Ik weet natuurlijk wel dat Amersfoort een leuk stadje is. Ik heb er ten slotte gewoond – ooit in een vorig leven – en zou er in de toekomst ook wel weer willen wonen. Maar dat het er zó leuk is en ik me haast in het buitenland waan tijdens mijn stadswandeling door Amersfoort, dat had ik niet verwacht.
In de afgelopen 20 jaar, ben ik eigenlijk nooit terug geweest naar Amersfoort. Ja, ik kom er af en toe wel eens voor een overleg, maar dat is altijd in de buurt van het station. Dat er veel veranderd is, zie ik al als ik van mijn accommodatie in het Soesterkwartier naar het centrum loop. Het is dezelfde route die ik 20 jaar geleden ook wandelde; want ik woonde (behalve in het centrum) ook even in deze jaren 30-wijk aan de andere kant van het spoor.
Onze Lieve Vrouwenplein
Via het gemeentehuis loop ik naar het Onze Lieve Vrouwenplein waar mijn stadswandeling door Amersfoort start bij de VVV. Daar kan je deze stadswandeling trouwens voor € 3,50 als boekje kopen. Ik gebruik de digitale versie die je vindt op www.vvvamersfoort.nl. Ik weet niet hoe het boekje eruitziet, maar in de digitale versie is de beschrijvingen van de route losgekoppeld van de beschrijving van de hoogtepunten onderweg. Dat is op zich niet erg, maar je kunt niet makkelijk even doorklikken om meer te lezen. Verrassend is ook dat de nummers van de hoogtepunten en de zwarte ‘route’ die op het digitale kaartje aangegeven staat, niet overeenkomt met de routebeschrijving. Verbeterpuntjes wat mij betreft…
Koppelpoort
Vanaf het Onze Lieve Vrouwenplein loop ik – na een blik geworpen te hebben op de gelijknamige kerk – de Breestraat in tot aan de Nieuweweg. Daar heb je vanaf de brug een prachtig zicht over de Amersfoortse grachten en de oude panden die daaraan staan. Ik sla linksaf en na de brug weer links (met aan de overkant van het water Museum Flehite) en dan rechts het Kleine Spui in. Daar vind je Bierbrouwerij De Drie Ringen, waar ik het proeverijtje (waarbij je zelf mag bepalen welke drie bieren je drinkt) van harte aan kan raden, en iets verderop de prachtige Koppelpoort. Deze stadspoort en waterpoort uit 1425 behoort tot de verdedigingslinie van de oude stad Amersfoort en is uniek in z’n soort in ons land.
Hotspots
Na de Koppelpoort, aan de andere kant van het spoor, ligt een stuk van Amersfoort dat er 20 jaar geleden nog helemaal niet was. Nou ja het was er natuurlijk wel, maar het was er niet zo leuk… Toegegeven dat Eemplein – een groot plein met veel steen, weinig groen en nog minder uitstraling – had niet gehoeven. Maar dat maakt het stuk met creatieve en wat alternatieve hotspots op en aan het water dat volgt, extra interessant! Dit is het Oliemolenkwartier, een gebied met veel industrieel erfgoed dat nu een andere functie heeft of krijgt.
Ik steek de Kwekersbrug over en loop aan de andere kant van het water terug, onder de Koppelpoort door tot ik weer op de Nieuweweg sta. Je kunt er dus ook prima voor kiezen het lusje om de Eem over te slaan. Dat kort deze niet zo lange stadswandeling door Amersfoort – 4,5 kilometer – iets in. Op de Heksenbrug heb ik weer zo’n prachtig uitzicht. Over de gracht aan de Havik. De zon schijnt, het is windstil en de bomen en huizen weerspiegelen in het gladde water…
Leuke pleinen
Via de Lavendelstraat loop ik door naar het Hof, het grootste plein van Amersfoort. Een plein dat ik me ook wel herinner van 20 jaar geleden. Hier is niet zoveel veranderd voor zover ik kan zien. Ik neem aan dat er andere zaakjes zitten, maar het oogt nog net zo gezellig. Ik steek het plein over en wandel langs de Sint Joriskerk naar de Langestraat; dé winkelstraat van Amersfoort. Om vervolgens twee keer links op de Groenmarkt uit te komen. Dit pleintje – aan de andere kant van de Sint Joriskerk – is kleiner en knusser dan het Hof (stap vooral even bij café-restaurant Dikke Dirck, ik keek er m’n ogen uit!). Via de naastgelegen Appelmarkt – nog kleiner, minder gezellig – loop ik naar de Muurhuizen.
