wil betalen. Contant. Dat zwembad moet maar tot morgen wachten, want we zullen eerst langs een pinautomaat moeten. Oh, en ook langs een winkel trouwens… Als we terugkomen en onze tent op de eerste verdieping van de camping betrekken, ben ik weer blij. Oké, de trap is een beetje eng en we zitten in een soort omheinde enclave, maar wat een luxe! We hebben heerlijke bedden, een keukentje en een fijne badkamer. En omdat we op de eerste verdieping zitten, hebben we een mooi uitzicht over de camping.
Uitzicht over de camping vanaf de receptie. Wij zitten in die één na laatste tent bovenin
Het dagelijks leven in en om onze luxe tent
Jammer genoeg komt de bakker hier ’s ochtends geen brood brengen. Zoon P en dochter F willen graag naar de winkel lopen die 500 meter verderop is. Ik laat ze en het gaat goed… Natuurlijk willen de kinderen heel graag zwemmen, dus spenderen we de grootste deel van de dag in (de kinderen) en bij (ik) het zwembad. In de loop van de middag heb ik er wel genoeg van want het is niet heel mooi weer. Ik droog alle kinderen af en stop ze in de auto voor een bezoekje aan de tuinen en het kasteel van Wiltz. Van mijn moeder hoor ik later dat Wiltz één van de leukste stadjes van Luxemburg zou zijn. Mmmm, had ik misschien toch beter op moeten letten… We eten ’s avonds in het campingrestaurant. Het eten is ok, maar de prijs niet wat mij betreft.
Bezoekje aan – wat een verrassing – Wiltz
Bij gebrek aan kinderen die brood willen halen – geen zin – moet ik maandagochtend zelf op pad. Geeft niet. Ik neem zoon I en dochter F mee en doe meteen de nodige boodschappen. Het is heel mooi weer en we komen vandaag niet vee; verder dan de camping. We verplaatsen ons naar het zwembad, waar we de rest van de ochtend doorbrengen. Na de lunch rent dochter F snel terug om met haar nieuw gemaakte vriendinnetje te spelen. Zoon P huurt een mountainbike om het parcours net buiten de camping uit te proberen en ik speel met de jongetjes en loop een rondje met hen of te kijken of alles goed gaat met broer en zus.
Takkie was ook mee en wil graag zwemmen met dochter F
Zoon P rijdt onder toeziend oog van zijn broertjes met een mountainbike van de helling af
De dagen die volgen regent het en is het qua temperatuur niet meer zo aangenaam. Tijd voor actie dus. We kiezen op de eerste dag voor kasteel Bourscheid en het dorpje Esch-sur-Esch (ook met een kasteel), want wij zijn nou eenmaal heel goed in het bezoeken van kastelen met druilerig weer. En het is nog hartstikke leuk ook! Bij Kasteel Bourscheid krijgen de kinderen een speciale kinder-audiotoer waarmee ze zelf door de kasteelruïne kunnen wandelen. En in Esch-sur-Sûre is er niets georganiseerd, maar wandelen we op eigen gelegenheid naar het kasteel en de losstaande toren. De tweede dag wil ik eigenlijk iets binnen doen, maar ik kan geen leuke binnenactiviteit vinden. Ik kom niet verder dan het Luxemburgse equivalent van een indoorspeeltuin of van een bowlingbaan. En in beide heb ik geen zin. Na een ochtend onder de paraplu naast het zwembad, rij ik daarom toch maar naar Vianden. Daar hebben ze… een mooi kasteel. Maar ook een kabelbaan. Dat lijkt de kinderen wel wat… Eenmaal boven lopen we snel even naar het kasteel om erachter te komen dat er een Middeleeuws Festival aan de gang is. De kinderen hebben een toptijd en als we eindelijk weg kunnen, staat de kabelbaan stil een moeten we naar beneden lopen…
Kasteel Bourscheid
Het schattige Esch-sur-Sure
Middeleeuws spektakel in het Kasteel van Vianden
Na vijf dagen glampen in Luxemburg, rijden we op donderdag naar ons Airbnb-huis in Tessenderlo (België) via Parc Chlorophylle. Naar mijn idee is dat een speeltuin, maar het blijkt veel meer dan dat; een actieve belevenisroute door het bos in combinatie met twee speeltuinen. Om zes uur komen we eindelijk op onze bestemming aan. Deze accommodatie blijkt (ook weer) een schot in de roos. Een grote kamer voor ons allemaal, een fijn huis en een grote tuin vol speelgoed, drie kindjes om mee te spelen en een alleraardigste gastheer en –vrouw. Het is de eerste keer dat we een Airbnb-accommodatie niet voor onszelf hebben en dat is wel even wennen voor mij. Maar met zulke aardige mensen went het snel.
Parc Chlorophylle
In de twee dagen dat we er zijn, maken we ook twee uitstapjes. Naar het dichtbij gelegen natuurgebied Gerhagen, waar we een rondje door het bosmuseum lopen, de fluisterroute nemen en de kinderen heerlijk spelen terwijl ik ze vanaf het terras van het naastgelegen restaurant in de gaten houd. En we gaan een dagje naar Hasselt; een superleuk stadje. We kopen er chocolaatjes, bewonderen streetart, eten een ijsje en de oudste drie kinderen luisteren naar een orgelconcert in de Sint Quintinuskathedraal. Ter afsluiting maken we nog een wandeling door de Japanse tuin.
Het begin van de fluisterroute door Stiltegebied Gerhagen
Het speelterrein bij het bosmuseum (met uitkijktoren)
Een dagje Hasselt is niet compleet zonder een bezoek aan Chocolatier Boon
De Japanse tuin in Hasselt
Op zondagochtend pak ik voor de laatste keer in. De kinderen willen niet weg. Ze zijn nog gezellig aan het spelen en ook de kindjes van het gezin waar we zijn, willen niet dat we gaan. We lunchen nog met z’n allen en dan is het om half 3 echt tijd om afscheid te nemen. Na een heerlijke vakantie van twee en een halve week in Frankrijk, Luxemburg en België (2x), rij ik in anderhalf uur precies terug naar Rotterdam. Ik haal alle spullen uit de auto, maak een praatje met de overburen en zoek dan snel de spullen bij elkaar die de kinderen mee moeten naar Sander. Om 5 lever ik ze af bij hun vader, waarna ik in een leeg huis de eerst was in de wasmachine stop…
De heerlijke tuin van ons Airbnb-huis
Ben je benieuwd hoe de eerste anderhalve week van mijn vakantie verlopen is? Je leest het hier – Met de hele familie in de Belgische Ardennen – en hier: Op de camping in Frankrijk.
