Ik zie ons nog staan. Ergens op John Street in Toronto, Canada. We hebben wat gedronken in de Starbucks en zijn net weer op weg richting de Art Gallery als we tot de nogal ontredderende slotsom komen dat we de knuffel van zoon I kwijt zijn. We kijken nog een keer in alle tassen, doorzoeken nogmaals de buggy, maar niks. Ergens onderweg zijn wij het groene draakje, de zo geliefde knuffel van onze jongste zoon, blijkbaar verloren. En daar is hij niet blij mee…
Laten liggen in de Starbucks, is onze eerste gedachte. Dus draait Sander om om ‘m te zoeken. Als hij vijf minuten laten onverrichter zake terugkeert, slaat de vertwijfeling toe. Waar zijn we de knuffel dan kwijtgeraakt, waar zijn we allemaal geweest, wanneer hebben we ‘m voor het laatst gezien? We hebben geen idee. En dus zit er niets anders op dan op onze schreden terug te keren op zoek naar het vermiste draakje.
Terwijl Sander met de jongste kinderen langzaam doorloopt, draaien zoon P en ik ons om; twee zien nou eenmaal meer dan één. Voor ons strekt John street zich uit met op de achtergrond de fly-over lang de CN Tower en het ijshockeystadion van de Toronto Blue Jays. We gaan op pad, zoekend in goten en op prullenbakken, bloembakken, balustrades, vensterbanken en andere verhogingen. De ervaring leert – en we hebben ondertussen heel wat ervaring – dat mensen een gevonden knuffel, speen of schoen vaak ergens op leggen, vanuit de gedachte dat je ‘m dan beter kan zien. Maar dat betekent ook dat alleen naar de grond kijken – de plek waar dat ding logischerwijs zou moeten liggen – niet voldoende is.
We lopen terug over de fly-over tot aan Roundhouse park; de cirkelvormige historische treinremise waar we onze tocht door Toronto anderhalf uur eerder begonnen. We kijken overal, maar nergens zien we het groene draakje. Tenslotte besluiten we terug te gaan. Omdat we ons verlies nog niet willen erkennen, blijven we uitkijken naar de knuffel. En ineens zie ik ‘m. Terwijl we van de fly-over aflopen zie ik links op een muurtje iets groens liggen. Het is de muur naast de helling waarmee je met een kinderwagen de trap kan ontwijken. Geen wonder dus dat we ‘m op de heenweg niet zagen; daar liepen we veel te laag voor.
Een euforisch gevoel maakt zich van ons meester als we de knuffel oppakken. Die hebben we toch maar weer mooi weer teruggevonden. Niet dat we met het verlies van dit draakje meteen een probleem zouden hebben; wij hebben altijd voor alle kinderen een reserveknuffel bij ons voor het geval we er onderweg één kwijtraken (in het geval van onze jongste zoon; een identieke groene draak). Maar het redt wel onze dag (zonder draak is zoon I gewoon niet blij). We lopen snel terug en treffen Sander en de kinderen in het park achter de Art Gallery, waar jongste zoon zijn geliefde draak in de armen sluit (en in z’n mond stopt). Eind goed al goed! En als je nou denkt; ‘wat vies, die draak heeft veel langer dan 5 seconden op de grond gelegen’. Klopt, maar laat die gedachte tijdens je vakantie vooral los. Tenzij je permanent tien reserveknuffels in je tas hebt, gaat het je niet lukken deze vijf seconden regel te handhaven.
Wat je zeker moet doen om ontroostbare kinderen door kwijtgeraakte knuffels te voorkomen:
- Zorg dat je meer dan één favoriete knuffel mee neemt op vakantie. Dan kan je de knuffel af en toe kunt wassen en heb je er altijd nog één als je een knuffel kwijt raakt. Bewaar de reserveknuffel in je koffer/tas.
- Maak een foto van de betreffende knuffel met je mobieltje die je kunt gebruiken in geval van nood.
- Schrijf op het labeltje van de knuffel je (internationale) telefoonnummer. Als iemand ‘m dan vindt, is de kans dat je hem terugkrijgt groter (mensen nemen graag de moeite om verloren knuffels terug te bezorgen).
- Mocht je je knuffel kwijt zijn, loop of fiets dan exact dezelfde route terug. Stop daar waar je op de heenweg ook gestopt bent en vraag of er een knuffel gevonden is.
- Kijk niet alleen op de grond, maar ook op paaltjes, elektriciteitskastjes, vensterbanken, prullenbakken etc. Mensen zetten/leggen een gevonden knuffel vaak op een goed zichtbare plek.
1 comment
Ik was met m’n moeder aan het opruimen in m’n kamer. En ineens is mijn konijn knuffel weg. Ik weet niet waar ze ligt