Muurhuizen
Muurhuizen is de naam van de straat die grotendeels rondom het centrum van Amersfoort loopt, aan de stadskant van de gracht. De ‘muurhuizen’ – prachtige grote statige panden – staan op de plek waar ooit de eerste stadsmuur stond. Deze is afgebroken toen de stad uit zijn voegen groeide en er een nieuwe – tweede – stadsmuur aangelegd werd (waar de Koppelpoort onderdeel van was).
Hofje Armen de Poth
Bij de Kamperbinnenpoort maak ik een klein uitstapje naar het Hofje Armen de Poth. Het hofje bestaat uit de Sint-Rochuskapel, een Hoofdgebouw (beide uit de 16de eeuw) en 48 huisjes. De meeste van de huisjes in dit vredige hofje zijn eind 19e begin 20e eeuw gebouwd – voor die tijd verpleegde men hier mensen die leden aan de Pest – en zijn (nog steeds) bedoeld voor mensen met weinig geld. Het Hofje Armen de Poth is één van de oudste en de grootste hofjes van Nederland.
Ik vervolg de route van mijn stadswandeling door Amersfoort over de Muurhuizen. Het is zo heerlijk rustig in de autoluwe straten van dit stadscentrum. Er staan zoveel mooie oude huizen en er bloeien overal bloemen. Ik heb haast het gevoel alsof ik niet in Nederland ben… Genieten hoor!
Amersfoort Keistad
Ik passeer de Tinnenbrug over de Kortegracht en wandel langs de synagoge. Via de Scherbierstraat kom ik weer uit op de Langestraat. Ik sla linksaf en loop via de Varkensmarkt – waar ik tot mijn grote vreugde zie dat Jazzcafe Lazy Louis de afgelopen 20 jaar overleefd heeft – en de Arnhemsestraat de stad uit. Daar ligt de Amersfoortse Kei waaraan de stad zijn bijnaam ‘Keistad’ te danken heeft. Ik sla linksaf en volg het wandelpad in Plantsoen-Zuid tot aan de Mariënhof, vanwaar ik weer richting het centrum ga.
Kortegracht
Nu loop ik op de Zuidsingel. Parallel aan de Muurhuizen, maar dan buiten de gracht. Via de Weeshuisgang loop ik de stad weer in op weg naar het eindpunt van mijn stadswandeling door Amersfoort. Bij de muurhuizen sla ik rechtsaf en vervolgens linksaf de Kortegracht op. Aan het einde van deze leuke gracht, op de hoek met de Langestraat woonde ik. Tegenover de Vismarkt waar nu een leuk restaurantje z’n terras heeft. Bijzonder om hier weer te staan… Het is nog een klein stukje verder om terug te komen bij het startpunt van de route, maar dat geloof ik wel.
Wandelen door Amersfoort voelt als een trip down memory lane. En tegelijkertijd voelt het zo anders dan 20 jaar geleden. Toen reisde ik weliswaar al veel, maar was ik blijkbaar veel minder dan nu geïnteresseerd in mijn directe omgeving. Dat zie ik dan maar als winst. Hoewel er veel veranderd is in Amersfoort, is het centrum nog zoals ik het me herinner. Klein, fijn en vol historie. De wens om in de toekomst nog eens terug te keren naar deze leuke stad is er van dit bezoek in ieder geval niet minder op geworden…
Tiny house
Tijdens mijn weekend in Amersfoort sliep ik in een tiny house in het Soesterkwartier op een half uur lopen van het Centrum. Dit fijne tiny house stond in de achtertuin van een hoekhuis verscholen in het groen. Het huisje bestaat uit een woonkamer met een klein keukentje (één elektrisch kookplaatje) en een badkamertje beneden en een slaapkamer onder het lage dak boven (je kan er niet staan). Een prima uitvalsbasis om Amersfoort te verkennen…
