Wandelen op de Utrechtse Heuvelrug; een aanrader in elk jaargetijde

Ik wandel graag. Zeker in het najaar. Want ondanks het feit dat ik qua temperatuur een grote voorkeur voor de zomer heb, vind ik de natuur in de herfst gewoon het mooist (op de voet gevolgd door de lente). Daarom besluit ik op een koude, maar zonnige herfstdag in 2017 het aangename met het aangename te verenigen en te gaan wandelen op de Utrechtse Heuvelrug. Ik kies voor de NS-wandelroute met dezelfde naam….

Op een zonnige en bloedhete dag in 2019 besluit ik opnieuw te gaan wandelen op de Utrechtse Heuvelrug. Ik wil heel graag naar buiten, maar niet naar zee. En ik weet dat deze NS-wandelroute heel schaduwrijk en dus koel is. Bovendien blijft deze wandeling me boeien vanwege de afwisseling en de mooie landschappen en heb ik ‘m nog niet in de zomer gelopen. Bij aankomst valt me op dat de route gewijzigd is als gevolg van werkzaamheden aan station Driebergen-Zeist. En dit keer ga ik – in tegenstelling tot de vorige keer – wel naar de Pyramide van Austerlitz…

Over landgoederen

De NS-wandelroute Utrechtse Heuvelrug begint in Driebergen-Zeist, waar je ‘vroeger’ – voordat ze begonnen met de verbouwing van Station Driebergen-Zeist – vanaf het station met het spoor aan je linkerhand richting Landgoed Bornia liep. Eerst over een verhard fietspad, maar vanaf het moment dat je het spoor overgestoken was, over een bospad. Nu het hele gebied rond het station slecht toegankelijk is, is de route aangepast en start je aan de andere kant van het station (aan de kant van Zeist). Ook nu loop je parallel aan het spoor, zij het iets verder daarvandaan, maar vrij snel pak je de oude route weer op als je vlak voor het spoor linksaf landgoed (en natuurgebied) Bornia inloopt.

Landgoed Bornia ligt op de grens van de gemeenten Driebergen en Zeist (Bornia betekent ‘grens’) en was vroeger eigendom van een vooraanstaande familie uit Friesland. Nu is het in bezit van Het Utrechts Landschap. Dit deel van de Utrechtse Heuvelrug werd al vroeg bewoond; bij opgravingen zijn overblijfselen van nederzettingen en grafheuvels uit de IJstijd gevonden.

Prachtig en afwisselend

Via een hekje met ‘overstap’ kom ik op Landgoed Heidestein, waarvan de naam het karakter al verraadt. Langs een droge beek loop ik het bos uit en de heide op. Een bijzondere overgang… Ben je hier aan het einde van de zomer, dan ziet het paars van de bloeiende heide. Op een verdwaalde boom na, is dit gebied boomloos… En om dat zo te houden – een groot stuk van het oorspronkelijke heidegebied is al dichtgegroeid – grazen op dit landgoed Drentse heideschapen. Jammer genoeg kom ik ze niet tegen.

Wel zie ik in dit gebied veel andere mensen. Kinderen die spelen in de beek en het leuke vennetje. Ouders die chillen in de nabijheid. Andere wandelaars… Het is hier zo mooi en vredig. Ik hoor niets anders dan blije kinderstemmen en af en toe het geluid van een voorbijrazende trein op de achtergrond. Ik neem me voor om hier een keer met de kinderen naar toe te gaan

Na het vennetje sla ik rechtsaf. Het gebied wordt heuvelachtiger en ik loop op de grens van bos en heide. Via een overstap verlaat ik de hei. Ik wandel nu weer door bos, maar dat duurt niet lang. Van het ene op het andere moment houden de bomen op en sta ik op een zandverstuiving. Weer zo’n abrupte overgang. En weer zo’n mooi rustgevend plaatje… Ik ploeg door het mulle zand richting een groepje berken en sla daar linksaf. Ook hier weer gezinnen met spelende kinderen. Ik snap het helemaal…

Het zandpad gaat over in een smal bospad. Het zonlicht valt mooi door de takken. In de herfst staan overal paddenstoelen. Het is echt genieten hier!

Austerlitz 

Voordat ik het dorp Austerlitz bereik ga ik rechtsaf een beukenlaan in met grote statige bomen aan weerszijden. Aan het einde bereik ik de eerste huizen van Austerlitz. Dit – in mijn ogen niet zo bijzondere – dorp ligt aan de Oude Postweg die in de 16^de eeuw ontstond en van Arnhem naar Amsterdam liep. Dat vind ik dan wel weer een leuk weetje… Austerlitz is bekend om (en genoemd naar) de Pyramide die in de buurt van het dorp ligt. De Fransen bouwden dit monument ter nagedachtenis aan de overwinningen van Napoleon rond 1800 in wat toen nog een uitgestrekt heidegebied was.

