“Eerst dacht ik; ‘er is hier niet zoveel te zien’, maar toen zag ik die Velociraptor…” aldus zoon I
De spanning in de auto stijgt als de kinderen de eerste dinosaurus zien op het moment dat we van de snelweg afdraaien. Zodra ik geparkeerd heb, haasten ze zich dan ook naar de ingang van Dinosaurierpark Teufelsschlucht, 200 meter verderop. De verkoop van de toegangskaartjes is – lekker praktisch – in dezelfde ruimte als de winkel vol met dinospul. Het duurt dus even voordat ik iedereen zover heb dat we daadwerkelijk naar binnen kunnen…
Dinosaurierpark Teufelsschlucht
Vanuit de receptie komen we op een open plek met een (overdekt) terras in het midden. Hier en daar staan al wat dino’s. Vooral de gekooide Velociraptor in de bak van een pick-uptruck maakt indruk op zoon I, de grootste dino-fan van het stel. Grenzend aan de open plek en naast het begin van het pad ligt onder de bomen een speeltuintje. Terwijl de kinderen naar de wc gaan, maak ik van de gelegenheid gebruik om de Lauschtour-app te downloaden die tijdens de wandeling door het park op verschillende punten – bijvoorbeeld bij elke nieuwe periode – extra informatie geeft.
De geschiedenis begint in Dinosaurierpark Teufelsschlucht in het Devoon (415 miljoen jaar geleden). Bij de voorouders van de dino’s, waaronder de Duncleosteus, een enorme visachtige die meteen rechts in een vijvertje ligt. In deze periode ontwikkelen ‘vissen’ zich tot landdieren. We volgen het pad door het bos waarbij we aan weerszijden ‘beesten’ – bijvoorbeeld een reuzenschorpioen – tegenkomen. Bij elke dier staat een bord met informatie in het Duits en Engels. Sommige staan een beetje verstopt in het struikgewas, dus we moeten goed opletten, anders missen we er één… Hier en daar staan ook borden met vragen voor kinderen (in vier talen).
We lopen verder door het Carboon (350 miljoen jaar geleden), de periode waarin de reuzeninsecten leefden. Twee meter lange duizendpoten en spinnen zo groot als borden… Ik ben echt heel blij dat ik toen niet leefde. Aan het eind van dit tijdperk ontstaan de eerste sauriërs; hagedisachtige zoals de Edaphosaurus. Aan het einde van het Perm (300 miljoen jaar geleden), als de aarde bevolkt wordt door reptielen die niet langer afhankelijk zijn van water en hun eieren op het land leggen, sterft 90% van de levende wezens op aarde uit als gevolg van vulkaanuitbarstingen.
Nu begint een periode van 160 miljoen jaar waarin dinosauriërs – ‘verschrikkelijke hagedissen’ – de aarde bevolken. We lopen een rondje door het Trias (250 miljoen jaar geleden), waarin bijvoorbeeld de Plateosaurus leefde. Ik sta er echt van te kijken hoe mooi de dinosaurussen gemaakt zijn (uit glasvezel lees ik). Met oog voor detail en kleur. Op ware grootte en levensecht haast, behalve dat ze dus niet leven. Ze maken geen geluid en bewegen niet. Als dat al een teleurstelling is voor de kinderen, dan laten ze dat niet blijken. Blij rennen ze van de ene naar de andere dino.
We laten het Trias achter ons en volgen de route, die overal duidelijk aangegeven is met pijlen, door het Jura (200 miljoen jaar geleden). Als de kinderen er tijd voor hebben, luisteren ze bij een nieuwe periode in de geschiedenis – aangegeven door een groot bord – naar de informatie op de app. Maar meestal doe ik dat in mijn eentje… Waren de eerste dinosaurussen nog niet zo groot, naarmate we door de tijd reizen neemt hun omvang toe. Maar ook zie je hoe hun bouw verandert. We lopen langs verschillende dino’s met jongen, waaronder de Allosaurus. Ergens onderweg vliegt er een Pterodactylus over ons hoofd en we zien de kleine Archeopteryx, de voorloper van de vogels. En zo komen we bij de enorme Diplodocus, waarnaast we ons even heel klein en nietig voelen…
We reizen door in het Krijt (145 miljoen jaar geleden). Voor de kinderen – die heel wat dinoboeken verslonden hebben en dinofilms gekeken hebben – is de wandeling door Dinosaurierpark Teufelsschlucht een feest van herkenning. Ze kennen bijna alle dino’s bij naam: de Albertosaurus (de Oude-Bertosaurus volgens zoon I), de Pachycephalosaurus, de Stegosaurus, de Euoplocephalus, de Triceratops… De kinderen vinden ze allemaal even mooi en willen ze het liefst allemaal aanraken en knuffelen… En zo komen we uiteindelijk bij de verschrikkelijke T-Rex. Hier hebben ze wel even tijd om het verhaaltje op de app te beluisteren.
