Geen zin in vette oliebollen, gourmetten en met Linda de Mol aftellen tot middernacht? Pak je boeltje bij elkaar en ga op vakantie rond de jaarwisseling. Wel zo leuk, want de Hollandse traditie is precies dat: een Hollandse traditie. Oud en nieuw in het buitenland is vaak heel anders dan je gewend bent. Met onze kinderen vierden wij de afgelopen jaren 5x oud en nieuw in den vreemde. Een aangename afwisseling…
Hawaii – 2007/2008
Zoon P is 2 als we oud en nieuw op Hawaii vieren. Wij brengen de avond door in The Pioneer Inn, een café/restaurant met uitzicht op de haven van Lahaina, een voormalig walvisvaardersdorp waar nu toerisme de belangrijkste inkomstenbron is. En walvissen spotten vanaf een boot, dat is precies wat wij vandaag gedaan hebben.
We ervaren oud en nieuw The American Way. Een paar biertjes, veel te veel eten en een goede live-band. De zaak zit vol en iedereen is geanimeerd in gesprek. Zoon P houdt zich wonderwel en blijft de hele avond gezellig met ons mee keuvelen (ondanks het feit dat wij verwoede pogingen doen hem te laten slapen in zijn autostoel). Om half twaalf komt de bediening langs met rare hoedjes en spulletjes die je eerder in een Venetiaans carnaval verwacht dan op oudjaarsavond. Zoon P krijgt een plastic hoed met HAPPY NEW YEAR in zilveren glitterletters op zijn hoofd, Michal een diadeem met veren. We doen mee, maar beseffen dat we meer hadden moeten drinken om dit echt leuk te vinden. Zoon P houdt iedereen in ieder geval bij de les met een olijk roltoetertje. Dan ineens begint de band luidruchtig af te tellen. Met een hoop lawaai, getoeter en gegil begint 2008 op Maui. Iedereen kust elkaar (bekenden en wildvreemden) en gooit slingers de zaal in. Een kwartier na middernacht is het feest over en stroomt de zaak leeg. Wij gaan ook maar. Op een enkele vuurpot na, doen ze hier niet aan vuurwerk. Lekker veilig maar het voelt ook wat suf al is zoon P te klein om vuurwerk echt te missen.
Nieuw-Zeeland – 2009/2010
Twee jaar later spenderen we oud en nieuw bij vrienden in Napier, Nieuw-Zeeland. Ideaal voor de kinderen: filmpje kijken, lekker eten, op tijd naar bed. Als het bijna middernacht is, maken we zoon P (4) wakker om vuurwerk te kijken. Dochter F (1) laten we lekker liggen. Omdat Napier in een zeer droog gebied ligt, mogen particulieren geen vuurwerk afsteken.
Het huis waar we zijn, ligt op een heuvel. Vanaf het terras kijken we met zoon P naar de vuurwerkshow die de gemeente op het strand georganiseerd heeft. Het is een groots spektakel met fantastische kleuren en luide knallen. Voor zoon P is de show veel te snel voorbij. Van zoveel fraais is hij klaarwakker, dus drinken we nog een laatste glas champagne voordat we allemaal (weer) naar bed gaan.
Litouwen – 2010/2011
Dikke pakken sneeuw en een hutje op de hei. Dat is oud en nieuw in Litouwen. We zijn hier omdat de broer van Michal tijdelijk in Vilnius werkt. Voor de jaarwisseling willen we nu eens niet in de stad zijn maar lekker buiten. Het heeft hevig gesneeuwd, dus we verwachten een paar bijzondere dagen als we op 30 december vertrekken naar het totale platteland. Via kronkelweggetjes komen we bij ons huisje; een blokhut van twee verdiepingen met een heerlijke houtkachel, waar we met zes volwassenen en drie kinderen prima inpassen. We stouwen de koelkast vol en gaan met de oudste kinderen naar buiten. Sneeuwpoppen maken die twee keer zo groot zijn als zoon P en over een bevroren meer wandelen. De jaarwisseling spenderen we met goed eten, champagne en enkele goede sigaren. Michals broer heeft vuurwerk gekocht en die blijkt hier toch net wat heftiger dan in ons eigen land. Gelukkig staat zoon P (5) binnen. Dochter F (2) en zoon M (2 maanden) liggen vredig te tukken en worden niet wakker van de enorme knallen in de stilte van het Litouwse platteland.