Aan de Oude Postweg ter hoogte van het dorpsplein van Austerlitz ligt Oudekamp, ons eetcafé. Hier kan je iedere donderdag tot en met zondag terecht voor een hapje of een drankje. Het eetcafé – met heerlijk (verwarmd) terras – blijkt niet voor niets ‘ons eetcafé’ te heten. Het is namelijk eigendom van de inwoners van het dorp. Een bijzonder soort bewonersinitiatief! Er wordt gekookt met lokale producten, maar ik weet niet zeker of dat ook geldt voor de nachos die ik bestel…

De Pyramide van Austerlitz 

Ik verlaat Austerlitz en ga op weg naar Maarn. Liep ik het eerste deel van de route door een aaneengesloten natuurgebied, dit stuk van de route ligt wat meer in bewoond gebied. Ik steek een verkeersweg over en betreed Landgoed Den Treek-Henschoten. Op dit landgoed zijn naast de bestaande loofbomen, naaldbomen aanplant. Vanuit Den Treek kan je via een kleine omweg (1 km) naar de Pyramide lopen. Ik steek de N224 over en kom bij café-restaurant De Pyramide. Compleet met speeltuin en allerlei kermisattracties. Ik loop snel door. Daardoor mis is het bezoekerscentrum (in het Koetshuis). Jammer dan…

De Pyramide – gebouwd op één van de hoogste punten van de Utrechtse Heuvelrug – ligt achter een cirkelvormige haag. Ik koop een toegangskaartje bij de entree – volwassenen € 3,50, kinderen € 1,50 (t/m 12 jaar) – en loop naar het bijzonder bouwwerk toe. De piramide lijkt niet echt op z’n Egyptische soortgenoot, omdat de punt vervangen is door een obelisk. Daarmee is deze piramide uniek in de wereld. Een link met Egypte is er zeker wel. Generaal Marmont, die de piramide in 1804 liet bouwen, was namelijk eerder met Napoleon in Egypte geweest en wilde – geïnspireerd door de piramides die zij daar zagen – ook graag zoiets groots nalaten. De bouw van de oorspronkelijke piramide – gemaakt van zand en plaggen met een houten obelisk erop – duurde (maar) vier weken.

Aan één van de zijden van de piramide kan je via een stalen trap omhoog. Van bovenaf heb je prachtig 360 graden uitzicht over de omgeving. Ga je wandelen op de Utrechtse Heuvelrug en wil je de Pyramide van Austerlitz bezoeken? Check dan voor je gaat de openingstijden even op: https://www.monumentdepyramidevanausterlitz.nl

Eenmaal weer terug op de route leidt het smalle pad langs een aantal Rododendrons en komt dan uit op een heuvel met een koepel. Dit is de Koepel van Stoop, gebouwd in 1840 door een Amsterdamse bankier met dezelfde naam.

De laatste loodjes…

De heuvel wordt gevolgd door een slingerend bospad, waar ik een beetje de weg kwijtraak. Iets met ruiterpaden, splitsingen en gebrek aan markering. Maar ik blijf met wat hulp gelukkig op het juiste pad en slinger langs Landgoed ‘De Hoogt’; een indrukwekkend ‘huis’ met een groot grasveld voor de deur. Na het oversteken van de autoweg Amersfoort-Doorn passeer ik een hek met de tekst Peppel-Enk, waarmee ik het gelijknamige landgoed betreed.

Vlak voordat ik in Maarn aankom, wordt het gebied opnieuw heuvelachtig. Ik ben op de ‘Koeheuvels’, een zandverstuiving – ooit onderdeel van een groot stuifzandgebied met een schapencultuur – met heideplanten en jeneverbesstruiken. Weer zo’n leuk gebied! Ik zie zelfs een slangetje zonder staart (of was het misschien de pootloze hagedis). Best bijzonder vind ik zelf, want dit soort beesten zie ik nooit in Nederland. Als ik het stuifzand afloop, sta ik in Maarn en loop ik in een paar minuten naar het station.

Moe maar voldaan wacht ik op de trein. Wat een prachtig gebied is dit. En wat is wandelen op de Utrechtse Heuvelrug afwisselend! Natuurlijk heb ik (tot twee keer toe) geboft met het weer, maar dat doet niets af aan hoe mooi het hier is. En dat gewoon in Nederland! Ik neem me voor nog een keer terug te komen met de kinderen. Om te spelen bij het vennetje en in het zand. En misschien zien we de schapen dan wel…

Wil jij ook wandelen op of in de buurt van de Utrechtse Heuvelrug?

Ik liep NS-wandelroute Utrechtse Heuvelrug; 14 kilometer van Station Driebergen-Zeist naar Station Maarn. Deze route is het hele jaar door leuk om te lopen! Je kunt de beschrijving downloaden via deze link: https://www.ns.nl/dagje-uit/wandelen/utrechtse-heuvelrug.html

Mocht je op zoek zijn naar een kortere wandeling in de provincie Utrecht, dan zit hier vast wel iets voor je tussen: https://www.ikreis.net/p-976/korte-wandelroutes-mooie-plekken-utrecht

Verbouwing station Driebergen-Zeist

Let op… Station Driebergen-Zeist wordt ingrijpend verbouwd, waardoor de situatie rond het station – en daarmee ook de start van deze wandelroute – steeds verandert. Op sommige momenten wordt het station zelf helemaal afgesloten. Kijk even op www.stationdriebergenzeist.nl voordat je gaat wandelen voor meer informatie. Deze situatie duurt tot in 2020.

Dit blog verscheen voor het eerst op Van hier tot Timboektoe op 11 oktober 2017.