7x doen rond Syracuse in het zuidoosten van Sicilië

Als je op de kaart kijkt, zou je misschien kunnen denken dat je het Italiaanse eiland Sicilië in een week of twee wel van links naar rechts en van boven naar beneden kan verkennen. Maar hoewel het eiland een stuk kleiner is dan Nederland (25.708 km2 tegen 40.844 km2), is het daar nog steeds veel te groot voor. Als het je lukt in twee weken de helft van het eiland te zien, dan heb je goed je best gedaan. Want er is alleen al zoveel te zien en te doen rond Syracuse in het zuidoosten van Sicilië, dat je je er makkelijk een week kunt vermaken. En dat wat er te doen is, varieert van mooie stranden, via leuke steden tot indrukwekkende natuur en historische sites. Ik zet onze highlights voor je onder elkaar.  

1. Akrai (amfitheater en rotsgraven)

70 jaar nadat de Dorische Grieken Syracuse stichtten rond 700 voor Christus, stichtten zij 35 km landinwaarts de stad Akrai op een heuvel. De historische overblijfselen van deze stad liggen aan de rand van het huidige stadje Palazzolo Acreide. Je kunt je auto parkeren op het gras aan het einde van de Via Teatro Greco. Daar koop je ook een toegangskaartje à 4 euro voor volwassenen. Om mij onduidelijke redenen moet ik me laten registreren met een identiteitsbewijs. De kinderen zijn gratis. Als eerste bekijken we de oude weg – de Roman Decumanus – die van oost naar west liep met om de 25 meter (de lengte van een huizenblog uit die tijd) een zijweg. Vervolgens bekijken we het oude amfitheater – waar de kinderen een voorstelling geven – en het bouleuterion – de oude raadszaal – dat ernaast ligt.

De kinderen vinden het nu eigenlijk wel mooi geweest, maar ik wil nog graag een klein rondje lopen. We wandelen langs de necropolis van Akrai en de overblijfselen van de tempels van Athene, Demeter en Kone. Dan dalen we af naar de Latomia dell’Intagliata di Akrai; de plek waar de stenen voor alle bouwwerken in deze stad vandaan kwamen. In de hoge zandstenen ‘muur’ zitten allerlei gaten waar je in kan. En dat vinden de kinderen heel leuk (al vind ik het een beetje spannend dat ze daarin op ontdekking gaan). Binnen is ook goed te zien dat deze quarry op een later moment in de tijd gebruikt werd als plek om doden te begraven.

2. Aretusa Waterpark

Voor wie van water en glijbanen houdt, is Aretusa Waterpark ten noorden van Syracuse een aanrader. Je betaalt 2 euro om te parkeren en 14 – 19 euro per persoon toegang (afhankelijk van dag en seizoen). Wij mogen naar binnen voor gereduceerd tarief – 9 euro voor volwassenen en 7 euro voor kinderen tot 140 cm – omdat we er pas aan het einde van de middag zijn. Aretusa Waterpark bestaat uit verschillende delen. Een groot bad met verschillende glijbanen voor goede zwemmers, een deel voor kinderen, een deel voor de allerkleinsten, verschillende plekken waar je wat te eten of te drinken kunt kopen en overal staan blauwe ligbedjes met rode parasols. Het geheel oogt vrolijk en kleurrijk. En omdat we er aan het einde van de middag zijn, is het niet meer zo druk…

De kinderen verdwijnen richting de glijbanen. Alle ingangen zijn te bereiken via een pad dat achterlangs loopt. Voor de glijbanen gelden verschillende regels. In sommige gevallen moet je een waiver tekenen, bijvoorbeeld als je kind eigenlijk nog te klein is. Iets verder op het terrein staat een enorme zwart-witte glijbaan waar je met z’n tweeën op een 8-vormige band af kan. Dochter F baalt want je moet daar 12 jaar of ouder voor zijn. En zoon P baalt want hij mag niet alleen en ik – de enige persoon die oud genoeg is – wil niet mee.

3. Riserva Naturale Orientata Cavagrande del Cassibile

Tussen Syracuse en Noto ligt het Riserva Naturale Orientata Cavagrande del Cassibile. En als je houdt van zwemmen in natuurlijke poelen in een soort canyon-achtige setting, dan is een bezoek aan deze plek iets wat je zeker wilt doen rond Syracuse. Bereid je wel voor op een pittige wandeling (vooral terug omhoog) en neem voldoende eten en drinken mee.

