Ik heb natuurlijk niet alle dorpen van Sicilië gezien, maar ik weet vrij zeker dat Caccamo hoog scoort in de categorie ‘mooiste dorpen’. Het ligt tegen een heuvel aangeplakt in het noorden van Sicilië. Met een kruipdoor sluipdoor centrum dat uit heel veel kleine straatjes en schattige huisjes bestaat. Met een stoer kasteel op een rots vanwaar je een fantastisch uitzicht hebt op de mooie omgeving. En hoewel dwalen door het oude centrum echt een aanrader is, is er nog wel meer te doen in Caccamo en omgeving. Al zijn onze uitstapjes niet allemaal even succesvol…
Caccamo
Caccamo doet me denken aan een schilderij van Escher. Aan een 3-dimensionaal doolhof, waar je op elk kruispunt minimaal vijf kanten op kunt – ook naar boven en naar beneden – en toch altijd door kunt blijven lopen. Behalve als een straatje doodloopt natuurlijk, wat ook af en toe gebeurt… Nog niet eerder heb ik een dorp gezien met zoveel straatjes, trappetjes en pleintjes op zo’n klein oppervlak.
En juist dat maakt wandelen door Caccamo zo leuk. Je weet nooit wat je te wachten staat als je een hoek om gaat. Elke keer is het weer een verrassing wat je ziet. Een verstopt terras. De was die wappert tussen de huizen. De oude mensjes die in de warmte op een stoeltje of de stoep voor hun huizen zitten. Of als ware pro’s door de enorm steile straatjes scheuren en achteruit inparkeren op plekken waar dat helemaal niet kan… Dat authentieke vind ik zo leuk!
Wij wandelen het centrum in vanuit het kasteel, maar niet voordat we allemaal lekkere koekjes uitgezocht hebben bij espressobar Al Medievale aan de hoofdstraat door het centrum (SS285). Ik wil graag naar San Pietro in Vincoli – een kerkje aan het randje van het centrum – in de hoop op een mooi uitzicht over het kasteel.
Maar het blijkt nog een hele opgave om daar te komen. Rechtdoor bestaat namelijk niet in Caccamo en al snel ben ik dan ook mijn gevoel voor richting kwijt. We stoppen even op het plein voor de Duomo di San Giorgio waar net een bruiloft aan de gang is en bekijken het Oratorio della Compagnia del Sacramento en de Chiesa della Anime Santa del Purgatorio die aan de lange zijde van het plein voor de Dom staan. Op goed geluk lopen we verder. Links om de Dom en omhoog. Langs het voormalig ziekenhuis dat er vervallen bij ligt. Door smalle straatjes, langs katten, blaffende honden en oude mensjes die ons soms vriendelijk toeknikken en soms wat norsig aankijken….
Uiteindelijk komen we waar ik zijn wil, maar het kerkje mis ik evengoed volkomen. Ik kijk vooral naar het kasteel dat boven ons uittorent. En zo dwalen we verder door straatjes die oranje oplichten in de middagzon. Op zoek naar onze auto. Maar in plaats daarvan komen we uit bij de Church of Saint Mary of the Announcement (iets met gebrek aan richtingsgevoel). Tegenover deze kerk ligt de Garden Bar in een klein driehoekig stukje groen. Een aanrader voor een drankje!
Ik had nog wel verder willen dwalen, door het stuk van de stad aan de andere kant van de ‘hoofdweg’ maar de kinderen hebben wel genoeg van dit doolhof. Voor we weer in de auto stappen, kopen we een ijsje bij Caffe Royal aan de voet van het kasteel. We lopen nog even verder het dorp uit voor een prachtig uitzicht over het kasteel en het stuwmeer in de late middagzon. U2 schalt uit een café aan de overkant. De bruiloftsgasten zijn ondertussen neergestreken op de terrasjes. De zon gaat langzaam onder…
Castello di Caccamo
Het Castello di Caccamo is ongeveer het eerste dat je ziet als je naar Caccamo rijdt. Dit ontzettend mooie kasteel is prachtig gelegen op een rots 521 meter boven zeeniveau. Echt een kasteel zoals je je een kasteel voorstelt. Het is in de 12de eeuw gebouwd door de Noormannen en is een van de best bewaarde kastelen op Sicilië. En dat is niet zo verwonderlijk, want het is door z’n locatie haast onneembaar.
