Eind april – de eerste week van onze meivakantie – ging ik een week naar Corfu met de kinderen, de buurvrouw en zoon J. We hadden een afwisselende week; zowel qua weer – het was echt nog geen zomer in Griekenland – als in de dingen die we deden. In dit reisverslag Corfu kan je lezen hoe onze week eruit zag…
Zaterdag
In het holst van de nacht brengt Sander ons naar Schiphol. Daar staan de buurvrouw en haar zoon J (ook wel vriend J) ons al op te wachten. Om 6 uur vertrekt het vliegtuig en na een rustige vlucht landen we om half tien plaatselijke tijd (het is in Griekenland een uur later dan bij ons) op het vliegveld van Corfu Stad. Als we onze tassen weer hebben, zoeken we de bus die ons naar onze accommodatie brengt. Een klein uurtje doet ‘ie erover om over de bergketen te rijden die in het noorden van Corfu ligt en ons af te zetten voor ons appartementencomplex in Roda.
Het is een klein complex en we hebben twee appartementen op de eerste verdieping, bestaande uit een studio beneden (keuken, eetkamer en slaapkamer in één) en een grote slaapzolder boven. Gescheiden door een weg van ons complex ligt een ander complex met een groot zwembad. En daar mogen we gebruik van maken. De kinderen weten niet hoe snel ze hun kleren uit moeten trekken. De kamer verandert binnen no-time in een ravage en niet veel later plonsen vijf kinderen in het zwembad.
Net voordat de kinderen onderkoeld raken – de zon schijnt wel, maar echt warm is het niet (om over het zwembadwater maar te zwijgen) – kleden we ze aan en lopen een rondje door het dorp. Het is wel duidelijk dat Roda nog moet ontwaken uit z’n winterslaap. De meeste winkels en restaurantjes zijn dicht. We lunchen – slappe frietjes – in één van de weinige zaakjes die al wel open is. Met een paar tassen vol boodschappen keren we via het strand ‘huiswaarts’ alwaar de kinderen opnieuw in het zwembad springen.
Zondag
De buurvrouw heeft al boodschappen gedaan als wij wakker worden. En de ontbijttafel is ook al gedekt. Wat een luxe. We ontbijten uitgebreid en dan moet er natuurlijk eerst weer gezwommen worden. Het weer is wisselvallig en als de zon niet schijnt, is het best fris. Gelukkig drijven de wolken in de loop van de ochtend richting het oosten weg. We vervolgens onze kennismaking met Roda dan ook in het zonnetje en vinden de enige bar die open is.
En laat die bar met de fantastische naam ‘Pirates Bar‘ nou net een terras op het strand hebben, met helemaal aan het einde (het dichtst bij zee) een fijn loungezitje. We gaan zitten en blijven zitten. De hele middag… terwijl de kinderen op het strand spelen. De cappuccino is goed, de kinderen mogen cola, we eten prima pizza voor de lunch en zelfs het bier aan het einde van de middag smaakt heerlijk. Echt vakantie; een dagje niets doen in de zon.
Maandag
Om tien uur staat de meneer van het autoverhuurbedrijf (gehuurd via Sunny Cars) voor de deur om mij de sleutel van een Mercedes bus te overhandigen. Na een koffie op het strand vertrekken we voor een tripje langs de noordoostkust van Corfu. Onze eerste stop is Cape Agios Ekaterinis. Dit ‘eilandje’ is het meest noordelijke puntje van Corfu. Je kunt er via een bruggetje op, maar alleen te voet. We maken een prachtige wandeling helemaal naar het puntje waar we – echt Grieks – terecht komen tussen de schapen.
Omdat deze wandeling veel meer tijd gekost heeft dan voorzien, rijden we in één keer door naar ons eindpunt voor de dag: Nissaki; een piepklein vissersdorpje met een haventje en een strandje. Jammer genoeg is het café aan het strand nog niet open, want Nissaki is best een fijn off-the-beaten-track plekje. We lopen een rondje langs het haventje en stappen dan weer in de auto op zoek naar een restaurant dat wel open is. Omdat we onderweg nog wat plaatsjes willen zien, rijden we dezelfde weg terug als we gekomen zijn. Het alternatief – de haarspeldbochten door de bergen – bewaren we tot morgen.
Na een heerlijke maaltijd met een ‘view’ in Taverna Vitamins, gaan we op zoek naar Kouloura, het kleinste dorp van Corfu. Het bestaat uit een paar huizen en een haventje. We stoppen ook nog even in Kassiopi waar ze naar verluid het lekkerste ijs van Corfu hebben. Helaas weten we niet waar precies dus we kiezen op gevoel een zaakje uit…
Dinsdag
Omdat de buurvrouw graag naar het zomerpaleis van keizerin Sissi van Oostenrijk wil, gaan we direct na het ontbijt op pad. Het wit marmeren paleis met de naam Achilleion ligt ten zuiden van Corfu-stad en dat betekent dat ik over de bergen en door de hoofdstad moet met de bus. Ik vind dat best spannend, maar het gaat goed. Het paleis van Sissi ligt op een heuvel aan de oostkust van Corfu. Ik betaal 15 euro voor een familiieticket en haal twee audioguides voor de kinderen. Tot mijn verrassing staat alle uitleg er ook in het Nederlands op.
Als twee echte toeristen verkennen zoon M en dochter F het paleis (de buurvrouw en zoon J dwalen op eigen gelegenheid door het paleis en zoon P ook). Vooral de enorme muurschildering boven aan de trap waarop de zegetocht van Achilles afgebeeld staat, vinden ze prachtig en ze luisteren wel drie keer naar het verhaal. Ook het 11 meter hoge bronzen beeld van Achilles dat in de tuin staat, vinden ze mooi. Het is wel duidelijk dat Sissi iets met deze Griekse held had.