Ik parkeer de auto aan het einde van een zijstraat van de Strada Provinciale 4 (Parcheggio Carrubella) à 3 euro. Als routebeschrijving krijgen we mee: “Rechtdoor, links, heuvel op, heuvel af, straight B, exit A.” Ok dan… We wandelen over het erf van een boerderij en volgen de instructie totdat we bovenaan de beboste canyon staan. We gaan rechtsaf en volgen het bordje B. Gelukkig hebben we goede schoenen aan, want het is behoorlijk steil met glijdende stenen. Ik had ergens gelezen dat dat je schoeisel gecontroleerd wordt als je deze wandeling wilt maken, maar daar heb ik niets van gemerkt. Als we bijna beneden zijn, volgen we het bordje Exit A en komen uiteindelijk bij de Cassibile rivier. Vanaf het pad zien we de poelen al liggen…

We lopen nog even door de modder en over planken om in het midden uit te komen. Het is druk voor zo’n afgelegen plek. Maar wat is het hier mooi…. De lichte kalkstenen rotsen contrasteren met het blauwgroene water (afhankelijke van de diepte). Kijk wel goed uit waar je loopt, want overal zitten diepe gaten die onder water soms aan het zicht onttrokken zijn door algen. We vinden een vrije rots aan een rustig meertje waar we onze handdoeken neerleggen.

De meeste mensen zitten rond een wat grotere poel waar je vanaf een hoge rots in kunt springen. Dat willen de kinderen ook, maar gelukkig kiezen ze een iets minder hoog punt. Het water van de rivier is enorm koud, maar dat weerhoudt de kinderen er niet van om te zwemmen, te duiken en te ontdekken. Rond half 6 verdwijnt de zon achter de rotsen, maar de temperatuur blijft goed. Om half 7 – als de meeste mensen weg zijn – beginnen we aan onze klim naar boven. De kinderen doen dat fluitend. Ik ben zelf de langzaamste, maar het valt al met al niet tegen…  

4. Noto

Als je van barokke architectuur houdt (en goed ijs), dan mag je Noto eigenlijk niet overslaan als je in het zuidoosten van Sicilië bent. Te meer aangezien dit bijzonder sfeervolle stadje op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Ik parkeer de auto – tegen 2 euro per uur – op een parkeerplaats vlak bij het centrum (Parrechia Città di Noto langs de Via Camillo Benso Conte di Cavour). We wandelen via de Via Fabrizi naar de Corso Vittorio Emanuele, één van de twee hoofdstraten van Noto. Over de prachtige bestrating lopen we onder Porta Reale o Ferdinandea door. Aan weerszijden statige gebouwen van gelige steen (vulkanisch tufsteen) met leuke winkeltjes en restaurantjes.

Aanrader is een bezoek aan Chiesa di Santa Chiara. Niet per se voor de kerk zelf, maar wel voor de klim naar en het uitzicht vanaf het dak (2 euro per volwassene, 1 euro per kind). Niet alleen krijg je onderweg naar boven een mooi inkijkje ‘achter de schermen’ van de kerk (en in de kerk), het uitzicht over Noto en de omliggende bergen is ook prachtig. We kijken over de Diocesi di Noto, het Piazza del Duomo en de Cathedrale di Noto, het naastgelegen Palazzo Landolina en het Palazzo Ducezio dat tegenover de Kathedraal ligt. 

Natuurlijk is een bezoek aan de Kathedraal van Noto een must. De binnenkant contrasteert met de barokke gevels buiten. Hier geen overdaad aan versiering, maar een relatief sober crèmekleurig interieur. We lopen de Corso verder af tot we rechts een straatje zien met een kleurrijk tapijt van gekleurde steentjes op de grond (in mei liggen er schilderijen van bloemblaadjes in de straten van Noto tijdens het bloemenfestival). Aan het einde van de straat slaan we rechtsaf de Via Camillo Benso Conte di Cavour in. Bij de kleurrijke Scalinata Mariannina Coffa; roze als wij er zijn, maar nu waarschijnlijk met een ander printje.

En dan is het tijd voor het lekkerste ijs van Sicilië. Of tenminste… heel lekker ijs (als ik de berichten op internet mag geloven). Dus zoeken we een plekje op het terras van Caffé Costanzo. De kinderen kiezen allemaal twee smaken uit en krijgen die in een glazen schaaltjes. En toegegeven, het ijs is heerlijk. Zo lekker zelfs, dat de kinderen voor een tweede ronde gaan…

5. Modica

Een andere mooie barokke stad in het zuidoosten van Sicilië is Modica. Ik parkeer de auto aan de Via Umberto 1 in het nieuwe deel van de stad. Het oude deel ligt op de berg. De parkeerkaart haal ik bij de plaatselijke tabakszaak (0,80 euro ofzo). Modica staat bekend om z’n chocolade en de beste chocolade van Modica verkopen ze volgens de Lonely Planet in Antica Dolceria Bonajuto. Het is nogal druk in het winkeltje, maar de kinderen wurmen zich gewoon naar voren en proeven de verschillende smaken chocola die in bakjes op de toonbank staat. Natuurlijk kopen we een paar repen… 

Omdat de kinderen geen zin hebben om door de relatief steile oude stad te lopen, kies ik voor een ritje met het barokke treintje. Dit groene gevaarte vertrekt vanaf Palazzo della Cultura (voor de Tourist Information) en kost 5 euro per persoon. Het is helaas geen hop on hop off – trein, dus we zitten een half uurtje klem terwijl we langs de verschillende bezienswaardigheden – vooral kerken – in de oude stad rijden. Omdat ik in het midden zit, heb ik niet het beste zicht, maar vooruit… Het is makkelijk en een prima manier om met kinderen een stad te bekijken.

