Op avontuur naar zee met de wandeling ‘Zeeheldenroute’ in Hoek van Holland

Ontdekkingsreizigers en zeehelden… Stoere mannen – vrouwen deden dat in die tijd nog niet volgens mij – die het avontuur zochten op zee. Die met hun schip uitvoeren om nieuwe werelden te ontdekken. Of om Nederland (in de 17^de eeuw de Nederlandse Republiek) te verdedigen tegen vijandelijke troepen. Schepen met bemanningsleden die schipbreuk leden, honger hadden of scheurbuik kregen, overwinningen boekten of slaags raakten met de plaatselijke bevolking van de plek waar ze aanlandden. Wat dan ook… Avonturen beleefden ze altijd wel. Net als de zeeheld die de hoofdrol speelt in het verhaal van de Zeeheldenroute in Hoek van Holland. Ik weet niet wie het is, maar het blijft tot aan het strand spannend of het wel goed afloopt met hem en zijn bemanning…

Zeeheldenroute in Hoek van Holland

De Zeeheldenroute is een korte wandelroute die begint net buiten het centrum van Hoek van Holland. Als je de rode paaltjes volgt, wandel je in een kleine 3 kilometer door bos en duinen naar de zee. Onderweg kom je 10 rode en witte ‘paddenstoelen’ tegen, met daarop het spannende verhaal van de kapitein van de Nieuw-Holland. Vanaf de laatste paddenstoel kan je de route teruglopen, maar veel leuker is het om een stuk over het Noordzeestrand te wandelen en daarna langs de Nieuwe Waterweg terug te lopen. De route is dan zo’n 6 kilometer lang. Het routeboekje dat hoort bij de Zeeheldenroute – met daarin een kaart van de route en de locatie van de paddenstoelen – kan je ophalen bij de VVV in het ronde kioskje aan de Prins Hendrikstraat. Vandaar is het 100 meter lopen tot aan het startpunt van de wandeling.

Op reis met de kapitein van de Nieuw-Holland

De eerste paddenstoel staat bij de ingang van het Roomse Duin op de plek waar de Prins Hendrikweg uitkomt op de Harwichweg. We lezen dat de kapitein van de Nieuw-Holland op de 10^de juli uitgevaren is met 206 bemanningsleden aan boord. Het is mooi weer als ze vertrekken, maar dat duurt niet lang. Op de tweede paddenstoel lezen we dat het schip na een week in een storm terecht komt waardoor de zee zo wild wordt dat de kisten over het dek schuiven… 

Als de kinderen alle zijden van de derde paddenstoel voorgelezen hebben en we de ’s-Gravenzandse weg overgestoken zijn, is de Nieuw-Holland al een half jaar onderweg. Gebrek aan vers voedsel en schoon drinkwater eisen hun tol. Wij lopen ondertussen in de Hoekse Bosjes waar geen nestkasjes, maar vleermuiskastjes aan de bomen hangen. Dit was vroeger het jachtterrein van het huis van Oranje. Een zuil met het opschrift ‘privatieve jagt van den koning’ herinnert daaraan. De bemanning van de Nieuw-Holland is ondertussen aangekomen op een onbewoond eiland, waar ze zich tegoed doen aan het beschikbare voedsel. 

We merken dat we dichter bij het strand komen als het bos overgaat in duingebied. Het Vinetaduin – dat deel uitmaakt van Nationaal Park Hollandse Duinen – is een natuurgebied met grote landschappelijke en militaire waarde. Het is een rijksmonument en maar zeer beperkt toegankelijk. Terwijl wij de route volgen en de bunkers uit de Tweede Wereldoorlog bekijken die we onderweg tegenkomen, drinkt de bemanning van de Nieuw-Holland wijn met de inheemse bevolking van het volgende eiland waar ze voor anker gegaan zijn. 

Ontknoping

Fris en goed doorvoed gaat de bemanning van de Nieuw-Holland weer op pad. Maar dan slaat het noodlot opnieuw toe. Als we de Strandweg overgestoken zijn lezen we op achtste paddenstoel dat het schip vlamvat en in honderdduizend stukjes uiteenspringt. Slechts een deel van de bemanning overleeft deze ramp. Snel lopen we het laatste stuk van de route door het zand, het duin op dat ons scheidt van de zee. Het is even zoeken naar de tiende paddenstoel met de ontknoping van het zeeheldenverhaal. Zouden de 76 man die na de ontploffing overgebleven zijn en ronddrijven op de wrakstukken van de Nieuw-Holland het overleven?