De volgende ochtend wacht ons nog een (on)aangename verrassing: na ons vuurwerkspektakel heeft het zoveel gesneeuwd dat we moeten wachten tot een tractor uit het volgende dorp bij ons langs is geweest om de weg vrij te maken. We komen net op tijd in Vilnius aan om weer naar huis te vliegen.
Grand Canaria – 2011/2012
Het is een probeersel: all-inclusive met de kinderen in de kerstvakantie naar de Canarische Eilanden. Maar hoewel all-inclusive, blijk je voor het oud en nieuw-diner toch te moeten reserveren. Hadden we dus effe niet gedaan. En de juiste kleding hebben we ook al niet bij ons (black tie). Gelukkig mogen we toch bij de tweede shift van het oudejaarsdiner aanschuiven (bij de andere groentjes, die het niet goed begrepen hebben). Om half tien met drie jonge koters dineren, is alleen geen aanrader. Dus brengen we jongste zoon M ergens halverwege de maaltijd naar bed. Dochter F en zoon P houden het gelukkig goed vol. Het viergangendiner is van bijzondere kwaliteit. Er is kreeft vooraf, vis en vlees als hoofdgerecht maar het toetje is het spektakelstuk; de lichten worden gedimd en in een lange rij komen de obers binnen met schalen toet met daarop vuurwerkfonteintjes. De kinderen vinden het fantastisch! Na de maaltijd ontvangen we een zak met – jawel, waar kennen we die ook alweer van? – allerhande carnavalsartikelen. Ook op Grand Canaria is het de bedoeling dat je er als een malloot uitziet om het nieuwe jaar in te luiden. We zetten braaf alle idioterie op onze hoofden (de kinderen vinden dit verlate verkleedfeest overigens wel oprecht een feest, de spulletjes zullen nog vele jaren meegaan in onze verkleedkist thuis) en stappen om middernacht naar buiten om in de verte het vuurwerk te zien.
Denemarken – 2014/2015
Vanuit Kopenhagen rijden we op oudejaarsdag naar Vejle. Voor we vertrekken scoort Sander op herhaaldelijk verzoek van zoon P wat extra vuurwerk. We doen rustig aan en als we om vier uur bedenken dat het tijd wordt om boodschappen te doen, blijken alle winkels al gesloten. In Odense vinden we nog een Chinese supermarkt die open is en een verdwaalde avondwinkel.
Het is al donker als we in Vejle aankomen. We hebben een ruime verdieping boven de garage van de eigenaren. Met een spelletje en een dampende pan noedels en Chang bier (oudejaarsdiner of a life-time) kijken we de wijzers van de klok vooruit. Omdat zonen M (4) en I (1) het niet gaan redden tot middernacht, besluiten we na het eten de knalerwtjes van de Albert Heijn er doorheen te jagen met ze. Er zijn ook nog sterretjes en Sander steekt een paar kleine sierfonteinen af om het feest compleet te maken. We zoenen en geven high-fives en dan zijn de kleinste mannen dik tevreden.
Met de oudste twee kijken we Hoe tem je een draak en daarna zetten we twee glaasjes cola klaar en openen we onze veel te dure fles champagne uit de avondwinkel van Odense. Na een toost, stappen we naar buiten om naar het vuurwerk te kijken. En ondanks het feit dat we buiten de stad zitten en ons zicht gedeeltelijke belemmerd wordt door bomen, zijn we onder de indruk van het prachtige vuurwerk van de Denen. Ook wij steken ons vuurwerk af; nog wat sierfonteinen en vuurpijlen die zo’n kabaal maken dat dochter F er bang van wordt en naar binnen vlucht.
