Al jaren loop ik een aantal keer per week langs een groot reclamebord op het Anna van Buerenplein naast Den Haag CS. Het bord waarop het Kinderboekenmuseum – gehuisvest in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag – laat weten welk thema centraal staat in het museum. ‘Dat klinkt leuk’ heb ik vaak gedacht en ‘Daar wil ik een keer naar toe met de kinderen…’, maar het komt er nooit van. Misschien ook omdat ik me geen voorstelling kan maken bij een kinderboekenmuseum…
In mei ga ik toch. Zoon I wordt bijna vier en ik probeer de tijd die ik nog alleen met hem heb, goed te besteden. Al een paar maanden kondigt het grote bord op het plein de vernieuwde tentoonstelling Ik ben Kikker aan (de ‘hoofdpersoon’ uit de boeken van Max Velthuijs). Het lijkt me een goede reden met zoon I op de trein naar Den Haag te stappen.
Het Kinderboekenmuseum met zoon I
Zodra ik het museum binnenstap, ben ik een illusie armer… In het kinderboekenmuseum hangen geen ingelijste kinderboeken aan de muur. Gelukkig ook maar, want boeken zijn veel leuker om in te kijken en te lezen. En dat kan dan weer wel in het museum. En er zijn kinderboeken waar je in kunt spelen. Letterlijk. De tentoonstelling ‘Ik ben Kikker’, bestaat uit een levensgrote 3-weergave van de decors uit de boeken. Zoon I weet niet hoe snel hij zijn schoenen uit moet trekken. Tijd om een rood-witgestreepte broek aan te trekken – het enige kledingsstuk dat Kikker draagt – heeft hij in eerste instantie niet eens. Hij springt in de boot, pakt een hengel en begint te vissen. Net als Rat dat altijd doet. Vervolgens bakt hij een taart, net als Varkentje en ‘graaft’ hij in de tuin naar verstopte schatten. Hij zaagt, schildert, rent, springt, kijkt en schaatst. Ik loop en speel met hem mee, maar het grootste deel van de tijd gaat hij op in zijn eigen spel en hoef ik alleen maar toe te kijken.
Na een uur lopen we naar het begin van de tentoonstelling ‘ABC met de dieren mee’ die zich net als Kikker op de tweede verdieping bevindt. Zoon I begint zich meteen enthousiast als Rupsje Nooitgenoeg (Eric Carle) een weg door het fruit te eten. Als hij uiteindelijk een mooie vlinder is geworden, glijdt hij bij Nijntje naar binnen. Daar gaat hij even rustig zitten tekenen om vervolgens door de gaan naar het volgende kinderboek ‘kleine ijsbeer’. ABC met de dieren mee is een interactieve tentoonstelling waarin allerlei kinderboeken waarin dieren voorkomen een hoofdrol spelen. Elk boek heeft z’n eigen ruimte waar kinderen via een kruip-door-sluip-door-parcours doorheen gaan. En in elke ruimte is weer wat anders te doen. Zoon I vindt het fantastisch! Hij geeft Elmer z’n kleur terug. Blust de brand en zoekt de letters bij kleine ezel. Als laatste geven we alle dierenfiguren een lekker pannenkoek; ze zitten er helemaal klaar voor.