Langs het strand

Vanaf de duintop waar de tiende paddenstoel op staat, lopen we door naar het strand. Langs de houten witte strandhuisjes die net voorbij de duinrand in het zand staan. We slaan linksaf richting de pier van Hoek van Holland. Het strand is hier enorm breed en we doen er eeuwig over om bij het water te komen. In de verte zien we een ferry van DFDS aankoersen op de Nieuwe Waterweg. Een containerschip vaart juist de Noordzee op. Zo kwamen en vertrokken de schepen vroeger natuurlijk ook. Al zagen ze er toen compleet anders uit…

We lopen langs het water. De zon schijnt en het is relatief rustig op het strand. De kinderen voetballen en we zoeken schelpjes. Aan onze linkerhand heeft de duinenrij plaatsgemaakt voor een aantal strandtenten die rond de strandopgang aan het einde van de Badweg liggen. In de hoek waar het strand ophoudt en de pier begint, vind je de strandhuisjes van Landal. Ik vind ze zó leuk… En de ligging is waanzinnig (met uitzicht op zee en/of de Nieuwe-Waterweg). Een weekendje in zo’n huisje staat dan ook hoog op mijn wishlist.

Langs de Nieuwe Waterweg

Aan het einde van het strand kan je rechts de pier oplopen, maar dat doen we niet. Wij lopen terug naar het centrum van Hoek van Holland langs de Nieuwe Waterweg, terwijl we naar de schepen kijken die ons voorbij varen. We passeren het Atlantikwall-museum en kopen een ijsje bij Snackbar de Pier. De route gaat verder langs het grasveld aan de Koningin Emmaboulevard. Of – zo je wilt – aan de kant van het water (maar dat is minder leuk met kinderen). We bekijken Fort 1881 van een afstandje en de kunstwerken en het herinneringsmonument aan de kindertransporten van dichtbij (Joodse kinderen werden in de Tweede Wereldoorlog vanuit verschillende Europese landen per trein naar Hoek van Holland vervoerd, waar een boot ze naar Harwich bracht. In Engeland werden ze opgenomen als vluchtelingen). 

Voordat we het centrum van Hoek van Holland bereiken (of station Hoek van Holland Haven) komen we langs de Berghaven. De boten van het Loodswezen liggen er fotogeniek bij in het licht van de ondergaande zon. Net na de haven steken we de metrolijn in aanbouw richting Hoek van Holland Strand over (de verwachting is dat dit laatste deel van de metrolijn in 2022 open gaat) en ook de N211. We zijn een hele middag zoet geweest met ons bezoek aan Hoek van Holland. Maar we vonden het allemaal leuk. De kinderen zijn vooral zeer te spreken over de afwisseling van deze wandeling. Voor herhaling vatbaar dus…

Goed om te weten

• De eerste keer dat ik deze route loop (zonder kinderen) kom ik met de metro. Ik stap uit bij de halte ‘Hoek van Holland Haven’ en loop de 300 meter naar de VVV. 
• De tweede keer rij ik met de kinderen in de auto naar Hoek van Holland. Ik parkeer op de parkeerplaats bij de Albert Heijn aan de Pastoor Onderwaterhof.
• Je kunt de Zeeheldenroute in Hoek van Holland ook downloaden via https://www.zuidhollandslandschap.nl/routes/zeeheldenroute.
• Ter hoogte van de parkeerplaats aan de Kerkhofweg raken we de route bijna kwijt (tussen paddenstoep 2 en 3). Mocht je het paaltje ook niet kunnen vinden… je moet daar links aanhouden.
• Op het strand – ongeveer halverwege de route – vind je verschillende strandtenten. Halverwege je wandeling over de Pier kom je Snackbar de Pier tegen. 
• Als het hard waait, is wandelen op de Pier of langs de Nieuwe-Waterweg niet zonder risico. In het beste geval krijg je alleen een plens water over je heen…
• Aan de koningin Emmaboulevard, vind je ter hoogte van de kleurrijke kunstwerken een speeltuin… (altijd goed!)
• De zeeheldenroute in Hoek van Holland is geen lange route, maar omdat je vaak stilstaat, gaat het toch niet heel snel. Trek er zeker een uur voor uit. De wandeling terug langs het strand en de Nieuwe Waterweg is ook niet heel lang in kilometers, maar met kinderen mag je hier ook gerust anderhalf uur voor rekenen. 
• Als de metro in 2022 (hopelijk) doorrijdt tot Hoek van Holland Strand, dan kan je na afloop van de Zeeheldenroute en een strandwandeling aan de Badweg de metro terug naar Hoek van Holland Haven of Rotterdam nemen.