Voorbij de T-rex is het kampement waar de opgravingen plaatsvinden. Onder een zeil (tegen de zon) zitten jong en oud met schepjes en zeefjes in de zandbak. Ze zoeken gekleurde steentjes en dinotanden. Zoon M vindt drie tanden en de rest vindt vooral steentjes. Achter de opgraving kan je zelf aan de slag; met het uithakken van een fossiel of een dino bijvoorbeeld. Je kunt alle benodigdheden daar te plekken kopen (contant). En er is een lab waar je mee kunt doen aan activiteiten. Op dit punt kan je ook iets te drinken halen uit een automaat.
Nog even genieten we van de dino’s, zoals van de zorgzame Maiasaurus en dan is het afgelopen met de dinosauriërs. De meteoriet die deze bijzondere dieren ongeveer 66 miljoen jaar geleden heeft doen uitsterven, ligt wat verderop. En zo ontstaat er in het Tertiair ruimte voor de zoogdieren om zich te ontwikkelen. We komen dieren tegen die we qua uiterlijk wel kennen; olifantachtigen en een dier dat op een okapi lijkt. In de IJstijd komen we de mammoet tegen en maken we kennis met een Neanderthaler. En zo schieten we via een blik op de homo sapiens door naar de toekomst. Die zag ik niet aankomen, maar is eigenlijk bijzonder leuk bedacht. Want hoe zouden de dieren op aarde er over 10 miljoen of 200 miljoen jaar uitzien. Aangepast aan de wereld van dan. Het levert fascinerende wezens op die de kinderen soms een beetje eng vinden…
Wandelen door de Duivelskloof
Na een bezoek aan het winkeltje van het dinopark – waar ik uiteindelijk de timer moet zetten om een keuze af te dwingen – lopen we rechtdoor richting de Teufelsschlucht (de Duivelskloof). Het duurt niet lang – 300 meter – voordat we bij het Natuurparkcentrum Teufelsschlucht zijn; een bezoekerscentrum waar je informatie kunt krijgen over de omgeving en de wandeling door de kloof. We kiezen voor de korte route – 1,8 kilometer, een goed uur wandelen – en daarvoor moeten we de rode ronde markering met een witte T (met duivelshoorntjes) erin volgen.
We lopen het centrumpje uit, gaan rechts en dan links en lopen een stuk over een breed zandpad (dus niet het bos in). Als het pad links de weg verlaat, komen we bij de Duivelskloof. Er komen net wat mensen naar boven, maar verder is er niemand en hebben we de kloof voor onszelf. De trap naar beneden is redelijk steil en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat deze best glibberig wordt als het geregend heeft. Gelukkig is het vandaag droog en zonnig, dus dalen we zonder problemen af. Zoon P maakt iedereen bang met z’n verhaal dat er slangen in de kloof zitten. Dat zal best zo zijn, maar die zijn echt banger voor ons dat wij voor hen, leg ik zoon I ter geruststelling uit.
Dit gebied is zo’n 20 miljoen jaar geleden ontstaan door aardverschuivingen. In die tijd kwam wat nu de Noordzee is (toen de Liaszee) ongeveer tot hier en was dit kustgebied. Omdat mensen niet konden geloven dat de natuur dit indrukwekkende landschap gemaakt kon hebben, dichtten ze het werk toe aan de duivel en noemden het dus toepasselijk de Duivelskloof. Eenmaal uit de smalle kloof, volgen we beneden de gemarkeerde route linksom. Het is hier echt prachtig! Enorme rotsen en rotsblokken steken uit de aarde en nodigen uit tot klimmen en klauteren. Het bos is groen en het zonlicht valt prachtig door de bladeren. Soms zijn er smalle doorgangen die de kinderen op eigen initiatief verkennen, dan weer staan ze boven op een rots terwijl ik met zoon I beneden op het pad sta.
Doordat er zoveel te ontdekken valt en ook de rest van de route niet bepaald vlak is, hebben we het uur dat voor deze wandeling staat ook wel echt nodig. Maar dat is zeker geen straf. Sterker nog, de kinderen vinden het heerlijk. Veel leuker dan een rechttoe rechtaan wandeling. Volgens mij maken ze twee keer zoveel meters dan ik, maar ik hoor ze niet klagen. Sterker nog, ze zijn bijna teleurgesteld als we weer op een zandpad uitkomen dat ons terugleidt naar het bezoekerscentrum en daarachter, de auto…
Informatie
- Locatie: Zowel voor het Dinosaurierpark Teufelsschlucht als voor de kloof zelf kan je parkeren aan de Ferschweilerstraße 50 in Ernzen
- Openingstijden: Het Dinosaurierpark Teufelsschlucht is tussen 24 maart en 4 november 2018 dagelijks geopend van 10 tot 6. De Duivelskloof is het hele jaar door vrij toegankelijk.
- Prijzen: 4 – 12 jaar: € 9,50, vanaf 13 jaar: € 11,50 (Dinosaurierpark Teufelsschlucht)
- Informatie: hier (Dinosaurierpark Teufelsschlucht) of hier (Teufelsschlucht)
Ik bezocht Dinosaurierpark Teufelsschlucht op uitnodiging, maar ik deel – zoals altijd – mijn eigen ervaringen met je.