Voordat we teruglopen naar de trein, kijken we nog even op de begane grond (de eerste verdieping met schilderijen laten we links liggen). Daar vind je de interactieve tentoonstelling Papiria voor kinderen vanaf 7 jaar. De inrichting is fantastisch; een grote witte ruimte gevulde met allerlei organisch gevormde ‘muren’ waardoor gangetjes, hoekjes en ‘geheime’ ruimtes ontstaan. Er zijn boeken om te lezen en de muren staan vol woorden en zinnen. En vreemde spiraalvormige vormen. We weten niet wat dat zijn. Een tipje van de sluier wordt opgelicht door het filmpje met uitleg dat je aan het begin van je bezoek aan Papiria kunt bekijken. Een spannend filmpje, merk ik aan zoon I. Papiria bewaren we daarom voor een bezoekje met de wat oudere kinderen…
Het Kinderboekenmuseum met zonen P, I en dochter F
Twee weken geleden neem ik op een zondag opnieuw de trein naar Den Haag. Dit keer met een omweg via Gouda in verband met werkzaamheden. Behalve zoon I – die sinds ons eerste bezoek aan het Kinderboekenmuseum geregeld geïnformeerd heeft wanneer we weer naar Kikker gaan – heb ik dit keer ook zoon P en dochter F bij me. Aan de kassa ontvangen de drie kinderen een ‘slurper’, een soort mooi gekleurd horloge zonder wijzerplaat. We lopen naar beneden en bekijken eerst het introductiefilmpje. Ik zal er niet teveel over vertellen, maar na vijf minuten is wel duidelijk dat we onmiddellijk op pad moeten om Papiria te redden en nieuwe verhalen te maken.
We dwalen door de mooie witte tentoonstelling, slurpen zinnen en woorden van de muur en doen opdrachten – soms samen met anderen – die allemaal te maken hebben met boeken en verhalen. Er is geen route en ook geen plan, we gaan gewoon. Heel leuk vind ik de holografische projecties die we tegenkomen, bijvoorbeeld achter de deuren ‘hoe gekker hoe beter’ en ‘wonderlijke wendingen’. Op verschillende plekken staan displays waarop je kunt ‘inloggen’ met je slurper en de hoofdpersoon van je verhaal kunt ontwerpen. Of de omgeving waarin hij of zij zich bevindt… In het lab kan je bovendien een nieuw verhaal maken, maar daar hebben we helaas geen tijd voor. En als je even geen zin meer hebt, dan pak je gewoon een boek of je kruipt in een lekker stoel waarin je naar verhalen kunt luisteren…
Terwijl zoon P en dochter F lekker bezig zijn met hun reddingsoperatie, ga ik met zoon I nog even bij Kikker kijken. Was het de vorige keer dat we er waren nog heel rustig, nu is het een stuk drukker. Het maakt zoon I niet uit. Hij trekt snel z’n schoenen uit en een rood-witgestreepte broek aan en gaat vissen. Als hij uitgespeeld is bij Kikker, kruipt hij nog even snel door het ABC met de dieren mee. Als alle dieren hun pannenkoek op hebben, loop ik met zoon I naar beneden op zoek naar de rest. We kijken overal, maar kunnen ze niet vinden. We klimmen dus maar weer naar boven, waar we zoon P en dochter F zonder schoenen aantreffen ergens op de gang tussen ‘Ik ben Kikker’ en ‘ABC met de dieren mee’ in. ‘Had je ons niet eerder kunnen vertellen hoe leuk het hierboven is…’ roept de 12-jarige me toe terwijl hij om zich heen wijst. Ik kijk hem verbaasd aan. ‘Volgende keer willen we meteen hier naar toe!’ Doet de 8-jarige er nog een schepje bovenop. Eh… oké. Ik noteer het even voor de volgende keer…
Voordat we weggaan, stoppen we onze slurpers in een speciale machine die de hoofdpersoon uit ons verhaal en zijn omgeving – zoals we die op de digitale schermen gemaakt hebben – om een pasje print. Een leuk aandenken aan de dag. Kunnen we het verhaal er thuis nog bij verzinnen.
Wil je met kinderen naar het kinderboekenmuseum in Den Haag? Het museum ligt op 5 minuten lopen van CS en is gevestigd in de Koninklijke Bieb (op de eerste verdieping). Het is van dinsdag tot en met zondag geopend van 10.30 uur tot 17.00 uur. Meer informatie over de kosten van een kaartje en over speciale activiteiten – deze herfstperiode is het thema ‘Heerlijk huiveren’ – vind je op hun website: www.kinderboekenmuseum.nl.
