Iedereen kent Ibiza en ‘grote broer’ Mallorca, de twee party-eilanden van de Balearen (al hebben beide eilanden veel meer te bieden dan nachtleven alleen). De twee eilanden hebben echter nog een klein en relatief onbekend zusje; Menorca – soms ook wel Minorca genoemd. Een eilandje waar het bij uitstek goed toeven is met kleine kinderen. Menorca biedt een onvermoede schat aan schitterende stranden, archeologische vindplaatsen en authentieke dorpjes.
Verrassend groen
Na een nachtelijke vliegreis – leuk zo’n charter (maar daarover een andere keer meer) – komen we ’s ochtends vroeg aan op vliegveld Mahon. We halen onze huurauto op en rijden van het vliegveld naar onze bestemming Cala’n Bosc. De rit voert ons over de hele breedte (zo’n 50 km) van het eiland; Mahon (Mao), de hoofdstad en grootste haven van Menorca, ligt in het uiterste oosten, Cala’n Bosc ligt een paar kilometer ten zuiden van Ciutadella, de tweede stad van Menorca, in het uiterste westen. Het is eind april en het landschap waar we doorheen rijden is verrassend groen, ruig en heuvelachtig. Hier en daar ligt een dorpje of een typisch Spaanse boerderij in het lege landschap.
Buiten toeristenseizoen
Ons appartementencomplex – Club Ciudadela – is klein; dertig huisjes verdeeld over twee gebouwtjes in L-vorm rond een zwembad. We hebben een appartement op de begane grond met één slaapkamer. Het is eind april en het toeristenseizoen is nog niet begonnen. Dat is fijn want rustig, maar er is ook een keerzijde. Veel restaurants en andere toeristische attracties zijn nog dicht.
Dat we hier off season zijn, is te voelen. De zon schijnt wel, maar de meeste dagen waait er een harde koude wind. Echt heel aangenaam is het buiten dus niet. Gelukkig heeft ons appartement een elektrisch kacheltje; anders was het ook daar niet echt warm geweest.
Maxi-cosi, Baby Björn en buggy
We zijn op pad met een vierjarige en een baby van zes maanden. Voor een week hebben we een appartement en een huurauto geboekt. We hebben onze eigen Maxi-cosi mee als autostoel voor baby, de Baby Björn draagzak en de buggy voor als we er op uit trekken. Om te slapen hebben we voor haar onze Deryan Travel Cot bij ons. Maar het matras daarvan blijkt zo lek, dat we haar na één nacht overdoen in het ledikant dat in ons appartement staat. Onze dagen zien er in grote lijnen hetzelfde uit; de ochtend spenderen we rustig in en rond ons appartement en na het eerste slaapje van baby gaan we op pad (daarna slaapt ze nog wel een keer in de auto).
We maken een aantal uitstapjes die niet speciaal gericht zijn op kinderen.
Ciutadella (1)
We parkeren de auto op Placa d’es Born; een plein in het historische centrum van het kleine maar idyllische stadje. Het plein is omringd door statige negentiende-eeuwse gebouwen en grenst aan het autovrije centrum (altijd fijn met kinderen). We wandelen langs leuke winkeltjes (let wel op dat in Spanje veel winkels gesloten zijn tussen half 2 en half 5), oude kerken, binnenplaatsen, fonteinen en de 14e-eeuwse kathedraal. Uiteindelijk komen we in de haven, volgens de reisgidsen de bron van alle vertier in de stad. Daar merken we weinig van; het is te koud om rustig langs te kade te flaneren en veel restaurants houden de deuren nog gesloten in afwachting van warmere tijden. We gaan naar het Placa dels Pins, een plein vol spelende Spaanse kinderen – waar onze vierjarige zich zonder problemen in mengt – met daar omheen terrasjes waar je kunt genieten van een hapje en een drankje (en dat doen we dan ook).
Placa d’es Born, Ciutadella
Fornells (2)
Fornells is een klein dorpje met witte huizen aan de noordkust van Menorca waar het leven grotendeels stilgestaan heeft sinds de jaren vijftig. Het plaatsje heeft een actieve vissersvloot die in een feeëriek haventje gestationeerd is. We lopen een rondje, eten wat en rijden naar de uiterste punt van het schiereiland. Daar, in een woestijnachtig steenlandschap, staat de Torre de Fornells. Deze martellotoren is in 1802 gebouwd door de Britse overheersers als verdedigingswerk met goed uitzicht op zee en de noordkust van het eiland. In de toren is een museum, maar dat is helaas niet open als wij er zijn.