Een bezoek aan dit kasteel is dan ook echt iets wat je moet doen in Caccamo. Aan de voet van het kasteel van Caccamo is een kleine parkeerplaats. Is die vol, dan kan je wellicht langs de hoofdweg (het dorp uit) parkeren. We lopen om Caffe Royal heen naar de ingang, waar ik 4 euro betaal voor een toegangskaartje (de kinderen zijn gratis). We krijgen geen informatie mee. Geen plattegrond of route. Al zien we onderweg wel bordjes met een nummer erop die suggereren dat er iets van een route zou moeten zijn…
We lopen verder ophoog via een brede stenen trap en bekijken de gevangenissen met hun in de muur gekerfde tekeningen, die grenzen aan een binnenplaats. Vanaf hier heb je tussen de kantelen door een fantastisch uitzicht over het dal met het Lago Rosamarina en de omliggende heuvels. Met heel helder weer kan je zelfs de zee zien.
Na de derde poort waarvan de ophaalbrug vervangen is door een gewoon bruggetje, komen we op een binnenplaats in het hart van het kasteel. Hier nemen we de trap naar beneden om uit te komen in een doolhof van kamers. Omdat het zo kasteel van binnen onoverzichtelijk en groot is en alle ruimtes met elkaar verbonden zijn, hou ik de kinderen goed in de gaten. We wandelen door het best wel amateuristisch museumpje met wapentuig dat de jongens dan weer heel interessant vinden.
Weer op de binnenplaats gaan we op een andere plek het kasteel in om terecht te komen een deel met kamers vol spullen uit vervlogen tijden. En kamers met stadswapens, schilderijen, fossielen en mineralen etc. Het is allemaal niet logisch en ook niet per se mooi, maar het is wel geweldig om hier rond te lopen en van het uitzicht te genieten. Dit kasteel past zó bij Caccamo!
Lago Rosamarina
Aan de voet van de heuvel waar Caccamo tegenaan gebouwd is, ligt het stuwmeer Lago Rosamarina omgeven door groene heuvels… Op de kaart zie ik verschillende wegen die naar het meer gaan die er allemaal smal en bochtig uitzien. Ik kies voor een weg iets buiten het dorp (bij autodealer Universauto Srl Unipersonale). Het is een relatief slechte, maar verharde weg. Beneden bij het water sla ik rechtsaf richting de dam. Ik rij door een nogal eng tunneltje en dan over de stuwdam. Daar parkeer ik en stappen we uit om te kijken.
We hebben een prachtig uitzicht over het meer aan de ene kant. En we kijken in een hele diepe afgrond aan de andere kant. In de diepte zien we een geel modderstroompje tussen groene planten. Zoon P vindt het op de tropen lijken. Ik vind het vooral heel diep… Google Maps suggereert dat ik een rondje om het meer kan rijden (zo’n 20 km), maar ik heb geen idee wat de kwaliteit van het wegdek is. Ik besluit dan ook om te draaien en terug te rijden. Zoek je een mooie wandeling, dan lijkt een rondje om Lago Rosamarina me een aanrader!
Monte Calogero
Vlakbij Caccamo ligt het Riserva Naturale Orientata Monte San Calogero, een bergachtig gebied bestaande uit kalksteen en dolomitische rotsen (whatever that may be), met Monte San Calogero (1326m) als hoogste punt. Vanuit onze fantastische accommodatie in the middlel of nowhere kijken we erop uit. En we willen ‘m graag beklimmen. Ik doe een poging zo ver mogelijk te komen met de auto. In Caccamo slaan we de Via San Vito in. We volgen de relatief goede weg tot aan een kruising waar het asfalt ophoudt en overgaat in een onverharde weg.
Ik rij gewoon door tot we op een punt komen waar de wandelroute begint (tenminste, er is een afdakje en een bordje aan een boom met een pijl naar de wandelroute). Langs een boerderij, waar de honden ons blaffend opwachten. De weg gaat nog verder, maar die lijkt ons niet dichter bij ons doel te brengen. Onder het toeziend oog van de heer des huizes draai ik om en rij terug naar de start van de wandelroute.
We beginnen vol goede moed, maar stuiten al snel op een hek van prikkeldraad. Jammer dan. Ik weet toch bijna zeker dat dit het punt is vanwaar je in 90 minuten naar de top kan lopen. Maar goed, wat niet kan dat kan niet. Het autoritje alleen is ook al de moeite waard. De mooie vergezichten, de koeien op de weg, de prachtige natuur. Het is een avontuur op zich…
Roccapalumba
Geïntrigeerd lees ik elke keer de borden als ik vanuit onze accommodatie de doorgaande weg op draai. Roccapalumba… Het klinkt alleen al mooi. En zeg nou zelf, een dorp met zo’n naam moet je toch gewoon even bezoeken? En dus rijden we er, opnieuw vergezeld van prachtige vergezichten, naar toe. Het blijft heel lang een verrassing waar we naar toe gaan, want het dorp openbaart zich pas na de laatste bocht. We nemen de enorm steile hoofdweg naar beneden en ik parkeer bijna onderaan.