Als we van links naar rechts en van onder tot boven door paleis en tuin gedwaald hebben, besluiten we wat te drinken op het prachtige terras van het naastgelegen restaurant terwijl we genieten van het weidse uitzicht. Dan stappen we weer in de bus en rijden de heuvel af tot we in Benitses zijn. Daar bezoeken we het schelpenmuseum waar we rondgeleid worden door eigenaar Napoleon. Na een kort intermezzo op het strand rijden we terug naar Roda waar we onder het genot van een ijsje kijken naar een kleurrijke zonsondergang.
Woensdag
Zonder te ontbijten stappen we in de auto. De idee is dat we naar Sidari in het noordwesten rijden en daar een bezoekje aan het beroemde ‘Canal d’amour’ combineren met een ontbijtje. Jammer genoeg is Sidari – aanzienlijk groter en toeristischer dan Roda – ook nog niet ontwaakt uit zijn winterslaap, dus de meeste restaurants zijn nog gesloten. Voordat we het natuurverschijnsel bereiken, hebben we nog niets geschikts gevonden. We lopen dus eerst een rondje over de bijzondere gelaagde rotsformatie terwijl de kleintjes het aftandse speeltuintje van het ressort ter plaatse verkennen. We hebben deze topattractie op Corfu voor onszelf en dat is bijzonder als je je bedenkt dat hier in het hoogseizoen busladingen mensen per dag langskomen.
Op de terugweg komen we langs een klein Grieks zaakje waar ze lekker broodjes, donuts en milkshakes verkopen. Het zonnetje schijnt volop, dus we maken een relaxte brunch van. Daardoor moeten we wel wat schrappen in het programma en dus laat ik met pijn in het hart Cape Drastic (de naam alleen al…) en Loggas Beach schieten. In plaats daarvan rijden we – via supersmalle kronkelweggetjes waarvan ik de haarspeldbochten met de bus soms niet in één keer kan nemen – naar bloemendorp Afionas. We waaien bijna uit onze vesten, maar maken toch een mooie wandeling over heuvels vol bloemen naar Porto Timoni Beach.
Als we rond vijf uur weer in Roda aankomen, besluiten we nog snel even naar het oudste dorp van Corfu te rijden. Palia Perithia is tegenwoordig een spookdorp in de schaduw van Pantokrator, met ruim 900 meter de hoogste berg van Corfu. Dreigende luchten rollen over de bergen als wij aan komen rijden, waardoor een wat creepy sfeer ontstaat op deze verlaten plek. Er is (weer) niemand, maar de vijf restaurantjes ter plaatse verraden dat dat niet altijd zo is. Omdat het behoorlijk laat is als we terugkomen in Roda besluiten we de kinderen hun zin te geven en te eten bij een restaurant annex indoor speeltuin. Het eten is niet geweldig, maar de kinderen hebben een fantastische avond. En dat is ook wat waard!
Donderdag
We starten de dag met het Theotokosklooster in Paleokastritsa. Het klooster ligt hoog op een rotspunt tussen twee van de baaien waar dit dorp zo bekend om is. Het is prachtig weer en het witte klooster contrasteert mooi met de groene planten, de kleurrijke bloemen en de oin zwart geklede monniken. Naast het klooster is een café waar ze ijs verkopen en koffie met taart. Ik kies de baklavataart en dat is beslist geen straf (alhoewel wel enorm machtig). Omdat het zulk mooi weer is, verplaatsen we ons naar één van de mooie stranden van Paleokastritsa, waar de kinderen heerlijk in zee spelen.
Ik wil heel graag nog even naar Corfu-stad. Dus rijden we daar om een uur of vier heen. Het is moeilijk een parkeerplaats te vinden voor de bus want het is bijna Grieks Pasen en dus heel druk in de stad. Als ik eindelijk een plekje gevonden heb, moet de buurvrouw eerst stevig onderhandelen met de dienstdoende agent. Als we zeggen dat we maar twee uur blijven, mogen we de bus toch laten staan… Corfu-Stad heeft wel wat weg van Venetië, maar dan zonder het water. We lopen een rondje. Het is een leuke, levendige stad, met veel hippe winkeltjes, cafeetjes en restaurants. We houden woord en rijden rond 7 uur terug naar Roda.
Vrijdag
Het is grijs en regenachtig als we wakker worden. En het ziet er niet uit dat daar nog verandering in komt. Ik baal; de auto is ingeleverd en ik had me verheugd op een laatste dagje loungen in de Pirates Bar met zon. Zoon P, vriend J en dochter F gaan ondanks het rotweer toch zwemmen (‘dat is cool mam, zwemmen in de regen’). Om een uur of 12 geef ik mezelf een schop onder mijn kont en ga met de twee jongentjes op pad.
We lopen langs het water in de richting van Acharavi. De jongetjes vermaken zich prima met het gooien van steentjes in het water. Als ik in de verte blauwe lucht ontwaar, draaien we om en lopen terug naar het dorp. De zon breekt net door als we bij de Piratenbar aankomen. En zo komt het op onze laatste dag toch nog goed. Het wordt zo warm, dat de kinderen in de loop van de middag gewoon hun zwemspullen aan kunnen en de zee in rennen. En de buurvrouw en ik… Wij zitten erbij en kijken er naar. De hele rest van de dag.
Wij huurden een 9-persoons busje via Sunny Cars (100 euro per dag all-inclusive). Kijk voor tarieven en beschikbaarheid op www.sunnycars.nl of ga naar je reisbureau.