Het Kasteler Felsenpfad is een mooie en afwisselende wandeling rond Kastel-Staadt

Vanaf het kerkje loop ik naar het uitkijkpunt aan de rand van het rotsplateau en kijk over het boomrijke Pinschbachtal naar de Saar en de rare rotsformatie op het volgende plateau. Ook de rotspilaar die relatief dichtbij me tussen de bomen uitsteekt, valt me op. Ik sta op het punt te beginnen aan het Kasteler Felsenpfad, een ruim 8 kilometer lange wandelroute rond het Duitse dorp Kastel-Staadt. En heb dan nog geen idee dat ik dik een uur later aan de voet van die rare rotsformatie in de verte zal staan…

Johannes de Doperkerk

De Johannes de Doperkerk is de plek waar het Kasteler Felsenpfad begint. Dit kerkje is in de vroege Middeleeuwen gebouwd op Romeinse fundamenten en deed tot het begin van de 15^de eeuw dienst als Parochiekerk. De kerk stond toen midden in het dorp. Maar na het uitbreken van de Pest, vestigden de overlevenden zich op een kleine kilometer van de kerk in het huidige Kastel-Staadt. De kerk en de bijbehorende begraafplaats – sindsdien wat eenzaam gelegen aan een doodlopende weg – bleven in gebruik.

Amfitheater

We lopen over de begraafplaats met z’n scheve stenen kruizen, die er vredig bij ligt in het laagstaande winterzonnetje. Aan de andere kant van de kerk nemen we het pad naar beneden, waar we – nog voor we het bos inlopen – een oud Romeins amfitheater tegenkomen. In dit theater met zo’n 36 rijen houten banken in een halve cirkel, konden 3500 mensen plaatsnemen. Zij konden niet alleen zien wat er op het ‘podium’ gebeurde, maar genoten ook van het weidse uitzicht over het Saardal daar achter. Als we een stukje gedaald zijn tussen hoge rotsmuren van rode zandsteen (Römertor), splitst het pad zich. Vanaf hier is het Kasteler Felsenpfad een rondwandeling en je kan de route dan ook twee kanten oplopen. Kwestie van de paarse bordjes ‘Traumschleifen Saar-Hunsrück – Kasteler Felsenpfad’ volgen. Wij kiezen linksom en slaan dan ook linksaf. 

Mariagrot

Slingerend door het bos dalen we verder totdat we bij een waterzuiveringsinstallatie – de waterpartij met bijzondere vorm zien we al van ver door de kale bomen – aankomen. Daar slaan we linksaf en beginnen vrij snel weer aan de klim naar het dorp Kastel-Staadt. Onderweg naar boven passeren we het beeldje van ‘Maria von Brechfelsen’. Bij dit mariabeeld in een soort nis in de rotswand, staat een bankje waarop je even uit kunt rusten. Op een geplastificeerd A4-tje kan je het verhaal van deze Madonna lezen.

Pinschbachtal

Via een trap lopen we het nogal slaperige dorp in. We slaan rechtsaf en volgen de dorpsweg tot we linksaf – ik mis de afslag bijna – de natuur weer inlopen. Vanaf nu blijven we in het bos. We dalen het plateau af tot we het riviertje Pinschbach oversteken. De klim die volgt is kort, maar hevig. De omgeving is mooi. Grote rotsblokken bedekt met een groen laagje mos tussen kale bomen – de bruinige herfstblaadjes nog op de grond – waar een laagstaand winterzonnetje doorheen schijnt. Sprookjesachtig haast…

Altfels

Als we weer op adem zijn, lopen we een heel stuk op vlak terrein over het plateau tot we bij de bijzondere rotsformatie Altfels komen die hoog boven de bomen uittorent. Dit is de rots die ik vanaf het kerkje aan de andere kant van het dal zag liggen. Jammer genoeg komen we daar net aan met een ander stel, terwijl we de hele wandeling nog bijna niemand zijn tegenkomen. Omdat zij net voor ons besluiten de rots te beklimmen, heb ik er niet zoveel zin in. Daardoor mis ik het fantastisch uitzicht over het Saardal dat je vanaf de top van de Altfels hebt. En dat is jammer. Dus doe het vooral wél, als je er bent…

Runder Turm

Vanaf de Altfels dalen we weer af tot in het rivierdal om vervolgens langzaam rond het plateau omhoog te klimmen. Met links van ons de rotsen en rechts van ons het dal. Daarbij komen we langs de Runder Turm, de metershoge pilaarvormige rots die ik van bovenaf door de bomen zag steken. Bijzonder toch hoe sommige rotsen zich staande hebben weten te houden door de eeuwen heen…

Klause Kapel

Voorbij de Runder Turm draaien we links rond het einde van het plateau. Rechts tussen de bomen door zien we het Saardal, met daarin het dorpje Serrig. En voor ons zien we al snel hét hoogtepunt van deze wandelroute opdoemen: de Klause Kapel. Dit grafmonument ligt letterlijk op hoogte, op een uitstekende rotspunt schuin onder de punt van het plateau. De Klause Kapel werd rond 1600 gebouwd als kerk met – op de eerste verdieping – een woning voor kluizenaars. In de 19^de eeuw werd het een grafmonument voor koning Johan van Luxemburg (ook wel Jan van Bohemen of Jan de Blinde genoemd) en nu staat het gebouw al zo’n 75 jaar leeg. Het is bijzonder om te zien hoe de tijd en de lichtval het gebouw veranderen. Als we aan komen lopen, staat de zon op het gebouw dat daardoor een warme roodgouden gloed over zich heeft. Vanaf de andere kant lijken de stenen lichter en is de uitstraling van het monument killer. 

Igelfelsen

Vlak voor we weer op het punt komen waar de rondwandeling eindigt en we linksaf omhoog richting het amfitheater en het kerkje lopen, komen we de grote balancerende rots Igelfelsen tegen. Wat ik op de heenweg niet zag, maar nu wel, is dat we vlak bij de kerk langs de ingang van de Klause lopen. Het hek is dicht, maar ik probeer het toch nog even. Helaas is het mooie gebouw gesloten. Daarom bekijk ik het nog maar even van bovenaf, staande op de muur rond de begraafplaats.

Het uitkijkpunt – met stenen picknicktafel – waar ik aan het begin van onze wandeling stond, heet de Elisensitz. Het werd in 1833 gebouwd in opdracht van kroonprins Friedrich Wilhelm van Pruisen en het was de favoriete plek van zijn vrouw Elisabeth van Beieren. Nog één keer werp ik een blik op de Altfels. Ik heb er spijt van dat ik ‘m niet beklommen heb. Want hoewel het uitzicht over het Saardal vanaf deze plek heel mooi is, was het vanaf de top van de rare rotsformatie vast fantastisch geweest!

Het Kasteler Felsenpfad praktisch

• Parkeer je auto op de grote parkeerplaats bij de Johannes de Doperkerk net buiten Kastel-Staadt.
• Doe stevige schoenen aan als je het Kasteler Felsenpfad gaat lopen, want de route is geheel onverhard en de ondergrond vaak oneffen.
• De wandeling is niet heel lang (8 km), maar je moet wel veel klimmen en dalen. Fijn dus als je een beetje geoefend bent, maar niet noodzakelijk. 
• Trek voor deze wandeling ongeveer 3 uur uit.
• Onderweg kom je geen winkel of restaurant tegen, dus neem voldoende water en snacks mee.