We lopen een klein rondje door het dorp en het niet zo schone parkje met daarin het Planetarium ‘Francesco Nicosia’. Veel stelt het allemaal niet voor. We vergeten zelfs naar de rots te kijken die deze plaats z’n fantastische naam gaf. We eten een ijsje op het terras – dat uit twee tafeltjes bestaat – van Il Signorita, het enige café dat ik zie. Het ijs is lekker en het meisje dat bedient, spreekt voor de verandering Engels (dat is hier op Sicilië niet vanzelfsprekend). Als we terugrijden naar onze accommodatie gaat de zon als een oranje bal onder en kleurt de hemel oranje/roze. Prachtig om te zien…
Naar het strand
Als je vanuit Caccamo naar de kust rijdt (over een vrij bochtige weg), kom je uit bij Termini Imerese. Van een afstandje lijkt dit niet een heel aantrekkelijk plaatsje en ook niet een leuk stuk kust. Wil je niet verder rijden, dan kan je hier naar het strand (net naast de haven). Alternatieven die me fijner lijken, zijn het strand van Altavilla Milicia (tussen Termini Imerese en Palermo) of het strand van Campofelice di Roccella (tussen Termini Imerese en Cefalù). Maar het mooiste strandin de omgeving vind je in Cefalù. En omdat dat ook nog eens een leuk dorp is, gaan wij daar heen…
Cefalù
Vanaf Termini Imerese nemen we de tolweg naar Cefalù (0,90 eurocent). Ik rij tot vlakbij het autovrije centrum en parkeer – na een extra onsuccesvol rondje (alles is éénrichtingverkeer) – bij het station (6 euro voor een dag, parkeren in de buitenstel vakken zonder nummer). Vanaf het station is het niet ver lopen naar het centrum. Maar al snel stranden we op het terras van een tosti-zaak (Toast Amore) waar we heerlijk lunchen. Cefalù is een oud vissersdorp en het centrum is dan ook niet heel groot. Het bestaat uit een hoofdstraat met allerlei leuke winkeltjes met prullaria. Superleuk en kleurrijk, maar toeristisch. En uit zijstraatjes die daarentegen allemaal typisch Italiaans aandoen. Met scootertjes en wapperende was aan prachtige balkonnetjes.
De kinderen struinen langs de winkeltjes en we bekijken de prachtige Duomo, waar sjiek geklede gasten zitten te wachten op de bruid. Wij wachten met hen tot ze aankomt in een zwarte Masserati convertible en de kerk binnengeschreden is. Aan het einde van de straat slaan we linksaf richting de zee. Vanaf de hoek hebben we uitzicht over een het kleine strandje onder ons met blauwwitte parasols die het zand bijna geheel aan het oog onttrekken. In de verte ligt nog een heel lang stuk strand. Het ziet er vanaf hier niet veel minder druk uit, maar de kans dat we daar een plekje vinden, lijkt me groter.
We lopen het straatje in dat evenwijdig aan het strand loopt. De kinderen bekijken nog meer prullaria en we kopen maxicornetto’s en granita’s. Op het strand is het druk, maar ondertussen zijn we heel goed in ‘ons ertussen wurmen’. Dat kunnen die Italianen zelf namelijk ook als de beste. Het strand van Cefalù is – net als het stadje – een fijne plek om te zijn ondanks de drukte. Zoon P leest een boek, zoon M en dochter F spelen in de rustige zee en zoon I bouwt ondertussen de Etna van zand. En Ik zit erbij en geniet…
Accommodatie
Zoek je een leuke accommodatie in de buurt van Caccamo? Wij zaten in Casa Vacanze Caccamo. Met uitzicht op Monte San Calogero. Een heerlijk plekje… Je leest er meer over in dit blog: https://vanhiertottimboektoe.nl/mijn-toffe-roadtrip-op-sicilie-met-kinderen-de-route-en-accommodaties/
4 comments
Wat een leuke bestemming! Dit zou echt wat voor mij zijn. Ik houd ervan om gewoon rond te lopen en te zien waar ik uitkom. Of wat ik tegen kom. En wat een mooie zonsondergangen hebben jullie gezien. Prachtig.
Zeker een aanrader Anouk. En helemaal niet toeristisch (iig niet toen wij er waren)…
Wauw, wat een toffe plek is dit met al die hoogteverschillen in de stad. Ook dat kasteel lijkt me super mooi! Wat een uitzicht!
Caccamo was echt een van de hoogtepunten van onze reis. Echt een plaatje om te zien (+ prachtige omgeving) en zo leuk om rond te lopen…