Torre de Fornells
Son Catlar (3)
Het is niet makkelijk Son Catlar, de oudste nederzetting van de Balearen, te vinden; hier doen ze maar sporadisch aan bewegwijzering. Na heel wat gezoek, staan we uiteindelijk toch voor de ingang. Son Catlar is een zogenaamde talayotische nederzetting uit de Bronstijd. De bijna 1 kilometer lange muur rond het dorp is volledig bewaard gebleven, inclusief de toegangpoort aan de noordkant. Van het dorp is niet veel over. Knoestige bomen breken door de ondefinieerbare rijen stenen heen. Ooit waren dit huizen, straten en voorraadschuren maar wij zien er niet veel van. Maakt niet uit, want het is geen straf om op deze bijzondere plek rond te dwalen. En met kinderen in de buurt, kun je altijd een complete nederzetting bij elkaar fantaseren.
Son Catlar
Naveta d’es Tudons (4)
Vlak naast de snelweg van Ciutadella naar Mahon ligt een belangrijke prehistorische begraafplaats; Navetta d’es Tudons. Het is de grootste, best bewaarde collectieve grafkamer in de vorm van een omgekeerd schip op Menorca. Via een rotsig pad door groene struiken en hoge, bloeiende grassen lopen we naar de naveta. Het is een bijna surrealistische ervaring, dit bouwwerk op deze plek in het open veld. We zijn helemaal alleen en de sfeer is haast magisch. Prima omstandigheden om samen met onze vierjarige te fantaseren over het gebruik van deze begraafplaats in het verleden.
Navetta d’es Tudons
Torrellafuda (5)
Deze talayotische nederzetting is een plaatje uit een sprookjesboek. Na een korte wandeling vinden we tussen de knoestige wilde olijfbomen de talayot; een rond bouwwerk dat bedoeld was als uitkijktoren. In tegenstelling tot Son Catlar kunnen we hier wel verschillende kamers onderscheiden en is de taura – een T-vormig stenen bouwwerk – nog intact. Onze vierjarig vind het prachtig om te zien en te horen hoe de T-vorm gemaakt is. Torrellafuda is een wonderlijke historische plek. Je verwacht elk moment een druïde die vanachter een olijfboom vandaan stapt om je een slok van een of andere toverdrank aan te bieden…
De Taura van Torrellafuda
Drie restaurants waar we echt lekker gegeten hebben (niet speciaal geschikt voor kinderen):
Restaurant Des Port, Fornells (2)
In Fornells eten we bij restaurant Des Port, één van de weinige restaurants dat open is. Niet de langoustines waar het plaatsje om bekend staat, maar andere locale specialiteiten. Zoals caldereta een visstoofpot naar lokaal recept, schelpen in knoflookbouillon (op verzoek van onze vierjarige) en in zout gebakken zeebaars.
Meson El Gallo, Ferreries (6)
Op de kaart naast de toegangsweg staat dat Restaurant El Gallo het hele jaar door voor de lunch geopend is van half twee tot drie. Het is twee minuten voor half twee en het witte, 200 jaar oude ‘huis’ is totaal verlaten. Geef niet op! Tien minuten later druppelen de wijnboer, de terrasschoonmakers, de kok en de kelner binnen. En kunnen we eindelijk wat bestellen. We hebben niet voor niets gewacht; de op houtskool gegrilde lamskoteletten met provençaalse kruiden en kipfilet in een saus van Queso de Mahon smaken verrukkelijk (vindt ook onze vierjarige). We sluiten gepast af met een kinderijsje en een Alaska Flambee (cake, ijs en geflambeerd opgeklopt eiwit, de specialiteit van het huis).
’s Engolidor, Es Migjorn Gran (7)
Een plek waar men van heinde en verre naartoe komt om te eten is het dorpje Es Migjorn Gran. Restaurant s’Engolidor is een plek waar je bijna voorbij loopt als je niet weet dat het er zit. Een doodnormale deur van een al even doodnormaal huis in een gewone straat. Dat is het. Binnen is het restaurant onderverdeeld in kleine ruimten die via rondbogen met elkaar zijn verbonden. Een overvloed aan spiegels en schilderijen van mensen sieren de muren. Het is er knus, de bediening is uitstekend en het eten verrukkelijk. We nemen er Menorcaanse tomatensoep en een traditioneel potje met tuinbonen en worstjes vooraf en kip met garnalen en varkensrollade met pruimen als hoofdgerecht.
Schelpjes eten bij restaurant Des Port, Fornells
We hebben een heerlijke week op Menorca ondanks het weer dat een beetje tegenvalt. We maken leuke uitstapjes en het eten is super. Als we niet op pad zijn, dan vermaken we ons rond ons appartementencomplexje – in het zwembad (als het weer het toelaat) en op de mini-midgetgolfbaan – of in het dorpje. Onze vierjarige heeft een leuke tijd gehad met een goede mix van uitstapjes en lekker niets doen (alhoewel hij graag meer had willen zwemmen) en baby vond het allemaal prima. Menorca heeft ons positief verrast dus misschien gaan we nog wel een keer terug – iets later in het seizoen dan wel – want er is nog genoeg te zien en te doen.
