De kans is groot dat je nog nooit van het Griekse eiland Skyros gehoord hebt. Want ondanks het feit dat Skyros met z’n 200 m2 het grootste eiland van de (noordelijke) Sporaden is, is het – vanwege zijn zuidelijke ligging – ook meteen het minst toeristisch eiland van deze eilandengroep. Skyros ligt in de Egeïsche zee ten noordoosten van de Griekse hoofdstad Athene en het schiereiland Evia, maar ten zuiden van de drie meer bekende Sporaden-eilanden, Skopelos, Alonissos en Skiathos.
Nog voor ik voet op Skyrische bodem zet, heb ik van bovenaf al kunnen zien dat het eiland bergachtig, ruig en leeg is. Met name op het zuidelijk deel van het eiland lijkt haast niets te groeien en niemand te wonen. Het noorden oogt groener vanuit de lucht en ik zie een aantal dorpjes langs de westkust, losse huisjes in het binnenland en Skyros-stad; een zee van witte huisjes aan de oostkust. Vanuit Skyros-stad kan je een mooie roadtrip over het eiland maken, waarbij je het Griekse eiland Skyros is al zijn diversiteit beleeft. Want zo verschillend als de twee delen van het eiland vanuit de lucht lijken, zo verschillend zijn ze ook echt…
Skyros-stad
Vanuit de lucht kan je niet goed zien dat Skyros-stad – ook wel Chora – tegen de westelijke flank van een heuvel aangebouwd is. Een strategische keuze, want uit het zicht van de piraten. De huisjes zijn soms letterlijk op elkaar gebouwd vanwege ruimtegebrek en de straatjes zijn smal en vaak zelfs niet meer dan trappetjes. Soms lopen ze dood, maar vaak ook lijkt het alleen maar alsof je in iemand voortuin uitkomt. Ik vind het heerlijk om er doorheen te dwalen. Op de top van de heuvel staat het Kastro, het byzantijnse kasteel met net daaronder (maar eigenlijk maakt het onderdeel uit van het complex) het klooster van St. George. De hoofdstraat van Skyros-stad – waar je winkeltjes en restaurantjes vindt – loopt dwars door het stadje. Aan de noordkant komt ‘ie uit op Brooke square, van waar je een mooi uitzicht over de kustlijn naar het noorden hebt. En dat is de kant die we als eerste opgaan als we een rondje over het Griekse eiland Skyros maken.
De stranden van Magazia, Gialos en Molos
Vanuit Chora rijden we noordwaarts naar het lange zandstrand dat grenst aan de stad. Het boogvormige strand loopt van het plaatsje Magazia via Gialos naar Molos. Daar ligt een klein haventje op de punt. Begin oktober ligt het strand vol opgedroogde zeewierresten. Mensen of strandstoelen zijn er niet te zien en de strandtenten zijn dicht. Maar ik begrijp dat dat in de zomerperiode wel anders is. Als je Skyros bezoekt is de kans groot dat je ofwel in Skyros-stad ofwel in één van deze kustplaatjes logeert.
Pouria
Tussen Molos en Cape Pouria, is nog een stuk strand. Dit strand is vrij rotsig en de belangrijkste attractie is een balancerend rotsblok. Een soort paddenstoel waarvan de onderkant steeds een beetje verder erodeert. Bij Cape Pouria vind je de overblijfselen van een oude steengroeve. Dit is de plek waar in de Romeinse tijd blokken uit de poreuze steen gehakt werden. Op de punt staat verder het rotskerkje Agios Nicolaos (uitgehakt in het poreuze gesteente) en een oude windmolen (nu een bar). Voor de kust liggen de Vrikolakonisia eilanden.
Het strand van Girismata
Ten noorden van Pouria ligt ook nog een uitgestrekt zandstrand; Girismata. Aan dit strand ligt één van de beste restaurants van het eiland: Stelios. Net als de andere stranden ligt ook dit strand er in oktober uitgestorven bij…
Katounes
Nog verder naar het noorden – met de auto moet je vanuit Girismata eerst terug naar Molos om weer op de hoofdweg te komen – ligt Palamari. Dit is de plek waar de eerste bewoners van Skyros aan land kwamen en een stad bouwden. Onderweg kom je langs de ruïnes van Katounes, een dorp dat 200 jaar geleden gebouwd werd. Toen was er nog geen weg en lag dit gebied op drie uur lopen van Skyros. Hier hadden de mensen een stukje grond om graan te verbouwen en schapen te hoeden. Door ook op deze plek huizen te bouwen, hoefden ze niet elke dag heen en weer. Toen zo’n vijftig jaar geleden de weg aangelegd werd, is het dorp verlaten. Ik mag er geen foto’s nemen, want militair terrein (op internet vind je overigens wel foto’s).
