Als we op de nieuwe camping een staplekje gevonden hebben dat aan onze wensen voldoet – half in de zon en half in de schaduw – rollen we uit ons camperbusje. De kampeerder naast ons – een kalende man die een skippybal ingeslikt lijkt te hebben – begroet ons in het Nederlands en biedt ons een biertje aan. Met de motor nog warm en de kinderen al op verkenning, staan we vervolgens twintig minuten te vertellen over hoe onze vakantie tot nu toe geweest is, waar we vandaan komen en nog wat van de gemiddelde wetenswaardigheden die totale wildvreemden op vakantie met elkaar uitwisselen. Met een nogmaals hartelijk welkom, stopt onze buurman Sander wat folders van de omgeving in de hand en volgt zijn vrouw richting hun caravan. Kunnen we eindelijk de tent opzetten…
Koffie
Als rond de klok van zes links en rechts de koters naar de tenten en caravans geroepen worden, gaan ook wij maar wat eten. Om half 8 is er koffie voor alle campinggasten. Aan ellenlange biertafels zit iedereen honderduit met elkaar te keuvelen. In het Nederlands. De kantine van de voetbal op zaterdagmiddag is er niets bij. Het enige wat ontbreekt, zijn de braderiekraampjes. Maar ook daarin wordt voorzien. Op donderdagavond, wanneer de lokale ondernemers hun produits artisanal mogen komen verhandelen tijdens de koffie.
(Bron: www.go-france.nl)
Heineken
Als het donker wordt, krijgen we de kinderen maar met moeite in de camper en in hun bed. Met iets van verontwaardigde verbazing zetten wij ons voor de tent met een laatste biertje uit de eigen camperkoelkast. Nee buurman, we komen echt niet nog een Heineken van de tap drinken aan de bar. We kijken elkaar aan; waar zijn we terecht gekomen? Op een camping met Nederlandse eigenaren dus. En dat trekt andere Nederlanders aan. Nederlanders die zich in het buitenland het liefst met landgenoten omringen.
Frans Duits
De volgende ochtend wordt ons humeur danig op de proef gesteld. Met de stereo op 10 blèrt Frans Duits ons toe dat het tijd is voor de dagelijkse animatie. Dagelijks ja, met Nederlandse begeleiders. De kinderen worden helemaal blij van het Hawaiikettingen rijgen, vingermonster maken en bloemschilderen. Wij zitten erbij en kijken ernaar, terwijl we proberen ons af te sluiten voor al het Nederlands om ons heen. Ook elke middag en avond wordt er iets georganiseerd. Klimmen bijvoorbeeld, een kans die onze zoon niet aan zich voorbij laat gaan. Een speurtocht in de omgeving waar onze kinderen maar wat graag aan meedoen. Voetbaltoernooitjes voor ouders en kinderen. En op woensdagavond wordt een belachelijke hoeveelheid Koopmans pannenkoeken gebakken.
Frans vakantiegevoel
In een poging in deze setting nog wat Frans vakantiegevoel te creëren, lopen we elke morgen naar de bakker in het dorp waar we gewoon in het Frans ons brood bestellen. Vervolgens gaan we met onze croissantjes en andere deegwaren bij de plaatselijke tabakszaak aan het marktplein zitten en bestellen we een paar kopjes koffie en wat sirops de grenadine. Heerlijk Frans doet men hier niet moeilijk over dit soort cross-over ondernemerschap. Daar op het terras genieten we even extra van de rust, de mensen en de taal voordat we weer teruglopen naar de camping.
Mooie camping
Natuurlijk maken we ook wat uitstapjes, maar onze kinderen, die ondertussen her en der Nederlandse vrienden gemaakt hebben, vinden de camping geweldig. Het liefst zijn ze er de hele dag om te spelen en te zwemmen. En op zich is het geen straf om op de camping te zijn want het is een mooie camping; wat betreft de plekken, het terrein en de voorzieningen hebben we echt geen klachten. Het enige – en voor ons toch wel significante – minpunt is dat van de 69 plekken 95% bezet wordt door Nederlanders. De drie buitenlanders die ongetwijfeld per abuis op dit stukje Nederland in den vreemde beland zijn, trekken zich stilletjes terug op de eigen 15 vierkante meter kampeerplek. En zo’n Nederlandse enclave is niet ons idee van vakantie in Frankrijk. Dan waren we wel in eigen land gaan kamperen …
Camp Holland Experience
Gelukkig zijn we niet de enige critici op de camping. Met een Rotterdamse moeder lachen we over deze Camp Holland Experience. Zij stelt niet onterecht: “Je kunt beter in Zeeland gaan kamperen, daar sta je tenminste nog tussen de buitenlanders.” Een camping met Nederlandse eigenaren past bij die ene vakantieslogan: Lekker Weg in Eigen Land. Maar dan over de grens … Zeer tegen de zin van de kinderen, trekken wij na vier dagen verder. Of we niet een paar nachten bij hadden kunnen boeken? Maar ons plekje is alweer vergeven aan het volgende Nederlandse gezin…
Balans
We maken de balans op; prima camping, jammer van de enorme hoeveelheid Nederlanders. Daar gaan wij niet voor naar het buitenland. Daar staat tegenover dat een Nederlandse camping een aanrader is voor iedereen die het fijn vindt ook tijdens een vakantie in het buitenland Nederlands te kunnen blijven spreken. Ook is dit type camping prima geschikt voor alle ouders die zelf een fijne vakantie hebben als de kinderen zich vermaken; de kinderen vonden het er fantastisch. En wij? Wij gaan snel weer op zoek naar een camping met een iets Franser uitstraling en gastenbestand.
Waar we waren? Op camping La Garenne in Eguzon. Zie: http://www.campinglagarenne.eu/en/