6. Lido Fontane Bianche / Vendicari Beach / Lido di Noto

Wat je natuurlijk ook kunt doen rond Syracuse is een dagje relaxen aan het strand. Wij kiezen voor het best wel bekende Lido Fontane Bianche dat aan een prachtige baai ligt. Ik parkeer op de parkeerplaats bij het Hotel Fontane Bianche Beach Club (het is al wat later in de middag dus er is plek zat en geen bewaking meer). We lopen via Via Mazzaro en een onderdoorgangetje naar het strand. Lido Fontane Bianche is een populair strand en dat is te zien aan de hoeveelheid strandbedjes. Nadeel daarvan is dat er veel verkopers van prullaria rondlopen…

Vendicari Beach willen we ook bezoeken, maar daarvoor kiezen we de verkeerder dag. Op zaterdagochtend staan we al 10 km voordat we er zijn, in de file. Blijkbaar gaan alle Italianen op zaterdag naar het strand. Een poging om in plaats daarvan naar het Lido di Noto te gaan, strandt ook jammerlijk. We komen er wel, maar er is werkelijk geen enkel parkeerplekje meer te vinden en het strand ligt al helemaal vol. 

7. Syracuse

En als je dan toch in het zuidoosten van Sicilië bent, mag je Syracuse natuurlijk niet overslaan. Van de steden die wij in regio bezochten, vonden we dit de leukste. Er is zoveel te zien. Jammer genoeg waren wij er maar een paar uur en was het 40 graden. Daardoor hebben we helaas niet alles kunnen doen. Ik parkeer op de Parcheggio aan de Riva Nazario Sauro op het eiland Ortigia. Van daaruit lopen we vrijwel meteen de Ortigia Street Market op, waar de kleurrijke koopwaar ons toelacht. Net als de kop van een zwaardvis trouwens… We kopen gedroogd fruit en nootjes voor onderweg.

Het prullaria-deel (Via del Mercato) kunnen we wat mij betreft overslaan, maar daar denken de kinderen anders over…  Gelukkig ligt dit deel van de markt aan de archeologische site waar de overblijfselen van de tempel van Apollo staan, dus ik vermaak me wel even terwijl de kinderen zonnebrillen en sieraden passen. 

Via de smalle Via Resalibera – waar net een auto doorheen past – dwalen we door het oude centrum van Syracure. In de richting van het meest zuidelijke puntje van de stad. Daarbij komen we door de voormalig Joodse wijk van Syracuse: Guidecca. We komen langs de Chiesa di San Filippo Apostolo en besluiten even binnen te kijken. Deze kerk is in de 18de eeuw gebouwd op de plek waar in de 15de eeuw de Joodse Synagoge stond.

Aan het einde van Via della Guidecca komen we langs het Museo dei Pupi; een museum dat ik met de kinderen graag had willen bezoeken als we meer tijd hadden gehad. In plaats daarvan lopen we om de Chiesa di San Guiseppe richting het Spiaggia di Cala Rossa. Zo jammer dat de zwemspullen nog in de auto liggen, want met deze temperaturen is een frisse duik tijdens eens stadswandeling best lekker. 

We lopen door tot aan het Castello Maniace op het meest zuidelijke punt van het eiland Ortigia, waar we omwille van de tijd het museum overslaan. In plaats daarvan lopen we terug naar Via Santa Teresa, waar we op de heenweg een heel druk lunchzaakje zagen. Plek op het terras is er inderdaad niet meer, dus kopen we broodjes bij Cala Piada, die we opeten op de trappen van de Chiesa di San Martino. Geheel onverwachts begint het te regenen. Het plein voor de Cattedrale della Natività di Maria Santissima glimt in de zon (die maar heel kort afwezig was) als we naar de Kathedraal van Syracuse lopen. 

Wij hebben ‘m gemist, maar een must see in Syracure is echt de ronde Fonte Aretusa (Arethusa Spring) waar – als één van de weinige plekken in Europa – papyrus groeit. Wel waren de kinderen gepast onder de indruk van de Fontana di Diana. Ten slotte is het amfitheater van Syracuse dat net buiten het centrum ligt, een bezoekje waard. Als je van historische plekken houdt tenminste…