Palamari
De overblijfselen van Palamari – de oudste stad op het eiland – liggen op een heuvel aan de noordoostelijke punt van Skyros. Zo’n 5000 jaar geleden bracht een golfstroom de Pelagiers hier met hun bootjes vanuit (nu) Turkije. Ze legden hun boten in de lagune en vestigden zich op deze plek. De opgravingen kan je bezoeken. Als we uit de auto stappen wordt mijn blik eerst getrokken door de lagune met z’n fijne strand, de kleine struikjes er omheen en de heuvels op de achtergrond. Wat een mooie plek… Persoonlijk spreekt dit strand mij qua omgeving meer aan dat de stranden net boven Skyros.
Kalogria beach
Weer terug bij de auto rijden we onder het (militaire) vliegveld door naar de westkant van het eiland. Het landschap verandert snel. Dit deel van het eiland is bedekt met naaldbossen. Lichtgroene dennenbomen (relatief nieuw bos vanwege brand) afgewisseld door donkergroene ceders. De kleur is zo fel, dat het haast niet echt lijkt. Als we aan de andere kant de kust bereiken, komen we uit bij Kalogria beach; een prachtig zandstrand in een baai met blauw water en groene dennenbomen op de achtergrond. Dit is het meest kindvriendelijke strand van het eiland want het loopt langzaam af en er zijn geen stenen of rotsen (en dus ook geen zeeëgels). Nu is het leeg en verlaten, maar ook in het hoogseizoen zijn hier weinig faciliteiten, dus hou daar rekening mee…
Atritsa
Vanaf Kalogria beach volgen we de kust naar het zuiden. De (fel)groene bossen leveren in combinatie met de grillige kustlijn prachtige vergezichten op. Zoals bijvoorbeeld het uitzicht over overblijfselen van de bauxietmijn bij Atritsa. Hier reden de treinkarretjes met bauxiet – gewonnen in de heuvels – tot aan de zee. De stenen pilaren die bij het spoor hoorden, staan er nog. Het eindpunt steekt uit het water… Atritsa zelf ligt een klein stukje verderop en is een allerschattigst klein plaatsje, waar in deze tijd van het jaar weinig leven in zit. Er is één man bezig met zijn boot op het strandje, maar het hotel is hartstikke dicht…
Petritsa beach en Agios Fokas beach
Het volgende strand waar we langsrijden is Petritsa. Het doet me een beetje denken aan de lagune bij Palamari. Het ligt in een inham, er zijn geen faciliteiten en het water helder en prachtig blauwgroen van kleur. Het door bomen omgeven strand van Agios Fokas beach ligt weer iets zuidelijker. Het is een beschut strand met zand en kiezels waar het fijn toeven is. Er is een taverne op het strand (niet open in oktober) maar verder niets.
Pefkos
We stoppen net voor Pefkos bij het kleine kerkje Agios Panteleimonas op het uiteinde van een rots. Het is een bekend uitzichtpunt getuige de picknicktafels die er omheen staan. En dat snap ik wel, want vanaf hier heb je een fantastisch uitzicht over Pefkos – ook al zo’n slaperig klein plaatsje buiten het hoogseizoen – en het onbewoonde Valaxa Island.
Acherounas Beach
Vlak voor het vissersdorpje Linaria komen we bij Acherounes Beach. Een fijn strand dat prima geschikt is voor families (al liggen er aan beide uiteinden ook wat rotsen en stenen in het water). Dit mooie strand wordt aan de straatkant omzoomd met palmbomen. Er is een bar en iets wat op een resort lijkt. Fijne plek wel!
Linaria
Linaria, de plek waar de ferry naar Kimi vertrekt, is na Skyros-stad het grootste plaatsje op dit eiland. Het verschil in omvang is overigens behoorlijk… Linaria is een vissersdorp rond een klein plezierhaventje met de aanlegplek van de ferry aan de ene kant en het vissershaventje aan de andere. Je vindt er een aantal restaurants met terrasjes, winkeltjes en daarachter de typisch witte Griekse huisjes. Het is een gemoedelijk plaatsje met een goede sfeer. En een prima plek als je vis wilt eten!
Aspous
Vanuit Linaria kan je via de westkust doorrijden naar het zuidelijke deel van het Griekse eiland Skyros, maar je kan je rondje over het noordelijke deel ook afmaken door weer terug te rijden naar de oostkust. Als je hier het eiland ‘oversteekt’ – de enige plek waar dat kan – kom je in Aspous, een relatief onbeduidend dorpje rond een strandje. Vanuit Aspous kan je terugrijden naar Skyros-stad; je hebt dan aan je rechterhand een mooi uitzicht op het vrij onherbergzame zuidelijk deel van Skyros met op de achtergrond de hoogste top van het eiland Kohilas (792 m).
Achilli
Als je ervoor kiest via de westkust naar het Zuiden te rijden, kom je in Achilli. Dit is volgens de overleveringen de plek waar vandaan Achilles – die volgens de Griekse mythologie door zijn moeder Thetis als meisje naar Skyros gestuurd werd om te voorkomen dat hij zou sterven in de Trojaanse oorlog – na te zijn ontmaskering door Odysseus, het eiland Skyros per boot verlaat. Achilli – dat niet veel meer is dan een jachthaven – ligt op het laaggelegen deel van Skyros dat van oost naar west loopt. Als je hier bent, is het niet moeilijk je voor te stellen dat het noordelijk en het zuidelijk deel van Skyros ooit twee aparte eilanden waren.
Kalamitsa en Kolibadas Bay
Vanuit Achilli steken we het eiland over via het laaggelegen, vruchtbare deel van Skyros. We komen in Kalamitsa (waar de bamboo die gebruikt wordt voor de plafonds van de huizen vandaan komt). Daar hebben ze ook een fijn strand dat geschikt is voor gezinnen met kinderen. We rijden verder via Nifi (dat zo klein is dat ik het gemist heb) en Kolibadas Bay met een mooi strand dat ik alleen van een afstandje zie en een marineschip voor de kust. De vegetatie langs de kant van de weg verandert. Hier groeien dichte struikjes. Struikjes die rare vormen hebben. Door de wind en de geiten. Ze groeien om stenen heen en zijn supersterk. Een soort bonsaiboompjes…
Ari-Plateau
De zuidelijk punt van Skyros is – net als de noordelijke – militair gebied. In het noorden zit de luchtmacht (het militaire vliegveld ligt naast het burgervliegveld), in het zuiden de Marine. De aanwezigheid van zoveel militair vertoon heeft te maken met de dreiging vanuit Turkije. Ook in dit deel van het eiland mag je – net als in het noorden – dus geen foto’s maken. Er is maar één echte weg op het zuidelijk deel van Skyros die uiteindelijk in twee delen uitvorkt. We nemen eerst de linkertak van de vork. Links van ons de berg Daphni van zo’n 700 meter, kaal en grauw. En dan ineens een groene vlakte tussen de grauwe berg aan de ene kant en de grijsgroene bonsai-struikjes aan de andere. Een haast onnatuurlijk groen plateau met een paar bomen en geiten; het Ari-plateau. Het is prachtig!
Het is een wonderlijke ervaring om er overheen te lopen. Het gras groeit hier als een heel dun tapijtje (waarschijnlijk dankzij de geiten, die nogal schrikachtig zijn en snel wegrennen als ik eraan kom). Overal liggen geitenkeutels. Er staan drie bomen. Het is fantastisch om hier te lopen. Wat een bijzondere plek!
Graf Rupert Brooke
Als je de rechtertak van de vork neemt, kom je bij het graf van Rupert Brooke. Na een bezoek aan Skyros, stierf deze Engelse dichter in 1915 op een Frans ziekenhuisschip voor de kust. Vanwege zijn liefde voor Skyros, is hij hier in een olijfboomgaard begraven. Met de grauwe bergen van het zuidelijk deel van Skyros op de achtergrond.
Van hieruit is er maar één weg terug… Neem ‘m vooral bij ondergaande zon en blijf aan de westkust voor de zonsondergang. Het bijzondere Griekse eiland Skyros is dan zo mogelijk nog mooier als de natuur bedekt wordt met een gouden gloed…
Praktisch
- Er zijn twee manieren om op Skyros te komen; met het vliegtuig vanaf Athene (25 minuten) of met de ferry vanuit Kimi, Evia (1,5 uur).
- Er is nagenoeg geen openbaar vervoer op Skyros. Er gaan bussen vanaf het vliegveld en vanuit Linaria (ferry) naar Skyros-stad (Chora). De tijden zijn afhankelijk van aankomst en vertrek van boten en vliegtuigen. Laat je dus goed informeren voor je op pad gaat. Er zijn wel taxi’s.
- Skyros heeft ongeveer 3000 inwoners, waarvan 500 militairen. Zowel in het noorden (Luchtmacht) als in het zuiden (Marine) zit een militaire basis. In beide gebieden mag je niet fotograferen.
- Er zijn maar weinig echte zandstranden op Skyros. De meeste stranden hebben (tenminste ook) een rotsachtige of stenige bodem en daar zitten ook zee-egels. Neem daarom waterschoenen mee!
- Buiten het hoogseizoen ligt op alle stranden een laag (opgedroogd) zeewier. Ik vond het soms moeilijk om daar doorheen te kijken, maar de stranden worden in deze tijd van het jaar niet schoongemaakt. In het hoogseizoen zie je niets meer van dat zeewier…
Ik bezocht Skyros op uitnodiging van het Griekse Verkeersbureau in het kader van hun campagne Ilovegriekenland. Zoals altijd deel ik mijn persoonlijke ervaringen met je.
11 comments
Wat een mooi, uitgebreid blog heb je gemaakt! Het verbaast me elke keer weer hoe veelzijdig Griekenland is.. hoe veel variatie je vindt tussen al die eilanden en zelfs OP één van die eilanden. Dit ziet er ook weer zo mooi uit!
Dank je wel Yvonne. En inderdaad, Griekenland is heel veelzijdig. En daarom waarschijnlijk ook één van mijn favoriete vakantielanden. Er is nog zoveel te ontdekken daar…
Ik ben jaren geleden op Skyros geweest, heel veel regen gehad. Het werd desondanks toch een hele gave vakantie! Leuk eiland!
Wat leuk dat jij Skyros kent Martin. De meeste mensen kijken me wat glazig aan als ik zeg dat ik op Skyros geweest ben. En zelf had ik er eerlijk gezegd ook nog nooit van gehoord. En het wil wel wat zeggen dat je het er zelfs leuk gehad hebt met regen 😉
Ohhhhh, wat mooi! Natuurlijk ben ik het meest nieuwsgierig naar de plekjes die je niet op de foto mag zetten. Het zal eens niet.
Mooie foto’s heb je bij je blog.
Dank je wel Jenny. Die ruïnes van dat dorp zijn wel fotogeniek, dus het is jammer dat je die niet kunt fotograferen. Maar goed, er bleef gelukkig genoeg over…
Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Ik ben ook nog niet in Griekenland geweest, maar het ziet er uit als een klein en authentiek eiland
Niet in Griekenland geweest? Shame on you ;-). Dat is echt zo’n fijn (vakantie)land. Ik overweeg gewoon deze zomer weer te gaan, maar wel naar een ander gebied…
Ik ben nog nooit op Skyros geweest en eigenlijk ook nog nooit van gehoord. Zo te zien ziet het er prachtig uit met een heel wisselend landschap. Vooral Petritsa beach ziet er heerlijk uit!
Dit blog had ik nog niet gezien. Leuk! Je hebt er geen kroegentocht maar meer een strandentocht gedaan zie ik. Tof altijd om al die baaitjes en strandjes te ontdekken. Het leek me al een mooi eiland, maar nu heb ik er toch weer iets meer van gezien. Wie weet kom ik er ook nog eens.
Hahaha, een kroegentocht zal ook nog wel lukken in het hoogseizoen denk ik. Er zijn genoeg leuke plekjes aan het strand en in de plaatsjes. Maar buiten het hoogseizoen wordt dat lastig inderdaad…